Ζητείται Νέος Εθνικός Κυβερνήτης

Μια μέρα μετά την 4η Αυγούστου κι επήλθε το τέλος της κριτικής της προσωπικότητας του τελευταίου εθνικού κυβερνήτη, Ιωάννη Μεταξά από τους αντιμεταξικούς, η λήξη του εγκωμίου του από τους μεταξικούς κι αποσιώπηση του έργου του και της στάσης του από τους κατεστημένους και τους κομματικούς ‘’εκπροσώπους’’ του ελληνικού λαού.

Την 4η Αυγούστου 1936 μέσα σε ένα κλίμα φορτισμένο με πολιτικές ίντριγκες, οικονομική αστάθεια, κοινωνικής αταξίας, εμφυλιακών διαθέσεων και με τον κίνδυνο της έναρξης ενός νέου παγκοσμίου πολέμου, ο Βασιλεύς Γεώργιος Β’ διορίζει τον Ιωάννη Μεταξά ως προσωρινό κυβερνήτη της χώρας, εισπράττοντας τα 2/3 της ελληνικής βουλής. Ο τότε Βασιλεύς αναζητούσε έναν άνθρωπο έντιμο, θερμό πατριώτη, διακεκριμένο για το ήθος του, την προσήλωση του στο στέμμα και με πολύπειρη εμπειρία στο ενεργητικό του στα στρατιωτικά θέματα. Και τον βρήκε στο πρόσωπο του Κεφαλλονίτη αξιωματικού.

Ο Ιωάννης Μεταξάς λίγο μετά την τοποθέτηση του ως κυβερνήτης θα σχηματίσει δικό του πολιτικό καθεστώς με την στήριξη του Βασιλέως και του εθνικόφρονου πολιτικού κόσμου, εκτός από τους αδιόρθωτους κομμουνιστές και τους αντιδραστικούς παλαιοκομματικούς, όπως ανέφερε κι ο ίδιος στις ομιλίες του.

Από την 4η Αυγούστου η Ελλάς μετατρέπεται σε ‘’Κράτος αντικομμουνιστικό, κράτος αντικοινοβουλευτικό, κράτος ολοκληρωτικό. Κράτος με βάση αγροτική και εργατική και κατά συνέπεια, κράτος αντιπλουτοκρατικό’’.

Ο ίδιος θα αναλάβει από την πρώτη στιγμή της εξουσίας του την δημιουργία και την συγκρότηση της ιδεολογίας του καθεστώτος προωθώντας την Ιδέα του Τρίτου Ελληνικού Πολιτισμού, θα καταλύσει την βουλή η οποία διχάζει τον ελληνικό λαό σε φατρίες και κομματικές παρατάξεις, θα αντιμετωπίσει άμεσα και δραστικά τον κομμουνιστικό κίνδυνο και τους πράκτορες της Μόσχας, θα θεσπίσει μια πληθώρα σειρά κοινωνικών μέτρων με ορόσημο το Ι.Κ.Α. και την θέσπιση της οκτάωρης εργασίας, θα δημιουργήσει μια ενωμένη ελληνική νεολαία μέσα στις τάξεις της Ε.Ο.Ν. την οποία υπεραγαπούσε και την θεωρούσε τον ανθό της πατρίδος και θα αναλάβει τα εξοπλίσει τον ελληνικό στρατό και να τον προπαρασκευάσει για την επικείμενη εμπλοκή του σε ένα μελλοντικό παγκόσμιο πόλεμο διακρίνοντας ως βαθύς γνώστης της στρατιωτικής τέχνης αλλά και της πολιτικής καταστάσεως που επικρατεί στην Ευρώπη πως τα σύννεφα του πολέμου έχουν αρχίσει να κρύβουν τον γαλανό ουρανό της Αττικής…

Πριν όμως τον Εθνικό Κυβερνήτη του Μεσοπολέμου, υπήρξε ένας ακόμη Εθνικός Κυβερνήτης ο οποίος έμελλε να είναι κι ο πρώτος κυβερνήτης του ελληνικού κράτους, κι αυτός δεν είναι άλλος από τον Ιωάννη Καποδίστρια. Ο Επτανήσιος διπλωμάτης και πολιτικός της τσαρικής αυλής θα αναλάβει μετά από πρόκληση των Ελλήνων αντιπροσώπων την διακυβέρνηση του τόπου σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση για την πατρίδα και τον λαό και σε ένα πολύ σημαντικό κομβικό σημείο για την διατήρηση του μικρού κρατιδίου.

