Σύμφωνα με την προφορική παράδοση (όπως την διηγήθηκε ο καλός θείος – Θεός να τον αναπαύει – στον μικρανεψιό του) διασώζεται μια παλιά ιστορία από την Ικαρία, όπου οι κάτοικοι ενός απομονωμένου ορεινού χωριού παραπονέθηκαν κάποτε στον παπά τους ότι είχαν πολλά χρόνια να κάνουν Πάσχα. Η απόσταση, η λειψανδρία, ο φόρτος των ιερών ακολουθιών και οι ανάγκες των υπολοίπων χωριών όπου υπηρετούσε ο εν λόγω ιερέας, καθώς και οι άλλες δυσκολίες της εποχής εκείνης προφανώς καθιστούσαν την εκεί μετάβαση του μέσα στην Μεγάλη Εβδομάδα αδύνατη. Τότε, όπως και σήμερα άλλωστε (ιδιαίτερα κατά την εποχή των μνημονίων, όπου δεν εξαιρέθηκε η Εκκλησία από τα μέτρα λιτότητας που επέβαλλαν οι δανειστές), οι ιερείς στην επαρχία υπηρετούσαν σε πολλά χωριά ταυτόχρονα, τελώντας την Θεία Λειτουργία και άλλες ιερές ακολουθίες σε διάφορες ενορίες εκ περιτροπής. Αναπόφευκτα, όμως, σε μεγάλες θρησκευτικές εορτές, κάποιο χωριό «αδικείται», αφού οι κανόνες της Εκκλησίας επιτρέπουν στον κάθε ιερέα την τέλεση μίας και μόνο Θείας Λειτουργίας την ημέρα.
Σύμφωνα, λοιπόν, με την ιστορία, ο απλοϊκός εκείνος ιερέας, μη θέλοντας να αφήσει τους Χριστιανούς εκείνους αμέτοχους των φρικτών και αχράντων Παθών και της ζωηφόρου Αναστάσεως του Κυρίου, σκαρφίστηκε έναν πρωτότυπο τρόπο να αποκατασταθεί η αδικία και να γευθούν οι απομονωμένοι χωριανοί την πνευματική ευωχία του Πάσχα. Μολονότι είχε πια καλοκαιριάσει, ζήτησε από το ποίμνιο του να κρατήσουν την νηστεία και με την ευκαιρία της θερινής ραστώνης, τους τέλεσε όλες τις ακολουθίες της Μ. Εβδομάδος. Αφού βγήκε ο επιτάφιος, ακούστηκε το «δεύτε, λάβετε φως» και εψάλη το «Χριστός Ανέστη», όλο το χωριό γιόρτασε μαζί ένα πρωτόγνωρο και μοναδικό Πάσχα… και έτσι είχε όλο το νησί να λέει ότι επί ημερών του παπά-τάδε το χωριό… έκανε Πάσχα καλοκαιριάτικα!
Δεν ξέρω κατά πόσον η χιουμοριστική ιστορία του θείου ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αλλά την θεώρησα αξιομνημόνευτη μετά την πρόσφατη ανακοίνωση της Διαρκούς Ι. Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος περί πανδήμου (πρώτα ο Θεός) εορτασμού της Αναστάσιμης παννυχίδος κατά την απόδοση της εορτής του Πάσχα, στα τέλη Μαΐου. Η εν λόγω απόφαση στάθηκε αφορμή να θυμηθούν πολλοί και την γνωστή προφητεία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού ότι «το ποθούμενον θα έρθει όταν θαρθούν δύο πασχαλιές μαζί», πλην όμως για την ανάλυση και ερμηνεία της αφήνουμε να μιλήσουν οι πιο πνευματικά καταρτισμένοι, με την διάκριση που τους χαρακτηρίζει.
Η κοινωνία σε παύση, αλλά οι εξελίξεις τρέχουν
Όσο διαρκεί η αλλόκοτη αυτή παύση στους «φυσιολογικούς» ρυθμούς της ζωής, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι η ζωή, μολονότι προσώρας αφυσιολογική, συνεχίζεται. Αποφάσεις εξακολουθούν να λαμβάνονται για εμάς, χωρίς εμάς. Για παράδειγμα, η παράνομη μετανάστευση συνεχίζεται και σήμερα. Τώρα που όλα το διάχυτο άγχος από την επιδημία έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον των πολιτών, η κυβέρνηση μοιάζει να επιστρέφει στις προ Καστανιές πρακτικές όσον αφορά στην διαχείριση της λαθρομετανάστευσης. Την ώρα που αναστέλλονται πλείστες όσες ελευθερίες των πολιτών, η κυβέρνηση αποφάσισε να μην επεκτείνει επ’ αόριστον το πάγωμα της υποβολής αιτήσεων ασύλου, αλλά αντιθέτως, να επιστρέψει στο παλιό καθεστώς, το οποίο εκμεταλλεύονται τόσο οι πάσης φύσεως δουλέμποροι.
