Η αρνητική σχέση μεταξύ της ανεργίας και της αύξησης των εισοδημάτων φαίνεται να ισχύει σε όλες τις χώρες ακόμα και η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση στην επιστήμη των Οικονομικών. Η επιστήμη των οικονομικών έχει αρχές και αξιώματα και δεν μπορεί καμία πολιτική ατζέντα να αλλάζει τα αξιώματα και να διασπείρει πανικό στις αγορές όσο ανύπαρκτες και αν είναι.
Σε ένα πολύ επιδραστικό και πολυσυζητημένο άρθρο του 1958, ο AW Phillips υποστήριξε ότι όταν η ανεργία είναι χαμηλή, οι ονομαστικοί μισθοί τείνουν να αυξάνονται με γρήγορο ρυθμό, ενώ το αντίθετο ισχύει όταν η ανεργία είναι υψηλή. Αυτή η σχέση (και οι παραλλαγές της) ονομάζεται «καμπύλη Phillips». Αν και αυτή η σχέση πρέπει να ερμηνεύεται με προσοχή, το σκεπτικό της βασίζεται σε μια πολύ απλή οικονομική αρχή: Όταν η αγορά εργασίας είναι στενή —δηλαδή, όταν η ζήτηση για εργασία είναι υψηλή σε σύγκριση με την προσφορά εργασίας— οι μισθοί τείνουν να αυξάνονται.
Η καμπύλη Phillips μελετάται συχνά σε εθνικό επίπεδο. Ωστόσο, δεν βίωσαν όλες οι Ελληνικές περιφέρειες την πρόσφατη ύφεση και την επακόλουθη επέκταση με τον ίδιο τρόπο. Η ανεργία σε ορισμένες Ελληνικές περιφέρειες έφτασε σχεδόν το 45 τοις εκατό, ενώ σε άλλες παρέμεινε περίπου στο 24 τοις εκατό κατά τη χειρότερη περίοδο της ατελείωτης οικονομικής κρίσης. Μια εξέταση των δεδομένων αύξησης των μισθών και ανεργίας σε υποεθνικό επίπεδο αποκαλύπτει ενδιαφέρουσες διακυμάνσεις και βοηθά στον εντοπισμό μιας σχέσης καμπύλης Phillips ακόμη και για μικρά χρονικά διαστήματα.
Η δημοσιονομική ώθηση στις Ηνωμένες Πολιτείες θα είναι μικρότερη το 2022. Το σχέδιο ανάκαμψης των 1900 δισεκατομμυρίων δολαρίων («Build Back Better») που επιθυμούσε η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν έχει ακόμη εγκριθεί. Το δημοσιονομικό έλλειμμα αναμένεται στα 1.150 δισ. το 2022, δηλαδή 60% λιγότερο από το 2021, που αντιπροσωπεύει το 4,7% του ΑΕΠ έναντι 12% πέρυσι. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Brookings, η συμβολή της δημοσιονομικής πολιτικής θα είναι -2,8% του πραγματικού ΑΕΠ το 2022 έναντι +7% στις αρχές του 2021 και αυτή η δυναμική θα παραμείνει αρνητική το 2023 ελλείψει νέου σχεδίου παρόλο τους παραπάνω χρηματοοικονομικούς κινδύνους η καμπύλη Phillips παραμένει σταθερή στο αξίωμα και τα αποτελέσματα της
Ορισμός Αποτελεσματικού Μισθού Θεωρία / Υπόθεση
Η ιδέα της θεωρίας των μισθών αποδοτικότητας είναι ότι η αύξηση των μισθών μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, επειδή οι εργαζόμενοι αισθάνονται περισσότερα κίνητρα να εργαστούν με υψηλότερη αμοιβή.
Επομένως, εάν οι επιχειρήσεις αυξήσουν τους μισθούς – μέρος ή όλο το υψηλότερο μισθολογικό κόστος θα αντισταθμιστεί μέσω της αυξημένης διατήρησης προσωπικού και της υψηλότερης παραγωγικότητας της εργασίας.
