Προς τα τέλη Νοεμβρίου, θα συμπληρωθούν 9 μήνες από το ξέσπασμα των εχθροπραξιών μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, με τον βαρύ ρωσικό χειμώνα σχεδόν να εγγυάται ότι οι πολεμικές επιχειρήσεις θα συνεχιστούν και μέσα στο 2023. Με τις καιρικές συνθήκες να περιορίζουν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας, τα μάτια (και η ελπίδα) του κόσμου θα στραφούν στις κινήσεις της διπλωματίας, αλλά και τις πιθανές ανακατατάξεις που θα φέρουν οι ενδιάμεσες εκλογές στις ΗΠΑ αυτήν την Τρίτη.
Οι Δημοκρατικοί, που ήλεγχαν ως σήμερα, εκτός από τον Λευκό Οίκο, και τα δύο σώματα του Κογκρέσου, αναμένονται να χάσουν την πλειοψηφία στην Βουλή, ίσως και στην Γερουσία. Οι αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό αναμένεται να επηρεάσουν και την κατάσταση στο ουκρανικό μέτωπο, όπου η κυβέρνηση Μπάιντεν στηρίζει το Κιέβο στρατιωτικά και οικονομικά με πακτωλούς δισεκατομμυρίων και εξελιγμένα όπλα.
Ενδιάμεσες εκλογές ΗΠΑ και ουκρανικό μέτωπο
Πιθανή μείωση της αμερικανικής βοήθειας ή διαφοροποίηση της θέσης της μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ρωγμές στην έως τώρα εντυπωσιακή αντίσταση του Κιέβου στις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Μόσχας.
Παρ’ όλο που η κοινωνία στις ΗΠΑ έχει πληγεί πολύ λιγότερο από τις συνέπειες της ρωσο-ουκρανικής σύρραξης, υπάρχει συσσωρευμένος θυμός που θα εκφραστεί στις κάλπες. Πολλοί θεωρούν τον Αμερικανό πρόεδρο κ. Μπάιντεν υπεύθυνο για τον υψηλό πληθωρισμό που εκτινάσσει διαρκώς την ακρίβεια. Η απώλεια του ελέγχου του Κογκρέσου αποτελεί ηχηρό μήνυμα δυσαρέσκειας και ουσιαστικά σηματοδοτεί το πρώτο βήμα για την αλλαγή ενοίκου στον Λευκό Οίκο σε δύο χρόνια.
Οι εξελίξεις με τις ενδιάμεσες εκλογές οφείλονται, επίσης, πέρα από την κακή κατάσταση της οικονομίας, στην μεταναστευτική πολιτική και την εγκληματικότητα. Η εξωτερική πολιτική είναι δευτερεύον θέμα για τους περισσότερους Αμερικανούς ψηφοφόρους, ενώ τυχόν αλλαγές ή μεταρρυθμίσεις σχετικά με την νομοθεσία περί αμβλώσεων διαφέρουν ανά πολιτεία και μπορεί ενδεχομένως να επηρεάσουν αναμετρήσεις σε πολιτειακό επίπεδο ή στις εκλογικές αναμετρήσεις για την ανάδειξη ομοσπονδιακών γερουσιαστών.
Όμως, άσχετα με τους λόγους που επηρεάζουν τους ψηφοφόρους, οι αλλαγές στον εκλογικό χάρτη και οι μεταβολές στον κομματικό συσχετισμό του νομοθετικού σώματος της Αμερικής αναμένεται να επηρεάσει την στήριξη που προσφέρουν οι ΗΠΑ στην Ουκρανία, η οποία, μέχρι τώρα, υπήρξε ολοκληρωτική. Η επικράτηση των Ρεπουμπλικανών θεωρείται από πολλούς ότι θα οδηγήσει σε κάποιο περιορισμό τις μέχρι τώρα αφειδώλευτης στρατιωτικής και οικονομικής βοήθειας που παρέχεται στο Κίεβο και θα αυξήσει, έστω έμμεσα, τις πιέσεις για διαπραγμάτευση με την Μόσχα.
