«Όσο εύστροφος και δαιμόνιος ήταν ο Βενιζέλος στα ζητήματα που αφορούσαν την εντός των συνόρων χώρα, άλλο τόσο αφελής ήταν στα θέματα εξωτερικής πολιτικής.
Έπαιζε κατά κύριο λόγο το χαρτί της Μεγάλης Βρετανίας και βασιζόταν πλήρως στις αόριστες υποσχέσεις των Βρετανών πολιτικών. Δεν αντιλαμβανόταν ότι οι προφορικές υποσχέσεις του ίδιου του Βρετανού πρωθυπουργού δεν ήταν δεσμευτικές.
Έχοντας κατά νουν τις αρμοδιότητες ενός Έλληνα πρωθυπουργού -ο οποίος είχε όντως τον έλεγχο του ελληνικού πολιτικού βίου και ο λόγος του μετρούσε-, ο Βενιζέλος θεωρούσε εσφαλμένα ότι ανάλογο ρόλο στη βρετανική διοικητική πυραμίδα διαδραμάτιζε και ο Βρετανός πρωθυπουργός, και δεν καταλάβαινε ότι οι αποφάσεις λαμβάνονταν εκεί διά της πλειοψηφίας.
Επιπροσθέτως, ο Έλληνας πρωθυπουργός υπολόγιζε κατά τα φαινόμενα στο φιλελληνισμό των Βρετανών. Μόνον έτσι μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι βασιζόταν στις απλές υποσχέσεις των Βρετανών πολιτικών και δε ζητούσε την ανάληψη συμβατικών υποχρεώσεων από βρετανικής πλευράς. Σε τελική ανάλυση, υπήρξε ο μοναδικός ηγέτης βαλκανικής χώρας που δεν είχε κατοχυρώσει στο τέλος του πολέμου τις εδαφικές διεκδικήσεις του διά της συνάψεως σχετικών συμφωνιών. Στη Συνδιάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων ο Βενιζέλος εμφανίστηκε με άδεια χέρια.» (HEINZ RICHTER)
Εγγραφείτε στο Newsletter μας!
Originally posted 2021-02-19 13:09:23.