Θεωρητικά, οι υψηλότεροι μισθοί θα μπορούσαν να προκαλέσουν αυξημένη παραγωγικότητα εργασίας (MRP). Σε αυτή την περίπτωση, οι αυξήσεις των μισθών μπορούν να αποδώσουν.
Λόγοι για τη θεωρία μισθών αποτελεσματικότητας
Φόβος απώλειας εργασίας – “Shirking model” . Το επιχείρημα είναι ότι εάν οι εργαζόμενοι αμείβονται με υψηλότερο μισθό, έχουν περισσότερα να χάσουν από την απόλυση. Επομένως, εάν έχουν μια δουλειά με μισθό σημαντικά υψηλότερο από τα επιδόματα ή εναλλακτικές θέσεις εργασίας, θα έχουν μεγαλύτερο κίνητρο να εντυπωσιάσουν το αφεντικό τους και να το διατηρήσουν. Οι Shapiro και Stiglitz υπέθεσαν ότι οι εργαζόμενοι με υψηλότερο μισθό θα εργαστούν σε επίπεδο προσπάθειας που δεν συνεπάγεται αποφυγή. Αυτός ο μισθός είναι πάνω από τα επίπεδα εκκαθάρισης της αγοράς.
Αφοσίωση. Δεύτερον, εάν οι εργαζόμενοι λαμβάνουν υψηλότερη αμοιβή, μπορεί απλώς να αισθάνονται περισσότερη πίστη προς την εταιρεία και να είναι πρόθυμοι να εργαστούν σκληρότερα και με περισσότερη αποφασιστικότητα. Αντίθετα, εάν αισθάνονται ότι τους εκμεταλλεύεται ένας μονοψωνιστής εργοδότης, τότε θα κάνουν την ελάχιστη δουλειά για να τα βγάλουν πέρα, αλλά θα προσπαθήσουν να κάνουν περισσότερα διαλείμματα και να μην εργάζονται τόσο σκληρά.
Αγορά εργασίας «Gift Exchange» Ο G. Akerlof (1982) είδε ότι η αγορά εργασίας έχει μια «ανταλλαγή δώρων» όπου οι καλές εργασιακές σχέσεις εξαρτώνται από την καλή θέληση. Οι επιχειρήσεις θα μπορούσαν να πληρώνουν μισθούς πάνω από τα επίπεδα εκκαθάρισης της αγοράς και σε αντάλλαγμα, οι εργαζόμενοι θα αναλάμβαναν περισσότερες ευθύνες και πρωτοβουλίες.
Χαμηλότερο κόστος επίβλεψης . JB Rebitzer (1995). Ο Rebitzer σημείωσε ότι οι χαμηλότεροι μισθοί συνδέονται με υψηλότερα επίπεδα εποπτείας. Οι εργαζόμενοι που έπαιρναν υψηλότερους μισθούς είχαν περισσότερα κίνητρα και επομένως χρειάζονταν λιγότερη διευθυντική εποπτεία.
Προσέλκυση εργατικού δυναμικού υψηλότερης ποιότητας. Εάν μια επιχείρηση πληρώνει πάνω από το επίπεδο εκκαθάρισης της αγοράς, θα προσελκύσει έναν εργαζόμενο καλύτερης ποιότητας που θα αισθάνεται ότι μπορεί να βρει μια σχετικά καλύτερα αμειβόμενη δουλειά.
Διατροφικές θεωρίες. Σε αναπτυσσόμενες οικονομίες με πολύ χαμηλούς μισθούς, η αύξηση των μισθών μπορεί να επιτρέψει τη μείωση της απόλυτης φτώχειας – η καλύτερη υγεία και η διατροφή οδηγούν σε καλύτερης ποιότητας εργασία.
Θεωρία μισθών αποτελεσματικότητας και ακούσια ανεργία
Τα μοντέλα αποφυγής της θεωρίας μισθών αποδοτικότητας, αναφέρουν ότι οι εργοδότες έχουν κίνητρο να πληρώνουν μισθό πάνω από το επίπεδο εκκαθάρισης της αγοράς. Εάν συμβαίνει αυτό, και οι πληρωμές μισθών αποτελεσματικότητας είναι ευρέως διαδεδομένες, τότε μπορεί να προκαλέσει ακούσια ανεργία με μισθούς πάνω από την ισορροπία και τους μισθούς.