Ο Ιωάννης Καποδίστριας, εμφορούμενος από απύθμενη αγάπη για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό, έχοντας γνώση του βαθμού δυσκολίας αλλά και του επικείμενου κινδύνου στην Ελλάδα, διαθέτοντας το απαραίτητο ήθος, διπλωματική ικανότητα, αυτοσυγκράτηση και την πυγμή που χρειάζεται να έχει ένας πολιτικός Άνδρας θα αποδεχθεί την τιμή και την πρόσκληση και θα κατέβει στην Ελλάδα για να την κυβερνήσει.

Θα μπορούσαμε να επαναδιατυπώσουμε την φράση του Μεταξά ως εξής: ‘’Η Ελλάς από σήμερα γίνεται κράτος εθνικό, κράτος μοναρχικό, κράτος ελεύθερο. Με βάση της πολιτικής αρχής του Ενός Ανδρός Αρχή’’.

Κάτι το οποίο εκλαμβάνεται ως απολύτως κατανοητό και αναγκαίο δεδομένου της πολυετούς εμπειρίας και των κατορθωμάτων του Καποδίστρια στο διπλωματικό και πολιτικό επίπεδο και της αποδοχής της θέσεως ως κυβερνήτη.

Έτσι, ο Μεγάλος αυτός Άνδρας με τον ερχομό του στο Ναύπλιο βρίσκοντας ένα κράτος βυθισμένο στην αναρχία, τον εμφυλιακό σπαραγμό, την έλλειψη πόρων και την κατακερματισμένη αγροτική παραγωγή, θα δημιουργήσει ένα θεσμικό πλαίσιο και θα εγκαθιδρύσει δομές και εξουσίες ώστε να καταστήσει το ελληνικό κράτος ως ένα εφάμιλλο των σύγχρονων ευρωπαϊκών κρατών. Θα δημιουργήσει την πρώτη ελληνική τράπεζα, το πρώτο ελληνικό νόμισμα, δικαστήρια, ορφανοτροφεία, σχολεία, συνεταιρισμούς, αστυνομία και τακτικό στρατό υπό την επίβλεψη του πολύπειρου και μεγάλου ευεργέτη και επαναστάτη, Δημήτριου Υψηλάντη. Θα διακρίνει τις επαρχίες σε διοικητικές περιοχές ώστε να μοιράσει εξουσίες και καθήκοντα, θα ιδρύσει νομοθετικό σώμα και θα καταργήσει την βουλή γνωρίζοντας πολύ καλά την πρακτική της δυσλειτουργία και την ανώριμη και επιρρεπή φύση των Ελλήνων στους διχασμούς και στις συμπλοκές. Ο ηράκλειος άθλος του Κερκυραίου διπλωμάτη είναι σαφώς στο διπλωματικό και στο πολιτικό καθότι έπρεπε να δημιουργήσει ένα κράτος από τα ερείπια των εμφυλίων πολέμων, να προφυλάξει τον λαό από τις ληστρικές στάσεις και επιρροές των προνομιούχων Ελλήνων της εποχής, να ισορροπήσει την πολιτική της Ελλάδος ανάμεσα στις Μεγάλες Δυνάμεις και την Τουρκία και να εφαρμόσει μακροπρόθεσμα την εξωτερική πολιτική της χώρας με στόχο την απελευθέρωση των σκλαβωμένων περιοχών και των καταπιεσμένων Ελλήνων.

