Μετά τον λυσσαλέο περσινό παρατεταμένο πόλεμο που διεξήχθη από τα ΜΜΕ και κυβερνήσεων ανά τον κόσμο εις βάρος της υδροξυχλωροκίνης ως υποψήφιας αποτελεσματικής θεραπευτικής αγωγής για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού, ο οποίος έμοιαζε να κηρύχθηκε περισσότερο με βάση πολιτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα και λιγότερο για επιστημονικούς λόγους, στο στόχαστρο πλέον φαίνεται να έχει μπει το εξίσου φθηνό και ακόμη ασφαλέστερο φάρμακο ιβερμεκτίνη. Σύμφωνα με μετανάλυση 15 επιστημονικών ερευνών που δημοσιεύθηκε στις 17 Ιουνίου 2021 στο περιοδικό «American Journal of Therapeutics», η χορήγηση ιβερμεκτίνης ως φαρμακευτικής αγωγής σε ασθενείς με κορωνοϊό σχετίστηκε με χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου για τους πάσχοντες.
Η μετανάλυση καταλήγει με μέτρια βεβαιότητα στο συμπέρασμα ότι η χρήση της ιβερμεκτίνης θα μπορούσε να οδηγήσει σε μεγάλη πτώση των θανάτων που προκαλούνται εξαιτίας της νόσου Covid-19 και ότι η χορήγηση του συγκεκριμένου φαρμάκου στα πρώτα κλινικά στάδια της νόσου ενδέχεται, επίσης, να μειώσει τον αριθμό των ασθενών που παρουσιάζουν βαριά συμπτώματα και σοβαρές επιπλοκές, δημιουργώντας, παράλληλα, πίεση στα εθνικά συστήματα υγείας διαφόρων χωρών. Τέλος, τονίζεται ότι ο αντίκτυπος από την χρήση του φαινομενικά ασφαλούς και με χαμηλό κόστος φαρμάκου εναντίον της πανδημίας του κορωνοϊού πιθανόν να είναι σπουδαίος.
Γιατί η ιβερμεκτίνη τους τεχνολογικούς κολοσσούς;
Θεωρητικά, κάθε εχέφρων άνθρωπος θα υποδεχόταν τα ερευνητικά αυτά αποτελέσματα με συγκρατημένη αισιοδοξία και χαρά. Η ανακάλυψη ότι ένα φάρμακο, που ήδη χορηγείται διεθνώς σε ευρεία κλίμακα, με αποδεδειγμένη ασφάλεια και μηδαμινό οικονομικό κόστος, είναι αποτελεσματικό τόσο ως θεραπεία όσο και ως προφύλαξη για μια επιδημία που έχει παραλύσει τον πλανήτη για σχεδόν 18 μήνες είναι αναμφισβήτητα μια καλή είδηση.
Οπότε, πώς δικαιολογείται η λογοκρισία που επιβάλλουν οι γνωστοί βαρόνοι του διαδικτύου και η απροθυμία τους να προβάλλουν την είδηση αυτή; Ακόμη και αν χρειάζονται περαιτέρω έρευνες για να τεκμηριωθεί η ενδεδειγμένη χρήση της ιβερμεκτίνης, ασφαλώς η δημοσιότητα και η ενημέρωση θα βοηθούσαν στο να βρεθούν τα απαραίτητα κονδύλια, να ξεπεραστούν τα γραφειοκρατικά εμπόδια και να σχηματιστεί η αναγκαία βούληση σε παγκόσμιο επίπεδο για την δέουσα αξιοποίηση των επιστημονικών δεδομένων, που θα οδηγούσε στην πολυπόθητη επιστροφή στην κανονικότητα μιαν ώρα νωρίτερα.