Παραδείγματα ελάχιστου μισθού αποδοτικότητας
Μια δοκιμαστική περίπτωση για τον ελάχιστο μισθό αποδοτικότητας ήταν το 1914 όταν ο Henry Ford εισήγαγε την ημέρα πέντε δολαρίων. Η Ford πλήρωσε πολύ πάνω από το επιτόκιο εκκαθάρισης της αγοράς. Ήθελε να πληρώσει υψηλότερους μισθούς για να
- Απαγόρευση συνδικάτων. Προϋπόθεση για υψηλές αμοιβές ήταν να μην υπάρχουν συνδικάτα
- Αντισταθμίστε την βαρετή εργασία στις αποδοτικές γραμμές συναρμολόγησης του. Η Ford αύξησε την παραγωγικότητα με την επαναστατική χρήση των γραμμών συναρμολόγησης, αλλά ανησυχούσε για χαμηλό μισθό, οι εργαζόμενοι θα βαριόντουσαν και θα σταματούσαν να εργάζονται.
Οι Raff και Summers (1986) κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ημέρα των πέντε δολαρίων του Ford ήταν συνεπής με αυτό που αναμενόταν από τις θεωρίες μισθών αποδοτικότητας.
«Υπάρχουν ζωντανές ενδείξεις ότι η ημέρα των πέντε δολαρίων οδήγησε σε σημαντικές ουρές για θέσεις εργασίας στη Ford. Τέλος, σημαντικές αυξήσεις στην παραγωγικότητα και τα κέρδη στη Ford συνόδευσαν την καθιέρωση της ημέρας των πέντε δολαρίων».
Raff, Summers «Did Henry Ford πληρώνει μισθούς αποδοτικότητας» (1986) NBER
Η καμπύλη Phillips επαναλαμβάνετε, συγκρίνετε και επαληθεύεται σε κάθε χρονική περίοδο σε κάθε χώρα
Πρόσφατο παράδειγμα είναι η Αμερική,
Η κάθε οικονομική έρευνα δείχνει ότι δεν αντιδρούν όλοι οι μισθοί με τον ίδιο τρόπο στις οικονομικές συνθήκες και οι μισθοί των νέων προσλήψεων μπορεί να είναι πιο ευαίσθητοι στην κατάσταση της αγοράς εργασίας. Η διαίσθηση είναι ότι, σε μια σφιχτή αγορά εργασίας, οι εργαζόμενοι έχουν περισσότερες επιλογές απασχόλησης και οι εταιρείες που επιθυμούν ποιοτικούς εργάτες πρέπει να προσφέρουν υψηλούς μισθούς. Το δεξί πλαίσιο του σχήματος περιλαμβάνει τα κέρδη μόνο των νέων προσλήψεων και όχι όλων των εργαζομένων. Αν και η αρνητική σχέση μεταξύ της ανεργίας και της αύξησης των αποδοχών δεν φαίνεται τόσο ισχυρή, εν μέρει λόγω της υψηλότερης αστάθειας στα ετήσια κέρδη των νέων προσλήψεων, ωστόσο διατηρείται. Δεδομένου ότι οι αγορές εργασίας στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν βελτιωθεί σημαντικά και αναμένεται να βελτιωθούν ακόμη περισσότερο, είναι πιθανό οι ονομαστικοί μισθοί να αυξηθούν με ταχύτερο ρυθμό.
Στην πράξη, πολλοί παράγοντες καθορίζουν το ηθικό και την παραγωγικότητα των εργαζομένων, οι μισθοί είναι μόνο ένας από αυτούς. Συχνά άλλοι παράγοντες είναι πιο σημαντικοί, όπως οι συνθήκες εργασίας, η διαχείριση κ.λπ. Εάν οι μη μισθολογικοί παράγοντες είναι αρνητικοί, τότε οι υψηλότεροι μισθοί μπορεί να είναι ανεπαρκείς για την ενίσχυση της παραγωγικότητας. Εξαρτάται από την αντίδραση άλλων εταιρειών ειδικά όταν χρησιμοποιούν κρατική επιδότηση.
Originally posted 2022-02-13 00:00:40.