Ασφαλώς, όλοι γνωρίζουμε τον τέλος των δύο μοναδικών κυβερνητών της Ελλάδος. Ο ένας να δολοφονείται στα σκαλιά της εκκλησίας του Αγίου Σπυρίδωνα, από χέρια ελληνικά και από χρήματα αγγλογαλλικά και ο δεύτερος να αρρωσταίνει βαριά και μετά από μια ένεση που του χορήγησε ένας Άγγλος ιατρός να απεβιώνει εξ’ αίφνης μέσα σε διάστημα τριών ημερών λίγους μήνες μετά το θριαμβευτικό ΟΧΙ στους Ιταλούς. Ο Κερκυραίος με το ΝΑΙ του στην ανάληψη της διακυβέρνησης του τόπου και τον προσωπικό του αγώνα για την δημιουργία σύγχρονου ελληνικού κράτους και ο Κεφαλλονίτης με το ΟΧΙ του στον παλαιοκομματισμό και στον κομμουνισμό αρχικώς και στους εχθρούς της πατρίδος δευτερευόντως θα περάσουν και οι δύο μαζί, από τα Επτάνησα στις νήσους των Μακάριων παίρνοντας μαζί τους τα στέφανα της δόξας και χαρίζοντας σε εμάς την τιμή και το καθήκον να τους μνημονεύουμε.

Η Ελλάδα βρίσκεται όμως σήμερα όπως και τότε σε ένα δύσκολο και κομβικό σημείο. Με τις μνημονιακές πολιτικές να έχουν ισοπεδώσει κάθε δομή στην χώρα σαν άλλες τουρκικές ορδές, τους κοινοβουλευτικούς ‘’εκπροσώπους’’ του λαού να καταδυναστεύουν τον λαό σαν άλλοι κοτσαμπάσηδες, τους Έλληνες διχασμένους και παρατημένους από την πολιτική ζωή και τις πολιτικές υποχρεώσεις, την αναρχία και την ασυδοσία να έχουν μετατραπεί σε θεσμούς τα τελευταία χρόνια χτίζοντας ακόμη και προπύργια, την ελληνική οικονομία υποταγμένη στα συμφέροντα των ξένων δυνάμεων και πολυεθνικών, τους λαθρομετανάστες και τους ‘’αλληλέγγυους’’ να αποτελούν την πέμπτη φάλαγγα των μυστικών υπηρεσιών άλλων χωρών όπως κάποτε οι επαγγελματίες ‘’φιλέλληνες’’, την Τουρκία να οξύνει τις επιθετικές διαθέσεις της και να διεκδικεί περιοχές της Ελλάδος όπου κάποτε πέρασαν στην κατοχή της και με το ενδεχόμενο ενός μελλοντικού τρίτου παγκοσμίου πολέμου που θα φέρει την χώρα μας ξανά σε ρόλο συμμετοχής και εμπλοκής στο γεωπολιτικό παιχνίδι των μεγάλων και τραγικών δυνάμεων της ιστορίας, θα χρειαστεί να αναδειχθεί και πάλι ένας νέος Εθνικός Κυβερνήτης.

Ένας Εθνικός Κυβερνήτης όπου θα τερματίσει τον νέο ελληνικό διχασμό που εντέχνως δημιούργησαν οι πολιτικές μαριονέτες του κοινοβουλευτικού θεάτρου, θα προβεί στην αλλαγή ενός νέου πολιτεύματος καταργώντας την δουλοπρεπή δημοκρατία και ορίζοντας ένα που θα ανταποκρίνεται περισσότερο στην ελληνική ιδιοσυστασία, στην ελληνική ιστορία και στην πολιτική και οικονομική αναγκαιότητα της πατρίδος μας. Ένας Κυβερνήτης όπου θα στηρίξει τους φτωχούς, θα ενισχύσει τους μεσαίους και θα περιορίσει τους πλουσίους. Θα προβεί σε ανακατανομή της γης, θα παραχωρήσει ενεργό ρόλο συμμετοχής στην Εκκλησία της Ελλάδος επαναλαμβάνοντας τον σωτήριο ρόλο που επιτέλεσε την σκοτεινή περίοδο της τουρκοκρατίας, θα δημιουργήσει νέες δομές οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης επιτρέποντας την εισροή νέων επενδύσεων από το εξωτερικό.

