Μετά το πέρας της κοινωνικής απομόνωσης και της παύσης κάθε οικονομικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας σε παγκόσμιο επίπεδο και την σταδιακή επανένταξη των κοινωνιών στη ‘’νέα κανονικότητα’’, κάθε επιχειρηματίας εστίασης, φιλοξενίας και παροχής υπηρεσιών στον τουριστικό κλάδο ετοιμάζεται για την έναρξη της τουριστικής σεζόν προσπαθώντας να ‘’σώσει’’ τη φετινή χρονιά από το πλήγμα που υπέστη και σεβόμενος τις νέες υγειονομικές αρχές που θα διέπουν την μετακορονοϊό εποχή.
Γνωρίζω πως πολλοί ξενοδόχοι σκέφτηκαν να μην ανοίξουν φέτος τις ξενοδοχειακές τους μονάδες, άλλοι πάλι σκέφτηκαν να ανοίξουν στα μέσα του Ιουλίου, κάποιοι ζήτησαν βοήθεια από την πολιτεία ενώ πολλοί απασχολούμενοι στον δραστήριο και επικερδή κλάδο του ελληνικού τουρισμού διέδωσαν ανησυχία, αβεβαιότητα και ανασφάλεια παρασυρόμενοι σαφώς από τα κεντρικά δελτία ειδήσεων της χώρας μας και από τα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης και των διεθνών blogs.
Το ζήτημα του ελληνικού τουρισμού φέτος για την Ελλάδα όμως δεν είναι μία απλή, εποχιακή και ωφελιμιστική ‘’μπίζνα’’. Ο Ελληνικός Τουρισμός είναι για το 2020 ζήτημα τιμής, αξιοπρέπειας, επιβίωσης και ευκαιρίας!
Μία Υπεύθυνη Στάση
Οι Έλληνες ξενοδόχοι, εργοδότες, ξενοδοχοϋπαλλήλοι και όσοι απασχολούνται στον τουριστικό κλάδο οφείλουν να κρατήσουν υπεύθυνη στάση για να μπορέσουν να σώσουν την παρτίδα (και την πατρίδα) φέτος το καλοκαίρι και αν δεν θέλουν να περιμένουν πότε θα φιλοτιμηθεί η κυβέρνηση ώστε να τους πετάξει ένα επίδομα ή μια φοροαπαλλαγή.
Κατ’ αρχήν, θα πρέπει σύσσωμη η τουριστική βιομηχανία να αδράξει την ευκαιρία και να εκμεταλλευτεί εις το έπακρον την επιτυχημένη στάση της Ελλάδος στην αντιμετώπιση του κορονοϊού και την αξιοζήλευτη θέση της παγκοσμίως με τα λιγότερα κρούσματα και τους απειροελάχιστους θανάτους.
Η Ελλάδα μπορεί εν μέσω παγκόσμιας κρίσης, αμφιβολίας και εσωστρέφειας να παίξει καλά το χαρτί της εξωστρέφειας της και της μοναδικότητας της προβάλλοντας τον εαυτό της όχι απλώς ως τόπο αναψυχής και ψυχαγωγίας αλλά και ως τόπος ασφαλείας και ψυχικής και σωματικής υγείας.
Θα μπορέσουν ευκόλως χωρίς υπερβολές και ακρότητες να τηρηθούν μέτρα προστασίας παρέχοντας στους καλεσμένους και τουρίστες μας να νιώσουν ασφάλεια, ηρεμία και ευδαιμονία μετά από το τραυματικό σοκ που υπέστησαν εντός των οικιών τους.
Είναι μια ευκαιρία μεγίστης αξίας και σημασίας για τον ελληνικό τουρισμό να κάνει στροφή στην ποιότητα και στην ‘’επιλογή του κατάλληλου’’. Μια καλή ευκαιρία να ξεφύγει από τα δεσμά του μαζικού και οχλοκρατικού τουρισμού που ευνοεί μόνο τις μεγάλες πολυεθνικές ξενοδοχειακές μονάδες και στερεί το εισόδημα από τις μικρές τοπικές και οικογενειακές επιχειρήσεις εστίασης και τροφοδοσίας και να προβεί σε μία πολιτική επιλεκτικού τουρισμού. Ο επιλεκτικός τουρισμός στην προκειμένη περίπτωση δεν θα αποτελεί πολιτική ‘’ρατσιστικού’’ περιεχομένου ή οικονομικής αξίας, αλλά θα προσδίδει μια υπεύθυνη θέση πανανθρώπινης αξίας, αρχών και ανάγκης δεδομένου της παγκόσμιας κατάστασης εν μέσω υγειονομικής κρίσης.
