Ο τόπος δεν είναι μόνο οριοθετημένος χώρος. Χρειάζεται κάτι να συμβεί μέσα του. Έτσι γεννιέται ένα πεδίο με ελκτική δύναμη. Ένα ισχυρό πεδίο, μ’ ένα τζάκι στο κέντρο του, δεν χρειάζεται οριοθέτηση. Ένα καλά εσώκλειστο εμπεριέχει πνευματικές δραστηριότητες, όχι σωματικές. Εν τέλει ο τόπος είναι ένας χώρος με ταυτότητα.
Η ταυτότητα υπηρετεί τη δραστηριότητα. Δε ξέρω κανέναν που να εκκλησιάζεται για να θαυμάσει την αρχιτεκτονική του Ναού. Απ’ την άλλη, υπάρχει πνευματική προετοιμασία από την αρχή κιόλας της προσέγγισης. Μ’ άλλα λόγια, η αρχιτεκτονική ενισχύει το πνεύμα που απαιτεί η κάθε δραστηριότητα.
Ο χώρος είναι ζωτικός. Τα αντικείμενα είναι παγωμένες σκέψεις. Ανταγωνίζονται μαζί μας τον χώρο. Σε μεγαλύτερες διαστάσεις κυριαρχούν και μας στερούν το ηλιακό φως. Παρ όλα αυτά ο χώρος μιλάει, ζητάει και δέχεται συγκεκριμένα πράγματα. Το μέρος όπου τα κτίρια είναι κομμάτι της γοητείας του, έγινε αυτό που ήταν να γίνει. Οι υποδομές υπηρετούν τον χώρο.
Η μαζική εκσκαφή αποτελεί μια όχι και τόσο καλαίσθητη διεργασία. Στις προ – βιομηχανικές πόλεις, η χάραξη οδών προσαρμοζόταν γύρω από ογκόλιθους, δέντρα και κτίρια. Οι οδοί βρισκόταν σε συνεχή διάλογο με το περιβάλλον. Σήμερα η μηχανική αγνοεί αυτές τις ακανόνιστες μορφές ζωής, κατασκευάζοντας ευθείες νεκρές οδούς. Ο σχεδιασμός σε Η/Υ απομονώνει τον σχεδιαστή και αλλοιώνει δραματικά τη σχέση ανάμεσα στη κατασκευή και το περιβάλλον.
Originally posted 2018-03-31 16:45:07.
