Η Δίκη των Έξι – Η σκευωρία, αποκορύφωμα του Εθνικού Διχασμού

Έμεινε να αποκαλείται “Δίκη των Έξι”, η δίκη-παρωδία που σκηνοθέτησε το στασιαστικό κίνημα των Πλαστήρα, Γονατά, Φωκά, Παγκάλου – εκτελεστικών οργάνων του Ελευθερίου Βενιζέλου, που ανέτρεψαν την νόμιμη κυβέρνηση της Ελλάδος και το Πολίτευμα, μετά την κατάρρευση του Μετώπου της Μικράς Ασίας το 1922. Συνέλαβαν και δίκασαν με συνοπτικές και εντελώς άνομες διαδικασίες τους πολιτικούς τους αντιπάλους: Γεώργιο Χατζανέστη, διοικητής της στρατιάς της Μικράς Ασίας, Δημήτριο Γούναρη, πρώη πρωθυπουργό, Μιχαή Γούδα, υποναύαρχο και πρώην υπουργό, Ξενοφών Στρατηγό, υποστράτηγο και πρώην υπουργό, Νικόλαο Στράτο, πρώην πρωθυπουργό, Πέτρο Πρωτοπαπαδάκη, πρώην πρωθυπουργό, Νικόλαο Θεοτόκη και Γεώργιο Μπαλτατζή, υπουργούς επί των στρατιωτικών και οικονομικών στην κυβέρνηση Γούναρη αντίστοιχα. Όλοι καταδικάστηκαν χωρίς ίχνος ενοχοποιητικού στοιχείου και έξι εξ αυτών εκτελέστηκαν.

Το αίμα των αδικοσκοτωμένων βαραίνει τον συντάκτη του κατηγορητηρίου Γεώργιο Παπανδρέου, πολιτικό σύμβουλο της στασιαστικής κλίκας και τον ηθικό αυτουργό, Ελευθέριο Βενιζέλο.

Η αναψηλάφηση της δίκης από τον Άρειο Πάγο και η αθώωση

Το πλήρες κείμενο της Απόφασης του Αρείου Πάγου, που αναψηλάφησε την δίκη των οκτώ κατηγορουμένων για την κατάρρευση του μετώπου της Μικρασιατικής Εκστρατείας, έξι εκ των οποίων και εκτελέστηκαν, επαναφέρει στο προσκήνιο το μείζον ιστορικό και πολιτικό ζήτημα του Εθνικού Διχασμού. Ο Άρειος Πάγος, αξιοποιώντας με επιστημονικό και αντικειμενικό τρόπο τα διαθέσιμα ιστορικά τεκμήρια και λαμβάνοντας υπόψιν το σύνολο των προϋποθέσεων νομιμότητας που δεν τηρήθηκαν από το Επαναστατικό Έκτακτο Στρατοδικείο του 1922, αποφάνθηκε για την αθωώτητα των κατηγορουμένων: Δημητρίου Γούναρη, Νικολάου Στράτου, Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη, Νικολάου Θεοτόκη, Γεωργίου Χατζηανέστη, Γεωργίου Μπαλτατζή, Ξενοφώντα Στρατηγού και Μιχαήλ Γούδα.

Εδώ, ο Πρωθυπουργός Δημήτριος Γούναρης στο Μικρασιατικό Μέτωπο. Ανάλαβε το στρατηγικό αδιέξοδο που του κληροδότησε ο σκοτεινός Ελευθέριος Βενιζέλος στην Μικρά Ασία. Διαχειρίστηκε με σύνεση και πατριωτισμό την συνεχώς κλιμακούμενη ανατροπή των στρατιωτικών συσχετισμών. Και μετά την αναπόφευκτη ήττα, δολοφονήθηκε νομιμοφανώς από τους ανθρώπους του Ελευθερίου Βενιζέλου, Νικόλαο Πλαστήρα και Στυλιανό Γονατά. Η συνομωτική δράση των δύο τελευταίων στο Μικρασιατικό Μέτωπο και η συνδρομή τους στην στρατιωτική κατάρρευση είναι ένα μείζον ιστοριογραφικό ζήτημα.

Η απόφαση του Αρείου Πάγου έρχεται να επιβεβαιώσει το γεγονός πως η Δίκη των Έξι υπήρξε μια δίκη πολιτικής σκοπιμότητας, με μόνον και άμεσο σκοπό την δικαιολόγηση της δολοφονίας των πολιτικών αντιπάλων του Ελευθερίου Βενιζέλου. Από την άποψη αυτή, με την εκκαθάριση της αντιπολίτευσης απέναντι στον αρχηγό των Φιλελευθέρων, ο Εθνικός Διχασμός φθάνει στην κορύφωσή του. Οι δηλητηριώδεις συνέπειες της καταχρηστικής δίωξης και της νομιμοφανούς δολοφονίας των ‘Έξ” στοιχειώνουν ακόμη την Ελλάδα.

Διαβάζοντας το έργο που μόλις κυκλοφόρησε “ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ – Η αναψηλάφηση της Δίκης των Έξι και η αθωωτική απόφαση του Αρείου Πάγου”, σε Πρόλογο και Επιμέλεια Ιωάννη Νασιούλα, από τις Εκδόσεις Ελληνική Πρωτοπορία, ο αναγνώστης έρχεται αντιμέτωπος με πλήθος πληροφοριών και εκτιμήσεων ιστορικής και νομικής υφής. Η συστηματική αποσιώπηση και διαστρέβλωση της νεότερης ιστορίας μας δεν οφείλεται στην έλλειψη τεκμηρίων. Βέβαια, αρχεία και ιστορικές πηγές, ιδίως όσα βρίσκονται υπό την ευθύνη των ελληνικών κρατικών αρχών, είναι πεισμώνως μέχρι σήμερα κλειστά, κλειδαμπαρωμένα και απαγορεύεται η πρόσβαση των ερευνητών σ’ αυτά. Χαρακτηριστική περίπτωση: το βασιλικό αρχείο. Παρόλα αυτά, η αποσιώπηση και διαστρέβλωση της ιστορίας, που εν πολλοίς ξεκινά με τα αχαρακτήριστα ελληνικά σχολικά βιβλία, οφείλεται κατά κύριο λόγο στους όρους του πολιτικού παιχνιδιού που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα: όσοι δεν είναι αρεστοί στους ξένους πάτρωνες των Ελλήνων πολιτικών, θάβονται κυριολεκτικά και μεταφορικά από την συστηματικά επιβαλόμενη ιστορική αφήγηση.