Για όσους παρακολούθησαν με λύπη το ξεπούλημα της Μακεδονίας κατά την υπογραφή της κατάπτυστης Συμφωνίας των Πρεσπών, η διαφαινομένη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ δεν προκαλεί καμμία στενοχώρια. Αντιθέτως, πρόκειται για φυσιολογική εξέλιξη σε ένα κόμμα που μοιάζει να μην αγάπησε ποτέ τον τόπο του, ούτε την ιστορία που αυτό γέννησε. Πλέον, ο ΣΥΡΙΖΑ οδεύει προς διάσπαση, για να βρει την θέση που του αξίζει, πλάι στα άλλα κόμματα που ενεπλάκησαν, άμεσα ή έμμεσα με την υπερψήφιση της μειοδοτικής αυτής συμφωνίας, τους Ανεξάρτητους Έλληνες, το ΔΗΜΑΡ και το Ποτάμι. Θα μπορούσε κανείς να μιλήσει και για «κατάρα» των Πρεσπών, που καταδιώκει όσους συνετέλεσαν στην παράδοση της κληρονομίας της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς! Πράγματι, όσοι έκαναν εκδουλεύσεις στον ξένο παράγοντα για να περάσει τον ντροπιαστικό αυτό ψήφισμα έμειναν στα «κρύα του λουτρού» λίγα μόλις χρόνια αργότερα, αντί να επιβραβευτούν για τις υπηρεσίες τους!
Φυσικά, η περί «κατάρας» παρατήρηση δεν αναφέρεται σε κάτι μυθικό, όπως η θρυλική γοργόνα (η αδελφή του Μεγαλέξανδρου η Θεσσαλονίκη!) που ρωτούσε τους ναύτες αν ζούσε ή όχι ο Βασιλιάς Αλέξανδρος. Έχει να κάνει με ένα ψηλαφητό γνώρισμα της ελληνικής πραγματικότητας, που υπάρχει εδώ και χιλιάδες χρόνια, τον «κατ’ αλήθειαν βίον». Όσο και να απέχει η έννοια αυτή από την σημερινή οργάνωση και λειτουργία του πολιτεύματος, φαίνεται ότι υπάρχουν ακόμη κάποια στοιχεία που είναι τόσο βαθιά ριζωμένα στην λαϊκή παράδοση που δεν εξαλείφονται. Επιδρούν ανεπαίσθητα, αλλά νομοτελειακά.
Όταν ο εθνομηδενισμός προωθεί τον αλυτρωτικό μηδενισμό
Με την παράλογη παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας – συμπεριλαμβανομένης της εθνότητας και της γλώσσας (sic) – οι ηθικοί αυτουργοί στράφηκαν εναντίον της συλλογικής και εμπειρικής αλήθειας του λαού τους και ενσυνείδητα υπηρέτησαν το ψεύδος. Άλλωστε, οι αξιώσεις των Σκοπιανών επάνω στην πολιτισμική κληρονομιά της ελληνικότατης Μακεδονίας υπήρξαν τόσο γελοίες που δεν πείθουν κανέναν… ούτε καν τους ίδιους αν κρίνουμε από τον αριθμό των Σκοπιανών πολιτών που αιτούνται την βουλγαρική και αλβανική υπηκοότητα. Είναι προϊόντα παραχάραξης και κιβδηλοποίησης της ιστορίας που υπηρετεί τον επίπλαστο σκοπιανό υπερεθνικισμό. Από την άποψη αυτή, είναι τραγικά ειρωνικό ότι ένα κόμμα, όπως το ΣΥΡΙΖΑ, που υποτίθεται ότι τάσσεται αναφανδόν κατά του εθνικισμού, θα δεχόταν να καταστεί το βασικό εργαλείο για την υπηρεσία των εθνικιστικών ονειρώξεων των Σκοπιανών παραμυθάδων. Αλλά η εξήγηση εντοπίζεται στο γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μάλλον δεν αντιτίθεται σε ο,τιδήποτε εθνικό ή εθνικιστικό, υπό την προϋπόθεση ότι δεν είναι ελληνικό!
Ακόμη και σήμερα, μετά από τις τόσες απανωτές ήττες του κόμματος, τόσο ο πολιτικά νέηλυς κ. Κασσελάκης και οι περί αυτού, όσο και οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι δηλώνουν υπερήφανοι για την υπερψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών. Φυσικά, αυτό καθιστά την διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ ακόμη πιο ευκταία, για λόγους εθνικής ασφάλειας και απόδοσης δικαιοσύνης! Με αυτή την διαπίστωση, δεν θέλουμε να αποσιωπήσουμε τις ευθύνες της σημερινής κυβέρνησης, η οποία όχι μόνο δεν επαναδιαπραγματεύτηκε την Συμφωνία των Πρεσπών, αλλά επιτρέπει την συστηματική καταπάτησή της εκ μέρους των Σκοπιανών, χωρίς να προβαίνει στην παραμικρή αντίδραση.
Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια
Πάντως, με την στάση τους, τόσο η σημερινή ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και οι «αντάρτες», αποδεικνύουν ότι η σχέση τους με την αλήθεια είναι τουλάχιστον προβληματική. Σύμφωνα με τον φιλόσοφο κ. Χρήστο Γιανναρά, «η λέξη αλήθεια συγκροτείται από το στερητικό α και το ουσιαστικό λήθη, παράγωγο του ρήματος λανθάνω που σήμαινε: διαφεύγω την προσοχή (πάντα με αιτιατική και όχι με γενική που το γράφουν τόσοι και τόσοι ψευτογραμματιζόμενοι και μυαλό δεν βάζουν=σημείωση δικιά μου) μένω απαρατήρητος, κρύβομαι. Επομένως α-λήθεια είναι η μη-λήθη, η μη-απόκρυψη, δηλαδή η εμφάνεια, η φανέρωση, το εις-φώς-έρχεσθαι.» (Από το βιβλίο «Η Ευρώπη γεννήθηκε από το Σχίσμα»). Και εκεί έγκειται το πρόβλημα, ότι διέγραψαν με μια μονοκονδυλιά αυτό που ο ελληνικός λαός δεν λησμονούσε για τόσους αιώνες, ότι η ιστορία και η κληρονομιά της Μακεδονίας είναι ελληνική. Αντιθέτως, προτίμησε να θάψει την βεβαιότητα αυτή και να φέρει στο φως την σκοπιανή πομφόλυγα λόγω ιδεοληψίας.
Αυτό που δυσκολεύονται να αντιληφθούν είναι ότι με την ψήφιση της εκτρωματικής αυτής συμφωνίας, φανερώθηκε σε όλους και η αδιαφορία του κόμματος αυτού για ο,τιδήποτε ελληνικό. Κάθε αναφορά στην συμφωνία αυτή αποτελεί μια διαρκής υπενθύμιση προς τους πολίτες για τα έργα και τις ημέρες του κόμματος αυτού, που καθιστά την πτώση της δημοτικότητάς του αναπόφευκτη. Στην Ευρώπη σήμερα, όπου τα αριστερά και κεντροαριστερά κόμματα έχουν προβεί σε ευρύτερες αναθεωρήσεις των στάσεών τους σε θέματα με τα οποία ταυτιζόταν, όπως το φλέγον ζήτημα του μεταναστευτικού, ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει αμετανόητα προσκολλημένος στα λάθη του, χωρίς καν κάποιος να τολμήσει να αμφισβητήσει την μειοδοσία των Πρεσπών, έστω εξαιτίας της απροθυμίας των ευνοουμένων Σκοπιανών να τηρήσουν τα συμφωνηθέντα!
Η «κατάρα» των Πρεσπών βγήκε παγανιά
Συνεπώς, η διάλυση του κόμματος αυτού είναι συμβατή με κάθε πράγμα που αντιτίθεται στην ιστορική αλήθεια και δεν μπορεί να σταθεί για πολύ. Όπως λέει και η παροιμία, το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Αυτό θα φανεί και διεθνώς αργά ή γρήγορα, καθώς το τεχνητό κράτος των Σκοπίων θα πιέζεται διαρκώς από τον αλβανικό μεγαλοϊδεατισμό και τις βουλγαρικές διεκδικήσεις. Θα διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη, με τον ίδιο τρόπο που διαλύθηκε η Γιουγκοσλαβία, διότι δεν δημιουργούνται έθνη εκ του μηδενός με παραμύθια και άψυχα αγάλματα. Χρειάζονται ιστορική και πολιτιστική υπόσταση, η οποία δεν επιβάλλεται άνωθεν, αλλά είναι καθαρά δημιουργία του λαού. Αυτό όφειλε να το γνωρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ σαν δήθεν «λαϊκό» κόμμα.
Όσο λοιπόν η «κατάρα» των Πρεσπών θα καταδιώκει τους πρωτεργάτες και ηθικούς αυτουργούς της συμφωνίας, ας προσέξουν τα υπόλοιπα κόμματα, διότι μπορεί να γλίτωσαν το ναυάγιο προς το παρόν, αλλά δεν γνωρίζουν πότε ακριβώς θα βρεθούν αντιμέτωποι με την γοργόνα, που θα τους θέσει την κρίσιμη ερώτηση αν ζει ο Βασιλιάς Αλέξανδρος, τουτέστιν αν η Μακεδονία είναι ελληνική. Η πολιτική τους επιβίωση μοιάζει να εξαρτάται από την απάντηση που θα δώσουν. Η αλήθεια πάντα βρίσκει τον τρόπο να φτάσει στην επιφάνεια και να διαλύει το ψέμα.