Ω γνωστόν πολλά ξενοδοχεία δουλεύουν αποκλειστικώς ή επί των πλείστων με συγκεκριμένο ευρωπαϊκό λαό ή πρακτορείο που τους τροφοδοτεί με έναν συγκεκριμένο πελατολόγιο. Θα μπορούσε να αποφασιστεί η ελαχιστοποίηση ενός συγκεκριμένου αριθμού πελατών από χώρες με υψηλό ποσοστό κρουσμάτων και θανάτων (Ιταλία, Ισπανία, Γερμανία, Γαλλία, κλπ.) σε περίπτωση που αυτό ξεπερνάει το 40-50% και να υποβιβαστεί στο 15-20% και να εμπλουτιστεί με αριθμό άλλων Ευρωπαίων πολιτών από χώρες με μηδαμινά ποσοστά (Πολωνία, Ουγγαρία, Νορβηγία, Ρωσία, κλπ.) παρέχοντας έτσι στον τουρίστα την αίσθηση ασφάλειας και προστασίας και απομακρύνοντας από την άβολη και άκομψη στάση επιφυλακτικότητας και καχυποψίας περιτριγυριζόμενος από ανθρώπους που προέρχονται από χώρες που ακούστηκαν αρνητικά αυτή τη περίοδο και αποτέλεσαν πρότυπο αποφυγής.
Η άλλη περίπτωση είναι η ολική και αμφοτεροβαρής συμφωνία ξενοδοχείου και πρακτορείου για την υποδοχή τουριστών αποκλειστικώς από μία χώρα ή από δύο-τρεις χώρες, ώστε να εξασφαλίσουν την διαμονή και το κέρδος τους οι επιχειρήσεις και την εργασία τους οι υπάλληλοι, και να αισθανθούν οικεία και ασφαλείς οι τουρίστες καθώς η διαμονή ενός Τσέχου σε έναν ξενώνα με έναν Γάλλο, ή η παρουσία ενός Πολωνού με έναν Νορβηγό, δεν πρόκειται να γεννήσει φοβίες ούτε υποψίες ευκόλως πριν ακόμη την πτήση τους.
Επίσης, τα All Inclusive Hotels οφείλουν να αποκλείσουν τον συνωστισμό στις μονάδες τους και να παρέχουν εναλλακτικές λύσεις και γεύματα, καθώς και να επιτρέψουν τον κόσμο να βγει και εκτός ξενοδοχείου για κάποιο γεύμα ενθαρρύνοντας έτσι την τοπική οικονομία και αποφεύγοντας και το ρίσκο πιθανής έκθεσης στον ιό σε πελάτες και υπαλλήλους μέσα στα ασφυκτικά γεμάτα εστιατόρια του ξενοδοχείου.
Μια Δειλή Στάση
Το χειρότερο σενάριο που μπορώ να φανταστώ και να προβλέψω είναι η διστακτική και φοβική στάση των Ελλήνων επιχειρηματιών και ξενοδόχων, η οποία διοχετεύεται αδιακρίτως και ανούσια στην αγορά της προσφοράς και της ζήτησης από ‘’ειδήμονες’’ του κυβερνοχώρου και αναπαράγοντας κάθε ξενόγλωσσο άρθρο και νέο από blog και site για το πώς θα είναι η ‘’νέα κανονικότητα’’, τα ‘’νέα ξενοδοχεία’’, οι ‘’νέες αφίξεις’’, ο ‘’νέος τρόπος σερβιρίσματος και η παύση του μπουφέ’’ κ.α. παίρνοντας μορφή ‘’αγοράς της φοβίας και της ανησυχίας’’.
Η τουριστική ψυχολογία και το ξενοδοχειακό management είναι ενήμεροι και βαθιοί γνώστες της ψυχολογίας του τουρίστα, των βαθύτερων επιθυμιών του και των απαιτούμενων αναγκών του. Κανένας τουρίστας δεν πρόκειται να επισκεφθεί ποτέ καμία χώρα και ένα ξενοδοχείο αν γνωρίζει εξ’ αρχής τρία βασικά πράγματα:
1. Η χώρα επισκέψεως αποτελεί ατομική ευθύνη του ταξιδιώτη και οι κρατικές αρχές δεν λαμβάνουν καμία απολύτως ευθύνη, προτροπή, συμβουλή ή εγγύηση για την υγεία των πολιτών και τον περιορισμό του ιού.
2. Το καλλιεργούμενο κλίμα της ξενοδοχειακής μονάδας είναι εξ’ αρχής αρνητικό και φοβικό από αρχές και προσωπικό. (εδώ περνάει η ευθύνη και στους υπαλλήλους)
3. Ο πελάτης από την στιγμή της αφίξεως του ως την αναχώρηση του θα πρέπει να προβαίνει σε ‘’αναγκαίους’’, ‘’υποχρεωτικούς’’ και ‘’εξευτελιστικούς’’ ελέγχους και παράλογα μέτρα και να βιώνει μία ‘’νέα εμπειρία φιλοξενίας’’ σαν να έχει ταξιδέψει στον Άρη και την Αφροδίτη.