Πώς, λοιπόν, μπορούν να δικαιολογήσουν την στάση τους τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως το YouTube και οι (υπερ)κρατικοί οργανισμοί που επικαλούνται οι διαμορφωτές της πολιτικής των τεχνολογικών κολοσσών στην νέα αυτή πολεμική που εξαπολύεται εναντίον μιας πιθανής και ανέλπιστα απλής θεραπευτικής αγωγής; Πώς ακριβώς να καμφθούν οι υποψίες του απλού κόσμου, που βλέπει τα δικαιώματά του να καταπατούνται βάναυσα και αποδέχεται όλο και πιο αφόρητες πιέσεις από κυβερνήσεις να συναινέσει στον (επαναλαμβανόμενο;) εμβολιασμό με σκευάσματα οι μεσομακροπρόθεσμες παρενέργειες των οποίων είναι ακόμη άγνωστες, ότι όλα αυτά δεν γίνονται για να εξυπηρετηθούν οι διακαείς κερδοσκοπικοί πόθοι κάποιων πολυεθνικών και να προωθηθούν παράλληλα νεοεποχήτικα σχέδια που διαφορετικά δεν θα περνούσαν τόσο εύκολα;
Η περίπτωση του διαδικτυακού καναλιού «DarkHorse»
Η περίπτωση της επιβολής τιμωρίας στην διαδικτυακή εκπομπή «DarkHorse» του ζεύγους Bret Weinstein και Heather Heying, αμφότεροι διδάκτορες της βιολογίας, στερώντας τους παρουσιαστές της εκπομπής την δυνατότητα να συγκεντρώνουν εισοδήματα από διαφημίσεις στο κανάλι τους, είναι ενδεικτική. Η εκπομπή των επιστημόνων, που σε καμία περίπτωση δεν θεωρούνται πολιτικά ακραίοι ή όπως θα έλεγε ο σημερινός Έλληνας πρωθυπουργός «ψεκασμένοι», στοχοποιήθηκε από το YouTube 11 φορές μέσα στον περασμένο μήνα, κυρίως για την δημοσίευση στοιχείων που παρουσιάζουν την ιβερμεκτίνη ως πιθανή αγωγή για την αντιμετώπιση της νόσου του Covid-19 και τις πιθανές ελλείψεις των εμβολίων που χρησιμοποιούν την νέα και εν πολλοίς ακόμη άγνωστη τεχνολογία mRNA. Σύμφωνα με δήλωσή τους, η απόφαση της φραγής της προβολής διαφημίσεων στέρησε τους παρουσιαστές από το ήμισυ των ετησίων εισοδημάτων τους.
Η πλατφόρμα του YouTube δήλωσε ότι θα δώσει το δικαίωμα στους ιδιοκτήτες του καναλιού να αιτηθούν την επανένταξή τους στο διαφημιστικό πρόγραμμα σε έναν μήνα, αφήνοντας να νοηθεί, όμως, ότι θα απαιτήσει την συμμόρφωση του καναλιού με τις οδηγίες τους, όπως η αφαίρεση ή τροποποίηση επίμαχων «βίντεο».
Το YouTube, με την σειρά του, επικαλείται οδηγίες από τοπικές και διεθνείς οργανώσεις υγείας τις οποίες συμβουλεύεται για την διαμόρφωση της πολιτικής του εναντίον της παραπληροφόρησης σχετικά με την ασθένεια Covid-19. Παρόμοια μέτρα λογοκρισίας ελήφθησαν εναντίον του δρος Robert Malone, πρώην ερευνητή του Ινστιτούτου Σαλκ και ενός εκ των αρχικών σχεδιαστών της τεχνολογίας που χρησιμοποιείται σε εμβόλια mRNA, ο οποίος αποκλείστηκε από την πλατφόρμα LinkedIn. Ομοίως, η πλατφόρμα YouTube κατέβασε βίντεο του νομπελίστα Satoshi Omura, που βραβεύθηκε για την έρευνά του γύρω από την ιβερμεκτίνη το 2015 και του δρος Pierre Kory, μέλος της συμμαχίας Front Line COVID-19 Critical Care Alliance (FLCCC). Συμπτωματικά, τόσο ο κ. Malone όσο και ο κ. Kory υπήρξαν καλεσμένοι του κ. Weinstein σε παλιότερες εκπομπές του DarkHorse.
