Η κυβέρνηση έχει υποστεί ανεπανόρθωτες ζημιές στην πολιτικό της κεφάλαιο. Όμως, ο κ. Αλέξης Τσίπρας δεν το βάζει κάτω. Έχει αρχίσει ήδη σχεδιασμό για ανασύνταξη δυνάμεων που θα επαναφέρει τη θετική εικόνα της κυβέρνησης μέσα σε λίγους μήνες. Γι’ αυτό δεν υπάρχει στους άμεσους σχεδιασμούς του το σενάριο των εκλογών, γιατί ξέρει ότι θα τις χάσει κατά κράτος. Ο κ. Αλέξης Τσίπρας έχει στο μυαλό του μια στρατηγική που μέσα από τις κοινωνικές παροχές και την δημιουργία ενός μεγαλύτερου κράτους, μπορεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη και την ελπίδα των πολιτών για την επανεκλογή του, όποτε και αν γίνουν εκλογές. Ποιος όμως είναι αυτός ο σχεδιασμός;
Η πρώτη κίνηση του κ. Τσίπρα είναι να βελτιώσει την εικόνα της κυβέρνησης στην αποτελεσματικότητα. Άρα, στον επικείμενο ανασχηματισμό, ο οποίος πρόκειται να είναι ριζικός, πρέπει να τοποθετήσει νέα στελέχη, με δυναμισμό για να μπορέσουν να πείσουν τους πολίτες ότι είναι αποφασισμένοι για το καλύτερο αποτέλεσμα. Φυσικά, ο επικείμενος ανασχηματισμός δεν πρέπει να είναι σαν τον προηγούμενο που αποτέλεσε έναν αναδευτήρα στελεχών, παραμένοντας το ίδιο αναποτελεσματική. Ήδη κάποια από τα γκάλοπ που φτάνουν στο Μαξίμου μετά τις πυρκαγιές τον δείχνουν στο 12% στο λεκανοπέδιο, ενώ τα γκάλοπ στη Μακεδονία, μετά την υπογραφή στις Πρέσπες τον φέρνουν 12% στη Ροδόπη και μέσο όρο στην υπόλοιπη Μακεδονία 9%.
Η δεύτερη κίνηση είναι να ανακοινώσει την έξοδο από τα μνημόνια και παράλληλα, ότι θα αρχίσει πλέον η χώρα να μπαίνει σε αναπτυξιακή τροχιά με τρεις σταθμούς. Πρώτος σταθμός το Καστελόριζο, όπου μετά από 8 χρόνια θα ανακοινώσει την έξοδο μας από το Μνημόνιο, που την είσοδο ουσιαστικά, την είχε ανακοινώσει ο Παπανδρέου από το ίδιο σημείο το 2010, δεύτερος σταθμός η Πνύκα, όπου θα ανακοινώσει την ουσιαστική αποκατάσταση της Δημοκρατίας μετά την δικτατορία των Μνημονίων και τρίτος σταθμός η Κοζάνη, εκεί που άρχισαν τα συνέδρια παραγωγικής ανασυγκρότησης για να κλείσει τον κύκλο τους και να ανακοινώσει τα γενικά συμπεράσματα για την αρχή της ανάπτυξης.
Αυτό που πονοκεφαλιάζει τον κ. Τσίπρα προς το παρόν είναι το αφορολόγητο και οι συντάξεις που προφανώς δεν μπορεί να αποφύγει την εφαρμογή τους. Θέλει μεν να διατηρήσει τις καλές σχέσεις με τους δανειστές, από την άλλη ξέρει ότι η εφαρμογή της προσωπικής διαφοράς θα του επιφέρει δυσανάλογο πολιτικό κόστος. Όμως, ο πρωθυπουργός θεωρεί ότι όλα αυτά θα ξεπεραστούν, θα καταφέρει να επαναφέρει τα ποσοστά βασιζόμενος στην πολιτική κατά του κ, Μητσοτάκη και μέχρι το Σεπτέμβριο του 2019… έχει ο θεός!
