Το αποτέλεσμα των ενδιάμεσων εκλογών στις ΗΠΑ έχει πολλές παραμέτρους. Αφ’ ενός, εκτός σοβαρού απροόπτου, αλλάζει χέρια η Βουλή, γεγονός που θα δώσει νέες δυνατότητες στους Ρεπουμπλικάνους στην αναμέτρησή τους με την κυβέρνηση Μπάιντεν, που έλεγχε έως τώρα, εκτός τον Λευκό Οίκο, και τα δύο νομοθετικά σώματα. Ο έλεγχος της Γερουσίας παραμένει με τους Δημοκρατικούς, ενώ η τύχη μιας έδρας (στην πολιτεία Τζόρτζια), θα κριθεί στον δεύτερο γύρο των εκλογών που θα διεξαχθούν τον Δεκέμβριο, αφού κανένας εν των δύο κυρίων υποψηφίων δεν κατάφερε να συγκεντρώσουν την προβλεπόμενη από τον νόμο πλειοψηφία που να υπερβαίνει το 50%.
Αφ’ ετέρου, τα τελικά αποτελέσματα δεν δικαιολόγησαν την αρχική αισιοδοξία των Ρεπουμπλικάνων για εκλογικό θρίαμβο μέσα από ένα σαρωτικό «κόκκινο κύμα». Αντιθέτως, η νίκη τους στην Βουλή υπήρξε οριακή και δεν εξασφαλίζει την ευρεία πλειοψηφία που περίμεναν, ενώ στην Γερουσία, στην καλύτερη περίπτωση, θα διατηρήσουν τις πενήντα έδρες που είχαν πριν τις εκλογές. Στην ουσία, το αποτέλεσμα μοιάζει περισσότερο με «σκωτσέζικο ντουζ» και υποχρεώνει τους Ρεπουμπλικάνους να αναρωτηθούν πώς, εν μέσω τέτοιας μεγάλης κρίσης πληθωρισμού και εσωτερικής ανασφάλειας από τις ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές ροές και την υψηλή εγκληματικότητα, δεν κατόρθωσαν να αποσπάσουν μεγαλύτερα εκλογικά κέρδη.
Νίκες ομογενών υποψηφίων, ήττα του Μεχμέτ Οζ
Ανάμεσα, όμως, στους κερδισμένους συγκαταλέγεται η Ομογένεια, η οποία είδε όλους τους πολιτικούς από τις τάξεις της να επανεκλέγονται. Και ίσως το σημαντικότερο, βοήθησε να ηττηθεί ο υποψήφιος γερουσιαστής για την έδρα της Πενσυλβάνιας Δρ Μεχμέτ Οζ, ομοεθνής και προσωπικός φίλος του Τούρκου Προέδρου κ. Ερντογάν. Γνωστή τηλεοπτική προσωπικότητα, ο Δρ. Οζ είχε επιβληθεί ως υποψήφιος από τον πρώην πρόεδρο κ. Τραμπ, σε πείσμα των εσωκομματικών παραγόντων εκείνων που δικαίως αντιδρούσαν στην υποψηφιότητά του.
Η ειρωνεία είναι ότι εάν δεν επέμενε ο κ. Τραμπ στην συγκεκριμένη επιλογή ενός υποψηφίου που αποτελεί ξένο σώμα για την πολιτεία της Πενσυλβάνιας (δεν μένει καν εκεί), πιθανότατα να κέρδιζαν την έδρα οι Ρεπουμπλικάνοι! Ο υποψήφιος των Δημοκρατικών κ. Φέτερμαν αντιμετωπίζει σοβαρά θέματα υγείας, που κατέστησαν έκδηλα στην τηλεμαχία του με τον Δρ. Οζ, οπότε η τελική επικράτησή του υπογραμμίζει ακριβώς πόσο λανθασμένη ήταν η απόφαση του κ. Τραμπ.