Η φίμωση του επιστημονικού διαλόγου και ο νέος μεσαίωνας
Στην προκειμένη περίπτωση, η λογοκρισία δεν στρέφεται εναντίον κάποιου πολιτικού προσώπου με πολωτικό λόγο ή στον οποιοδήποτε ηγέτη ενός ιδεολογικού κινήματος. Χρησιμοποιείται τιμωρητικά και εκβιαστικά, με κανόνες επιχειρηματικούς, για να φιμώσει επιστήμονες που προάγουν τον διάλογο και επιχειρούν να διαφωτίσουν διάφορες πτυχές σοβαρών θεμάτων υγείας που απασχολούν την ανθρωπότητα. Σε κάθε περίπτωση, στο βαθμό που δεν μπορεί να αποδειχθεί ότι συμβάλλουν στην διασπορά ψευδών ειδήσεων και εφόσον τα πρόσωπά αυτά διαθέτουν στοιχεία για να τεκμηριώσουν τον λόγο τους και να στηρίξουν τις απόψεις τους, στο όνομα της δημοκρατίας απαιτείται να μπορεί να εκφραστούν ελεύθερα και να ακουστούν οι θέσεις τους δημοσίως.
Η κοινωνία θα κόμιζε μόνο κέρδος από μια πιο ολοκληρωμένη ενημέρωση, που θα οδηγούσε σε προσεκτικότερη μελέτη των στοιχείων και μια γόνιμη συζήτηση γύρω από ενίοτε αντίθετες απόψεις, ώστε να αναζητηθεί η βέλτιστη λύση και να προκύψουν όσο το δυνατόν περισσότερες εναλλακτικές.
Η πρακτική αυτή μπορεί να μην εξυπηρετεί το μεγάλο κεφάλαιο και τα υπερκέρδη των πολυεθνικών, αλλά σίγουρα είναι προς το συμφέρον της ανθρωπότητας και της κοινωνίας. Οι κυβερνήσεις που παραδίδουν τα ηνία της ενημέρωσης και εν τέλει της λογοκρισίας σε επιχειρηματικά συμφέροντα βαδίζουν επάνω σε έναν πολύ ολισθηρό δρόμο προς την αυταρχικότητα. Μόνο που όταν το παιγνίδι ξεφύγει από τα γενικά όρια της δημοκρατικής ή έστω δημοκρατικοφανούς συμπεριφοράς, ενδέχεται να προκύψουν απρόοπτες εκπλήξεις. Άλλοι σχεδιάζουν την συγκέντρωση της εξουσίας και τελικά σε άλλους καταλήγει η εξουσία αυτή.
Τείχος ανοσίας στις αυταρχικές κυβερνήσεις για να προστατευθεί η δημοκρατία
Εάν δεν πιέσουν οι πολίτες τις κατά τόπους κυβερνήσεις να περιορίσουν την λογοκρισία στο διαδίκτυο, η κατάσταση θα ξεφεύγει από τον έλεγχο όλο και περισσότερο. Είναι προς το συμφέρον όλων να τηρηθούν οι βασικοί κανόνες για την ελευθερία της έκφρασης.
Άλλωστε, μια πολυδιάστατη κοινωνία μπορεί να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της εκάστοτε εποχής πολύ περισσότερο από μια μονοδιάστατη, όπου οι απόψεις των οικονομικά ισχυροτέρων επικρατούν επί της λογικής.
Κάποτε καιγόταν η Ρώμη και ο πανίσχυρος Νέρων έπαιζε λύρα. Δεν διέφυγε, όμως, ούτε εκείνος, τον τιμωρό Γάλβα, με τον οποίο συνενώθηκαν ακόμη και οι αυτοκρατορικοί σωματοφύλακες. Η αλήθεια έχει πολλούς τρόπους να τιμωρεί τους υβριστές.
Σε τελική ανάλυση, πέραν από τείχος ανοσίας για τον κορωνοϊό, στην εποχή μας, φαίνεται να απαιτείται άμεσα και ένα τείχος ανοσίας για προστατευθεί η δημοκρατία, που βάλλεται πανταχόθεν, ακόμη και από τους θεσμούς που υποτίθεται ότι πρέπει να την προστατεύουν εναντίον των δυνάμεων εκείνων που επιχειρούν να την καταλύσουν.
