Όπως και τις προηγούμενες φορές, ο πρωθυπουργός ετοιμάζει έναν γενναίο ανασχηματισμό που καταλήγει πάντα σε φιάσκο. Και αυτό γιατί πάντα ξεκινάει με τις καλύτερες των προθέσεων για αλλαγές και ανανέωση και όταν φτάνει στην ουσία, δηλαδή στο τηλέφωνο που πρόκειται να ανακοινώσει στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο ότι φεύγει, τότε η συνομιλία μετατρέπεται σε έντονο διάλογο, είτε με κλάματα, είτε με πολιτικά αντεπιχειρήματα καταστροφής, οπότε ο πρωθυπουργός κάνει πίσω και αρκείται σε μία ανάμειξη στελεχών.
Ποια είναι τα διαδοχικά λάθη του πρωθυπουργού; Πρώτο λάθος η διαρροή ότι θα πραγματοποιήσει ανασχηματισμό. Ο ανασχηματισμός πρέπει να αιφνιδιαστικός και τα στελέχη να μαθαίνουν από τα ΜΜΕ ότι φεύγουν για να μην μπορούν να αντιδράσουν.
Δεύτερο λάθος, ότι προσπαθεί να διαπραγματευτεί τις αποχωρήσεις. Όταν είσαι πολιτικός του βεληνεκούς του κ. Τσίπρα δεν διαπραγματεύεσαι με κανέναν την έξοδο του από το κυβερνητικό σχήμα, ειδικά εάν είναι αποτυχημένος ή είναι χαμηλής απήχησης.
Τρίτο λάθος, ο πρωθυπουργός της χώρας αποφασίζει για το κυβερνητικό σχήμα και δεν πρέπει να βλέπει τα στελέχη ως κομματικά, αλλά καθαρά ως επιχειρησιακά στη θέση τα οποία είναι ταγμένα να υπηρετήσουν. Άρα, δεν μπορεί να μπει κάποιος Υπουργός μόνο και μόνο επειδή είναι κομματικό στέλεχος. Έχει υποχρέωση να αξίζει.
Μ’ αυτά τα διαδοχικά λάθη ο πρωθυπουργός πλησιάζει στην επαναλαμβανόμενη υποτίμηση του αν αξιοποιήσει πάλι τους ίδιους επειδή θα φοβηθεί να τους αλλάξει.