Ευτυχώς, ο κ. Φέτερμαν δείχνει φιλικά διακείμενος προς τις πάγιες ελληνικές θέσεις, κερδίζοντας την συμπάθεια των Ομογενών με την καταδίκη της μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Το καλύτερο είναι ότι τώρα που οι Δημοκρατικοί διατηρούν τον έλεγχο της Γερουσίας, ο πρόεδρος της επιτροπής εξωτερικών σχέσεων και γνωστός φιλέλληνας κ. Ρόμπερτ Μενέντεζ θα παραμείνει στον πόστο του, που σηματοδοτεί άλλη μια θετική εξέλιξη για την Ελλάδα.
Οι Δημοκρατικοί της Ν. Υόρκης ομοιοπαθείς τον Τραμπ
Σύμφωνα με το ίδιο σκεπτικό, η απώλεια της Βουλής για τους Δημοκρατικούς ίσως οφείλεται στις ακραίες θέσεις Δημοκρατικών υποψηφίων από την «βαθιά μπλε» πολιτεία της Νέας Υόρκης. Η πολιτεία της προβεβλημένης βουλευτίνας κ. Αλεξάνδριας Οκάσιο Κορτέζ, η οποία συγκαταλέγεται ανάμεσα στις κορυφαίες προσωπικότητες και ηγετικές φυσιογνωμίες της αριστερής πτέρυγας του κόμματός της και παίζει καθοριστικό ρόλο στην επιλογή των υποψηφίων της πολιτείας, ανέδειξε αυξημένο αριθμό Ρεπουμπλικάνων βουλευτών. Μολονότι νίκησαν οι Δημοκρατικοί σε πολιτειακό επίπεδο, η διαφορά με τους Ρεπουμπλικάνους ήταν εμφανώς μειωμένη, λόγω σοβαρών θεμάτων όπως η διάχυτη εγκληματικότητα και η υπερφορολόγηση, που οι Δημοκρατικοί δεν δείχνουν πρόθυμοι να συζητήσουν λόγω ιδεοληψίας. Σύμφωνα με αναλυτές, τα φλέγοντα αυτά θέματα καθημερινότητας φάνηκαν αρκετά για να στρίψουν την ψήφο αρκετών κατοίκων της Νέας Υόρκης προς Ρεπουμπλικάνους υποψηφίους. Δεδομένης της οριακής πλειοψηφίας που δείχνουν να εξασφαλίζουν οι Ρεπουμπλικάνοι στην Βουλή, οι απολεσθείσες έδρες της συνήθως σταθερά Δημοκρατικής Νέας Υόρκης μπορεί να έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο να διατηρήσουν την πλειοψηφία οι Δημοκρατικοί.
Πλέον οι ΗΠΑ μετρούν αντίστροφα προς την αναμέτρηση για τις προεδρικές εκλογές το 2024. Οι απρόσμενες εξελίξεις δημιουργούν ανακατατάξεις, με την κυριαρχία του κ. Τραμπ επάνω στο κόμμα του να αμφισβητείται από τον δημοφιλή κυβερνήτη και δυνητικό υποψήφιο για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων κ. Ρον ντε Σάντις. Εν αναμονή της ανακοίνωσης της υποψηφιότητας του κ. Τραμπ αυτή την εβδομάδα, όλα δείχνουν ότι το Ρεπουμπλικανικό κόμμα οδεύει προς «εμφύλιο πόλεμο», όπου κανένας υποψήφιος δεν θα βγει αλώβητος. Από την άλλη, ο κ. Μπάιντεν αποδείχθηκε «πολύ σκληρός για να πεθάνει», εμφανίζοντας, παραδόξως πως, καλύτερα αποτελέσματα στις ενδιάμεσες εκλογές από του Δημοκρατικούς προκατόχους του κ.κ. Ομπάμα και Κλίντον. Αν και η προχωρημένη ηλικία του, καθώς και αμφιβολίες για την διανοητική του διαύγεια δημιουργούν σοβαρές αμφιβολίες για την διεκδίκηση νέας τετραετίας, αποφεύγοντας την εκλογικής συντριβή, εξακολουθεί και διατηρεί σημαντικό και πολιτικό εκτόπισμα και επιρροή μέσα στο κόμμα του.