Ας μην γελιόμαστε! Ούτε εμείς θα ταξιδεύαμε υπό αυτές τις συνθήκες. Θα προτιμούσαμε να κάνουμε διακοπές στο χωριό μας, ιδίως αν είναι κοντά σε λίμνη ή σε καμιά κοντινή παραλία της πόλης μας.
Η φιλοξενία ως εθνικό εξαγωγικό προϊόν της χώρας μας και ως ιδανικό της ελληνικής ψυχοσύνθεσης δεν μπορεί να παρουσιαστεί στο ευρύ κοινό ως δώρο φοβίας και ανασφάλειας και ως πηγή αντιφατικών συναισθημάτων.
Η φιλοξενία και ο τουρισμός γνωρίζουμε πολύ καλά όσοι είμαστε του χώρου και του κόσμου αυτού πως είναι μία εμπειρία ζωής, μία δημιουργία θετικών εντυπώσεων και μία ‘’πώληση’’ θετικών συναισθημάτων.
Μία Θαρραλέα Στάση
Παρότι το θάρρος και η πυγμή είναι δύο σημαντικά στοιχεία που υπολείπονται οι Έλληνες επιχειρηματίες και ξενοδόχοι, ωστόσο οφείλω να αναφερθώ σε αυτό καθώς η υγειονομική κρίση φέρνει επιπτώσεις αλλά και δημιουργεί ευκαιρίες για αυτούς που γνωρίζουν πώς να την αρπάζουν και να τις αξιοποιούν.
Το θάρρος, η καινοτομία, η επιχειρηματική ‘’ανησυχία’’, η ευελιξία αποτελούν βασικά χαρίσματα του επιχειρηματικού κόσμου. Σε αντίθεση με την μοιρολατρία, την αρνητικότητα, την ηττοπάθεια και την μιζέρια, τα οποία είναι η ταφόπλακα κάθε εύλογης και έννομης επιχειρηματικής κίνησης.
Όπως προανέφερα, η ευκαιρία της Ελλάδος να παρουσιαστεί ως ‘’Υγειονομικός Παράδεισος’’ είναι μοναδική, τώρα που σημαντικοί ανταγωνιστές έχουν βγει εκτός αγοράς λόγω της ‘’πανδημίας’’ (Ιταλία, Ισπανία, Τουρκία), επομένως μπορούν να βγουν στην αντεπίθεση κρατώντας μια γενναία και ευσυνείδητη στάση και ακολουθώντας τρεις βασικές αρχές:
1. Να σταματήσουν να ζητούν οικονομική βοήθεια και να παρακαλούν την εκάστοτε κυβέρνηση να τους ελεήσει και να απαιτήσουν ως βαριά βιομηχανία της χώρας μας και ως Νο 1 εισοδηματίας του κράτους να τους στηρίξει θεσμικά, ψυχολογικά, επικοινωνιακά και αν χρειαστεί και οικονομικά.
2. Να ανοίξουν τις ξενοδοχειακές τους μονάδες στους τουρίστες και να μην στερήσουν το εισόδημα από χιλιάδες εκατοντάδες εργαζομένους που βιοπορίζονται από την εποχιακή εργασία και οι οποίοι έχουν σταθεί στο πλευρό τους για χρόνια παρ’ όλες τις αντιξοότητες.
3. Να επικεντρωθούν στη θετική εικόνα της χώρας μας παγκοσμίως και στην πολιτιστική και δυναμική της εμβέλεια και να μην αυτό-αφοπλιστούν και αυτό-απομονωθούν ξανά μπροστά στον μιντιακό παραλογισμό και στην διεθνή εκστρατεία εκφοβισμού και κινδυνολογίας μετατρέποντας και την χώρα μας σε εστία μολύνσεως και υπαρκτού κινδύνου.
Φέτος είναι το μεγάλο στοίχημα για την Ελλάδα και τον τουρισμό της.
Μετά την οικονομική κρίση και την ‘’προσφυγική’’ κρίση, ήρθε στα μέρη μας και η ‘’υγειονομική’’ κρίση. Στις δύο πρώτες άντεξε και βγήκε νικήτρια, στην τρίτη θα εξαρτηθεί αν μπορεί να σταθεί όρθια και σε αυτό το πλήγμα και κατά πόσο το έχει εκλάβει σαν τέτοιο καθότι ‘’τα πάντα είναι θέμα αντίληψης’’.
Ιδού η κρίσις, ιδού και το πήδημα!
Πηδάμε την κρίση και επιλέγουμε:
ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟΥΡΙΣΜΟ! ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΠΟΙΟΤΗΤΑ!
Originally posted 2020-04-30 11:35:29.