Ο γεωπολιτικός νανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Η πιθανότητα αυτή αφήνει έστω μία αμυδρά ελπίδα ότι θα αποσυμπιεστούν τα πράγματα στην Ευρώπη. Όσο πιο γρήγορα τερματιστούν οι εχθροπραξίες μεταξύ Μόσχας και Κιέβου, τόσο πιο γρήγορα θα μπορέσουν οι αγορές να επανέλθουν στην κανονικότητα και να πάρουν μια βαθιά ανάσα τα νοικοκυριά. Βέβαια, εάν κάτι απέδειξε η κρίση μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας, αυτό είναι τον γεωπολιτικό νανισμό της Ευρώπης. Από την έναρξη του πολέμου, οι κυρώσεις που επέβαλε με προτροπή των Ατλαντιστών έβλαψαν πρωτίστως τους ίδιους τους λαούς της Ευρώπης, σε βαθμό σαφώς μεγαλύτερο απ’ ότι έπληξαν την Μόσχα.
Εκατομμύρια πολιτών θα παγώσουν σε ολόκληρη την Γηραιά Ήπειρο τον φετινό χειμώνα λόγω της έλλειψης σχεδιασμού για την ενεργειακή επάρκεια των κρατών-μελών της ΕΕ. Και όπου δεν υπάρχουν ελλείψεις, οι τιμές θα είναι τόσο απαγορευτικές που κυριολεκτικά θα συνθλίβουν τα νοικοκυριά, υποχρεώνοντας τους πολίτες της ΕΕ να ζουν μέσα στο ψύχος και το σκοτάδι. Μάλιστα, αν δεν προστεθεί και επισιτιστική κρίση, θα πρέπει να θεωρούμε τους εαυτούς μας τυχερούς…
Μπροστά στην πρωτόγονη αυτή κατάσταση, οι Βρυξέλλες κρύβονται πίσω από τον «μπαμπούλα» Πούτιν. Ουδεμία διάθεση αυτοκριτικής υπάρχει, ούτε άμεσης διόρθωσης της κατάστασης. Μόνο μια σταθερή διαφωνία μεταξύ των Ευρωπαίων «εταίρων», ακόμη και στα βασικά, όπως στην επιβολή πλαφόν στην τιμή του ηλεκτρισμού για να αποφευχθεί η αισχροκέρδεια ή στην επίσπευση των διαδικασιών εξόρυξης κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.
Χαμένη η Ευρώπη από την αβελτηρία και την υποκρισία της
Ασχέτως της κατάληξης της ρωσο-ουκρανικής σύρραξης, η Ευρώπη θα βγει χαμένη. Κλείδωσε η γεωπολιτική υποτέλειά της στις ΗΠΑ. Βέβαια, μπροστά στο ενδεχόμενο της Γερμανικής κατοχής ολόκληρης της ΕΕ, ίσως η λύση αυτή αποτελεί το «μη χείρον». Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η ΕΕ δεν δείχνει να μπορεί να εξελιχθεί σε μια πραγματική ένωση ανεξαρτήτων κρατών που θα διαμορφώνουν πολιτικές και εξελίξεις βάσει μιας πραγματικά πανευρωπαϊκής οπτικής γωνίας που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα όλων των λαών της Ένωσης.
Στην μεγάλη παρτίδα γεωπολιτικού σκακιού που διεξάγεται μεταξύ της Ρωσίας και των ΗΠΑ, η Ευρώπη παίζει τον ρόλο του πιονιού και ως γνωστόν, τα πιόνια είναι ευκόλως αναλώσιμα.
Και το χειρότερο… η υποκρισία των Βρυξελλών έχει πλέον αποκαλυφθεί πλήρως. Τα δύο μέτρα και σταθμά που εφαρμόζει για την Ρωσία και την Τουρκία της στερούν κάθε σοβαρότητα. Ειδικά όταν η δεύτερη έχει εισβάλλει σε σειρά χωρών και κατέχει ξένα εδάφη, εκ των οποίων κάποια ανήκουν στην Κύπρο, κράτος-μέλος της ΕΕ.
Άρα, στην ουσία, η Ευρώπη επιδεικνύει περισσότερη ευαισθησία για ξένες χώρες, παρά για το ίδιο της το έδαφος. Αλλά όπως όλοι γνωρίζουμε, κανένας δεν σέβεται κάποιον που δεν σέβεται τον ίδιο του τον εαυτό…και στην προκειμένη περίπτωση η έλλειψη ευαισθησίας για την Κύπρο και για την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας, την οποία αφήνει την Τουρκία να αμφισβητεί εμπράκτως με κάθε ευκαιρία, συνιστά αυτοεξευτιλισμό.
Οι ενδιάμεσες εκλογές ίσως προσφέρουν την ευκαιρία στις ΗΠΑ να διορθώσουν την πορεία τους. Για την ΕΕ, τα πράγματα είναι πολύ πιο σύνθετα και η προοπτική δεν μοιάζει καθόλου ευοίωνη.
