Οι μεγάλοι σεισμοί που έπληξαν προσφάτως την Τουρκία και την Συρία φανέρωσε διάφορα πράγματα, ένθεν κακείθεν. Πρώτον, έδειξαν ότι η ανθρωπιά και το φιλότιμο δεν έχουν χαθεί εντελώς από την πατρίδα μας. Παρά τους λεονταρισμούς της Τουρκίας εις βάρος του Ελληνισμού, που βρίσκουν ως ένα βαθμό πρόσφορο έδαφος και σε ένα μέρος του τουρκικού λαού, ο οποίος ψηφίζει διαχρονικά είτε κεμαλοφασίστες, είτε εσχάτως ισλαμοφασίστες, ο ελληνικός λαός απέδειξε ότι ξέρει να ξεχωρίζει την αυτονόητη ανάγκη άμυνας απέναντι σε μια εχθρική χώρα που τον επιβουλεύεται από την συμφορά που πλήττει έναν γείτονα μετά από μια φονικότατη φυσική καταστροφή.
Από πολιτικής απόψεως, δεν ακούστηκαν χαιρέκακες δηλώσεις από την πολιτική ηγεσία της χώρας, όπως έπραττε ο σημερινός Τούρκος πρόεδρος την εποχή των μνημονίων ή οι υπουργοί και συνεργάτες του στην επέτειο της Μικρασιατικής Καταστροφής. Τα περισσότερα ελληνικά κόμματα έκαναν το αυτονόητο και έσπευσαν να εκφράσουν την συμπαράστασή τους προς τους σεισμόπληκτους. Κλιμάκιο της ΕΜΑΚ εστάλη άμεσα να βοηθήσει στο έργο διάσωσης.
Οι Τούρκοι πολίτες είδαν τους Έλληνες να έρχονται υπό το φως της ημέρας ως φίλοι και διασώστες, όχι την νύχτας ως εισβολείς, όπως μάς απειλεί ιταμώς ότι θα κάνει ο κ. Ερντογάν. Μπροστά στην καταστροφή του Εγκέλαδου, ο περιβόητος τουρκικός πύραυλος «Tayfun» δεν μπόρεσε να προσφέρει καμία βοήθεια. Μακάρι, τουλάχιστον, να αξιοποιήσει η γείτων κάποια από τα πολλά μη επανδρωμένα εναέρια οχήματά για να βοηθήσει τους σεισμόπληκτους, αντί να σκορπά τον θάνατο στους πληθυσμούς ξένων χωρών.
Αυτονόητη η αλληλεγγύη, με ή χωρίς ευχαριστίες
Καλά κάνει η ελληνική κοινωνία και δείχνει την ανθρωπιά της. Καλώς έπραξε και η Εκκλησία και διενεργεί εράνους υπέρ των εμπερίστατων συνανθρώπων μας. Καλά κάνει και η κυβέρνηση και στέλνει τόνους ανθρωπιστικής βοήθειας. Όμως, για να μην ξεχνιόμαστε, η Τουρκία κρατά μια συγκεκριμένη γραμμή απέναντι της Ελλάδος διαχρονικά, όποιος και να κυβερνά, και οι ηγέτες της δεν αλλάζουν μυαλό. Για παράδειγμα, οι πολίτες της ήταν ακόμη ζωντανοί, θαμμένοι κάτω από τα συντρίμμια, και αρνήθηκε την προσφορά της Κύπρου για παροχή βοήθειας σχετικά με το έργο διάσωσης. Παράλληλα, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις βρήκαν χρόνο να βομβαρδίσουν τους σεισμόπληκτους Κούρδους της Συρίας, λίγα μόλις εικοσιτετράωρα μετά τον φονικό σεισμό, σαν να μην συνέβαινε τίποτε.
Κάποια πράγματα δεν πρόκειται να αλλάξουν όσον αφορά την στάση της εκάστοτε τουρκικής κυβέρνησης απέναντι στην Ελλάδα, ό,τι και να συμβεί. Μπορεί να ελπίζουμε ότι οι εικόνες των Ελλήνων διασωστών να διασκεδάσουν τα ψεύδη που καλλιεργούν οι κυβερνητικοί στην Άγκυρα για να φανατίσουν τους πολίτες τους κατά της Ελλάδος, αλλά πρέπει παράλληλα να είμαστε πραγματιστές. Άλλωστε, όταν η κατάσταση στο εσωτερικό είναι άσχημη, ο πλέον σίγουρος τρόπος για να αμβλύνει κανείς τις αρνητικές εντυπώσεις είναι να στρέψει την προσοχή του κόσμου αλλού, στο εξωτερικό. Συνεπώς, πέρα από το καθήκον, ας λείψουν οι υπουργικές «ζεϊμπεκιές» και οι κουμπαριές αυτή την φορά. Απλά προσβάλλουν την αλληλεγγύη που καταβλήθηκε φιλότιμα από την χώρα.
