Με δάκρυα στα μάτια, τα εγχώρια μέσα μαζικής ενημέρωσης διαλαλούν από εχθές το βράδυ την είδηση που προωθήθηκε στους Financial Times: η κυβέρνηση του κυρίου Αλέξη Τσίπρα ολοκλήρωσε εθελοντική ανταλλαγή ομολόγων του ελληνικού δημοσίου αξίας 30 δισεκατομμυρίων, αντικαθιστώντας ομόλογα εκδοθέντα μετά το κούρεμα του 2012 με νέες εκδόσεις λήξεως από πέντε ως εικοσιπέντε χρόνια και επιτόκιο από 3,5 ως 4,2%. Το σχόλιο της διεθνούς εφημερίδας είναι πως έτσι ερχόμαστε πιο κοντά στην έξοδο στις αγορές που σχεδιάζεται να γίνει του χρόνου. Με ενδιαφέρον σημειώνεται πως σκοπός της κυβέρνησης του πρωθυπουργού -που θα έκανε έξωση στους διεθνείς κερδοσκόπους- είναι να σχηματίσει ένα απόθεμα 12-15 δισεκατομμυρίων για τις δύσκολες ώρες που θα ακολουθήσουν την πρώτη περίοδο έξω στις αγορές. Μάλιστα, για να “γίνει η δουλειά σωστά”, θα χρειαστούν ακόμα καμια-δυό ανταλλαγές ομολόγων, ή αγγλιστί “swap”.
Όσοι αντέχουν ακόμη να παρακολουθούν τί γίνεται στην χώρα, με απορία διαπιστώνουν πως τα “καλά νέα” έρχονται μετά την βράβευση του κυρίου Τσίπρα από τους τραπεζίτες στο Παρίσι. Τα “καλά νέα” έρχονται ως συνέχεια της ανάθεσης στους Ρότσιλντ να “κανονίσουν το ελληνικό χρέος”. Τα “καλά νέα” είχαν προαναγγελθεί δια στόματος κυρίου Εμμανουέλ Μακρόν -πρώην τραπεζικού υπαλλήλου- πως η ρύθμιση του ελληνικού χρέους είναι γι αυτόν κοινός σκοπός, που τον μοιράζεται με τον Έλληνα πρωθυπουργό. Τα “καλά νέα” ήρθαν από το Παρίσι. Από εκεί που μας ήρθε και το Μνημόνιο του 2010.
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι διεθνείς τραπεζίτες “σώζουν” την Ελλάδα. Η μέθοδος είναι διαθέσιμη για επανάχρηση από κάθε πρωθυπουργό που την βρίσκει σύμφωνη με το ήθος και την πατριωτική του αντίληψη για τη χώρα. Να, ας πάρουμε για παράδειγμα τον κύριο Κώστα Σημίτη. Και την εισδοχή της Ελλάδος στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση, στην ζώνη του Ευρώ.
Τα παράγωγα σώζουν την παρτίδα -αλλά όχι την πατρίδα
Από το 1996, οι Ιταλοί χρησιμοποιούσαν σωρηδόν swaps, ανταλλαγές ομολόγων, ως οφθαλμαπάτη που θα παρουσίαζε το χρέος και το έλλειμά τους μικρότερο απ΄ότι ήταν πραγματικά. Ήδη το 2001, επιστήμονες είχαν αναδείξει την σκανδαλώδη πρακτική που χρησιμοποιούσαν και άλλοι Ευρωπαίοι, ξεγελώντας ομαδικώς τους ευρωπαϊκούς θεσμούς που έκαναν πως δεν καταλαβαίνουν. Ο καλύτερος μαθητής τους ήταν η Ελλάς του κυρίου Κώστα Σημίτη.
Για να ενταχθόυμε στο Ευρώ, απαιτούνταν το χρέος μας να μην υπερβαίνει το 60% του ΑΕΠ και το έλλειμα να μην ξεπερνά το 3%. Κέρβερος για να ελέγχει είχε τοποθετηθεί η EUROSTAT. Για να μειωθεί το ποσοστό χρέους προς ΑΕΠ, φέραμε την Goldman Sachs. Τα τρομερά της παιδιά κατάφεραν να κάνουν πολύπλοκες ανταλλαγές ομολόγων αξίας περίπου 10 δισεκατομμυρίων. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν να φορτωθεί η Goldman Sachs ελληνικό χρέος ύψους περίπου ενός δισεκατομμυρίου και το αντίστοιχο κέρδος να μπει στο κρατικό ταμείο. Τέλειο;
Τα λεφτά που βάλαμε στο ταμείο για να μασκαρέψουμε την δημοσιονομική μας φωτογραφία της στιγμής ήταν να επιστραφούν πίσω σε 15 με 20 χρόνια. Η δουλειά έγινε το 2001. Και τα λεφτά τα επιστρέφουμε στην αγία Goldman Sachs… τώρα.
Για το νόμιμο και ηθικό κόλπο, γράφεται πως ο κύριος Σαρδέλης και η κυρία Λουλιάδη προέβλεψαν αμοιβή για την Goldman Sachs κάπου εκεί στα 200 εκατομμύρια δολλάρια. Κάναμε την “τράμπα” (swap) ενόσω τα spread ήταν στις 30 μονάδες βάσης…
Ό,τι ξέρουμε, το ξέρουμε από την πιάτσα που έχει στόμα και μιλάει ή παραπονιέται που δεν παίρνει μερίδιο από την τελετουργία υπέρ βωμών και εστιών.
Ο κύριος Τσίπρας βαράει το νταούλι και οι αγορές χορεύουν. Το είπε και το έκανε. Ραντεβού στο ταμείο σε 20 χρόνια…
Originally posted 2017-11-29 10:00:39.