Ένας Κυβερνήτης όπου θα καταστήσει τον ελληνικό χώρο ξανά Εστία Πολιτισμού και θα το μετατρέψει από κρατίδιο αποικιακού τύπου σε αυτόνομο και ανεξάρτητο εθνικό κράτος. Θα φέρει πίσω τους Έλληνες που μετανάστευσαν για ένα καλύτερο αύριο, μιας και το αύριο που αναζητούσαν εκτός συνόρων θα είναι γίνει το σήμερα εντός συνόρων. Θα στείλει πίσω στις πατρίδες τους όλους παρείσακτους και επικίνδυνους λαθρομετανάστες κρατώντας μόνο αυτούς που μπορούν να ενισχύσουν στην ανάπτυξη της χώρας και στην οικοδόμηση της. Θα καταστήσει ξανά την ελληνική νεολαία ζωντανή, δραστήρια, δημιουργική και ευγενική απομακρύνοντας την από τα ναρκωτικά, χημικής ή και πνευματικής συστάσεως, από την ανεμελιά και την τεμπελιά, από τον λήθαργο και την παραίτηση, με λίγα λόγια θα την ενεργοποιήσει ξανά! Θα προσκαλέσει ξανά τον Ιησού Χριστό να γίνει Βασιλεύς του τόπου μας και να τον φέρει από την εξορία που τον καταδίκασαν οι νεοταξίτες πολιτικοί της Ελλάδος και της Δύσεως και θα υψώσει ψηλά την ελληνική σημαία ως σύμβολο πίστεως στην ελευθερία και στη δικαιοσύνη. Θα εξοπλίσει τον ελληνικό στρατό και θα τον ανασυντάξει για πιθανή εμπλοκή του σε πολεμικό επεισόδιο με την γειτονική χώρα ή την επικείμενη συμμετοχή μας σε έναν νέο παγκόσμιο πόλεμο ή θα αγωνιστεί για την αυστηρή ουδετερότητα της πατρίδος μας σε αυτόν τον νέο κύκλο αίματος που θα ξεκινήσει στην Ευρώπη καθότι ο Ελληνισμός πλήρωσε δυο φορές με βαρύτατο φόρο αίματος στους δύο παγκοσμίους πολέμους χωρίς να εισπράξει το ανάλογο τίμημα και τα αντίστοιχα κέρδη από τους δυτικούς εταίρους και συμμάχους.

Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε την έλευση του, ούτε και την ύπαρξη του…
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε το όνομα του, ούτε και τον χαρακτήρα του…

Μπορούμε να γνωρίζουμε μόνο πως οι καταστάσεις είναι παρόμοιες και η έλευση του αναγκαία!
Μπορούμε να πιστεύουμε στην ανάδειξη ενός πεφωτισμένου Ανδρός, διότι είμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι και διότι η Ιστορία δεν άφησε ποτέ κανέναν λαό χωρίς ηγέτη όταν είχε πραγματικά ανάγκη!
Μπορούμε να ελπίζουμε πως θα διακατέχεται από αγάπη για την Ελλάδα, για τον Χριστό, για τον άνθρωπο, για τον πολιτισμό!

Το όνομα του όμως δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε…
Ίσως ο Θεός που Του αρέσει ο συμβολισμός και η Ιστορία που της αρέσει να επαναλαμβάνεται, αποφασίσουν όταν έρθει ο καιρός να μας προσφέρουν και να μας αποκαλύψουν και έναν τρίτο Ιωάννη ώστε να ολοκληρωθεί η Εθνική Κυβερνητική Τριάδα.

Originally posted 2019-08-09 19:16:21.