Άσχημη εντύπωση αφήνει και το «κόλλημα» των Ελλήνων δημοσιογράφων για το αν οι Τούρκοι αξιωματούχοι ευχαρίστησαν την Ελλάδα. Αναζητούν το «εύγε» σαν τίποτα περιφρονημένα σχολιαρόπαιδα, λες και έχει καμμιά σημασία το «μπράβο» του κ. Καλίν ή το χτύπημα στην πλάτη από τον μπάρμπα-Ερντογάν… Για άλλη μια φορά, δίνουν την εντύπωση στους θεατές ότι η Ελλάδα ετεροπροσδιορίζεται, αντί να πορεύεται αυτόφωτη, πιστή στον αρχαίο κανόνα του φιλότιμου, που πρωτοεμφανίστηκε και διδάχτηκε στην χώρα μας.
Δεν αναμένεται αλλαγή στην τουρκική επιθετικότητα
Εξάλλου, το πιθανότερο είναι ότι κανένα θετικό δεν θα προκύψει σχετικά με την συμπεριφορά της Τουρκίας προς την Ελλάδα. Ίσα-ίσα, η ανάγκη να επιδιώξει η Τουρκία κάποιο θερμό επεισόδιο ή να οδηγήσει τα πράγματα στα άκρα μπορεί να αυξηθεί ακόμη περισσότερο καθώς το κλίμα στο εσωτερικό θα βαραίνει όλο και περισσότερο για την κυβέρνηση Ερντογάν.
Ομοίως, δεν αναμένεται να υπάρξει κάποια μείωση στην εργαλειοποίηση του λαθρομεταναστευτικού. Δεν πρόλαβε καλά-καλά να καθίσει η σκόνη από την καταστροφή ολόκληρων πόλεων εξαιτίας των σεισμικών αναταράξεων και είδαμε να προστίθενται κι άλλες ψυχές στον θλιβερό απολογισμό των πεθαμένων, με τα ναυάγια σκαφών στα οποία επέβαιναν μετανάστες που έφυγαν από τα Μικρασιατικά παράλια και επιχειρήσαν να περάσουν στην Ελλάδα εν μέσω ισχυρής θαλασσοταραχής. Ανάμεσα στα θύματα υπήρξαν δυστυχώς και γυναικόπαιδα.
Αλλά ποιος Τούρκος δουλέμπορος νοιάστηκε για τους μυριάδες συμπατριωτών του που πέθαναν στον σεισμό, για να νοιαστεί και για τις ψυχές που έστελνε στον υγρό τάφο τους, υποχρεώνοντάς τους να επιχειρήσουν ένα τόσο παράτολμο ταξίδι. Και ποιος από τους λαλίστατους εκπροσώπους των ΜΚΟ και «εθνικούς διασώστες»…του καναπέως ενδιαφέρθηκε πραγματικά για τους λαθρομετανάστες που εξωθούνται (εκών-άκων) σε ένα τόσο επικίνδυνο επιχείρημα;
Στην απαράδεκτη ρητορική τους, που συνήθως στρέφεται μονίμως εναντίον των ελληνικών δυνάμεων, απουσιάζει παντελώς η παραμικρή αναφορά στον βρόμικο και απάνθρωπο ρόλο των Τούρκων λαθροδιακινητών και των τουρκικών κρατικών δυνάμεων που τους συνεπικουρούν. Γιατί άραγε; Τα συνεταιράκια αυτά που θησαυρίζουν από την ανθρώπινη δυστυχία γιατί βρίσκονται μονίμως έξω από το στόχαστρο;
Οι επαγγελματίες ακτιβιστές θα βοηθήσουν τους σεισμόπληκτους;
Οι κατ’ επάγγελμα ανθρωπιστές που κουνούν το δάκτυλο σε όλους εκτός από τους κυρίως υπεύθυνους Τούρκους δουλέμπορους θα δείξουν άραγε τώρα την ίδια ευαισθησία προς τους σεισμόπληκτους της Τουρκίας και της Συρίας; Θα πάνε μήπως εθελοντές να βοηθήσουν την ΕΜΑΚ; Θα διαθέσουν κάποια από τα κονδύλια που τους χορηγεί πλουσιοπάροχα η ΕΕ για τις ανάγκες των σεισμόπληκτων; Όσο απίθανο είναι να αλλάξουν οι Τούρκοι, άλλο τόσο απίθανο είναι να αλλάξουν και οι συγκεκριμένοι ακτιβιστές.
Όπως δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες για την εξωτερική πολιτική και την αποδοτικότητα της διπλωματίας των σεισμών, έτσι και στο μείζον θέμα της λαθρομετανάστευσης, δεν πρέπει να είμαστε αιθεροβάμονες. Μόνο με αυστηρές ποινές για δουλέμπορους, άμεσες απελάσεις και τιμωρίες για όσους μετανάστες θέτουν σε κίνδυνο την ζωή των ανηλίκων με τις παράτολμες αποπλεύσεις τους θα μπορέσουν να προστατευθούν τα δυνητικά θύματα του σύγχρονου δουλεμπορίου και να παταχθεί η εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου.
Το παραπάνω είναι τα ζητούμενο και τα κρίσιμα ερωτήματα και όχι αν μας είπε μπράβο σήμερα ο κ. Ερντογάν και ο κάθε βεζίρης του επειδή κάναμε το καθήκον μας και φερθήκαμε σαν άνθρωποι.
