Το τετράγωνο αντιπροσωπεύει τη λογική. Δε συναντάται πουθενά στη φύση, το ανθρώπινο σώμα ή τη κίνηση. Οι φωλιές των πουλιών δεν είναι τετράγωνες. Για τον άνθρωπο, είναι το πιο αποδεκτό σχήμα, όχι όμως και φυσικό.
Στο σχέδιο πόλεως παράγει ξεκάθαρες μορφές αλλά νεκρές διασταυρώσεις. Εύκολα θα προσπεράσουμε ένα ατύχημα που συνέβη μπροστά μας ή μια φωνή που καλεί σε βοήθεια.
Η τάση στον τετραγωνισμό είναι προϊόν του περασμένου αιώνα. Στην προ – βιομηχανική πόλη αν και υπήρχαν τετράγωνα κτίρια, ο δημόσιος χώρος όπου και ότι ζωτικό συμβαίνει, δεν είχε αυστηρή γεωμετρία. Η άκαμπτη διασύνδεση με νεκρές γεωμετρίες κτιρίων είναι χαρακτηριστικό των σύγχρονων πόλεων.
Ο εσωτερικός χώρος μπορεί να απαλυνθεί αρκετά με τη χρήση ιδιαίτερων επίπλων ή παραθύρων και την ασύμμετρη τοποθέτηση τους. Η υποδιαίρεση του χώρου σε προσωπικές γωνιές, διαδρόμους, πολλαπλά επίπεδα με σκαλοπάτια και αλλαγές φωτισμού έχει αυτή τη σκοπιμότητα.
Παράλληλα με την γεωμετρία, σημαντικό ρόλο έχει και ο τρόπος που εισερχόμαστε στο χώρο. Το πεντάγωνο είναι τόσο ιερό όσο και διαβολικό. Η είσοδος από μία πλευρά του καλωσορίζει, ενώ από μία γωνία εγκλωβίζει. Η είσοδος σ ένα λοξό τοίχο προσκαλεί. Η θερμή υποδοχή απαιτεί ανθρώπινη κλίμακα, φυσικά υλικά και οικειότητα. Οι τετράγωνοι τοίχοι δείχνουν πιο σταθεροί αλλά χρειάζονται ζωτικότητα. Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι αποδέχονται οποιαδήποτε καμπυλότητα ή τροποποίηση. Για να μη δείχνει παράξενο το αποτέλεσμα οφείλουμε να αναρωτηθούμε ποιο σχήμα είναι κατάλληλο για τη δραστηριότητα που φιλοξενεί ο χώρος.
Originally posted 2018-08-28 17:47:12.