Ο Ελληνισμός δεν πρέπει να παραμείνει απλά θεατής στις νέες τάσεις που διαμορφώνονται. Η μέχρι τώρα δυνατότητα παρεμπόδισης της απόκτησης νέων F-16 από την Τουρκία αποδεικνύει, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι η άσκηση πολιτικής επιρροής και η συμμαχία με πρόσωπα που κατέχουν νευραλγικές θέσεις στον μηχανισμό του κράτους αποτελεί ένα πολύ δυνατό όπλο για την υπεράσπιση της Ελλάδος και την προώθηση των εθνικών θεμάτων.
Η Ελλάδα πρέπει να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της
Μαζί με την ενίσχυση της εθνικής άμυνας, η ενίσχυση της γεωπολιτικής θέσης της Αθήνας αποδεικνύεται κρίσιμος παράγοντας για την διασφάλιση του Ελληνισμού και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας. Όπως όλα δείχνουν, ο κύβος ερρίφθη και η Ελλάδα πλέον ετοιμάζεται να αξιοποιήσει τα φημολογούμενα ως τεράστια κοιτάσματα υδρογονοανθράκων που βρίσκονται στον θαλάσσιο χώρο της. Η προοπτική αυτή μπορεί να αλλάξει άρδην τις προβλέψεις για την ελληνική οικονομία και την γεωπολιτική αξία της χώρας. Ίσως αποδειχθεί μια από τις πλέον ιστορικές ευκαιρίες της χώρας μέσα στον 21ο αιώνα, για μια φυγή προς τα εμπρός.
Η αξιοποίηση αυτής της ιστορικής ευκαιρίας προϋποθέτει τον καθορισμό ΑΟΖ με όμορες χώρες και την νόμιμη επέκταση των χωρικών υδάτων της χώρας. Η Τουρκία θα προσπαθήσει να εμποδίσει την προοπτική αυτή με κάθε τρόπο και δεν αποκλείεται να επιλέξει την πορεία της ένοπλης σύγκρουσης αν εκτιμήσει ότι η Ελλάδα σταδιακά θα γίνεται ολοένα και δυνατότερη.
Τώρα είναι η ευκαιρία να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή στους φίλους και σύμμαχους του Ελληνισμού στην αμερικανική πολιτική σκηνή. Ευτυχώς, υπάρχουν υποστηρικτές και στα δύο κόμματα, όπως και υπάρχουν αντίπαλοι που πρόσκεινται φιλικά στους Τούρκους. Απαιτείται σοβαρότητα, σκληρή δουλειά και συνοχή για να αυξήσει ο Ελληνισμός την επιρροή του στην αμερικανική πολιτική σκηνή.
Ιδεοληψίες και φιλίες να εκλείψουν μπροστά στο εθνικό συμφέρον
Όποιες και να είναι οι κομματικές πεποιθήσεις κάποιου, είναι αδιανόητο για Ομογενή να στηρίζει την υποψηφιότητα του Δρ. Οζ, γνωρίζοντας ότι ο άνθρωπος θα πρακτόρευε απροκάλυπτα τουρκικά συμφέροντα. Η ιδεοληψία και οι προσωπικές φιλίες πρέπει να σταματούν εκεί που αρχίζει το εθνικό συμφέρον.
Όπως είναι επίσης απαράδεκτο να μην υπάρχει Έλληνας στην Γερουσία. Ο κ. Μενέντεζ στηρίζει τα ελληνικά συμφέροντα με τρόπο λίαν αποτελεσματικό (σε ορισμένες περιπτώσεις, ίσως καλύτερα απ’ ότι θα κατάφερνε κι ένας Ομογενής), αλλά η Ομογένεια έχει κάθε λόγο να του παράσχει υποστήριξη, όχι μόνο οικονομικά, αλλά και με την ανάδειξη υποψηφίων που μπορούν να διευρύνουν την συμμαχία για τα ελληνικά εθνικά θέματα.
Ας δείξει ιδιαίτερη προσοχή η Ομογένεια στους πολιτικούς που στηρίζει, διακομματικά και ας μην συμμετάσχει στην τραγική ειρωνεία να προκρίνει πρόσωπα που στο τέλος θα οδηγούν στην αποδυνάμωσή της, όπως έπαθαν επώνυμοι Ρεπουμπλικάνοι και Δημοκρατικοί στις πρόσφατες εκλογές.