Για το αν η απόφαση αυτή θα στείλει το λάθος μήνυμα και θα ξεσηκώσει νέα κύματα λαθρομεταναστών, τώρα μάλιστα που γλυκαίνει ο καιρός και καθίσταται ευκολότερος ο παράνομος διάπλους, δεν μπήκε στον κόπο να μας ενημερώσει ο αρμόδιος υπουργός, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ή οι τρομολάγνοι των ΜΜΕ. Ομοίως, οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί για την πρόληψη της εξάπλωσης της επιδημίας στους διάσπαρτους ανά την επικράτεια καταυλισμούς, τα κλειστά κέντρα και τα χωριά προσφύγων δεν είναι γνωστοί, ούτε τα μέτρα προφύλαξης έναντι των νεηλύδων εκείνων που ενδεχομένως εργαλειοποιήσει η Τουρκία για να επεκτείνει τον υβριδικό πόλεμο που διεξάγει κατά της Ελλάδος και σε βιολογικά πεδία μάχης. Ήδη, γνωρίζουμε ότι μια τέτοια προσπάθεια αποκρούστηκε επιτυχώς από την ελληνική πλευρά, με τα μέλη του τουρκικού κυβερνητικού σκάφους που συνόδευε τους λαθρομετανάστες πίσω στα μικρασιατικά παράλια να φορούν ειδικές στολές προστασίας.
Έπειτα, υπάρχει και η οικονομική διάσταση, την οποία θα κληθούμε να χειριστούμε την επαύριο της επιδημίας. Όλες οι κύριες αποφάσεις στην πατρίδα μας που αφορούν στους κρίσιμους τομείς της οικονομίας, εξωτερικής πολιτικής και εθνικής άμυνας είτε επιβλήθηκαν ευθέως από την Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε σχεδιάστηκαν λαμβάνοντας υπ’ όψη τον παράγοντα του άξονος Βερολίνου-Βρυξελλών. Όμως, το μέλλον της ευρωζώνης και της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης φαντάζει περισσότερο αβέβαιο από ποτέ, μετά την τραγική έλλειψη αλληλεγγύης που επεφύλαξε η ΕΕ στην χειμαζόμενη Ιταλία, την αδυναμία εκπόνησης ενός εντίμου, ισοτίμου και δικαίου σχεδίου για την θωράκιση και επανεκκίνηση της οικονομίας πανευρωπαϊκά και την ανυπαρξία ενός συνολικού και ολοκληρωμένου σχεδίου για την διαχείριση της κρίσης που προξενήθηκε από την επιδημία. Φερ’ ειπείν, ουδείς γνωρίζει τι μέλλει γενέσθαι στην Ελλάδα εάν η Ιταλία εξέλθει της ευρωζώνης ή εάν το Βερολίνο και οι σύμμαχοί του αποφασίσουν να επιβάλουν στις οικονομικά ασθενέστερες χώρες του ευρωπαϊκού νότου ένα νέο μνημόνιο.
Ο μεγεθυντικός φακός των ΜΜΕ και η αλλοίωση της εικόνας
Εν τω μεταξύ, τα συστημικά ΜΜΕ εξακολουθούν και παίζουν το ίδιο παιγνίδι που έπαιζαν και στο παρελθόν, επενδύοντας στην τρομολαγνεία, εστιάζοντας ανεύθυνα και επικίνδυνα σε ένα μόνο μέρος της γενικότερης εικόνας, διαστρεβλώνοντας έτσι την συνολική εικόνα. Οι «πειραγμένες» λήψεις από την παραλιακή της Θεσσαλονίκης ή η εμμονή στην μετάδοση αριθμών και στατιστικών αναλύσεων που ενδεχομένως λειτουργούν αρκετά παραπλανητικά εάν δεν τοποθετηθούν και εκληφθούν στο πλαίσιο ενός γενικότερου συνόλου συνιστούν απλά παραδείγματα για τα οποία κάποτε τα κρατικοδίαιτα και διαπλεκόμενα αυτά μέσα θα πρέπει να λογοδοτήσουν.
Μια μελέτη για τον πιθανό συσχετισμό των ΜΜΕ με απόπειρες αυτοκτονίας, ψυχολογικές παθήσεις, τραπεζικές επιδρομές, κτλ. θα άξιζε πραγματικά. Αναρωτιέται όμως κανείς εάν θα γινόταν ευρύτερα γνωστή, αφού είναι αμφίβολο εάν θα εγκρινόταν ποτέ η προβολή της σχετικής είδησης από τους πραιτοριανούς της σύγχρονης ενημέρωσης.
Μέσα σε αυτή την γενικότερη αβεβαιότητα, ένα είναι σίγουρο. Η επιδημία αυτή, άσχετα εάν σχεδιάστηκε ο ιός σε κάποιο εργαστήριο ή προέκυψε τυχαία, παρέχει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία στο κατεστημένο να διεξάγει ένα πείραμα, στο οποίο συμμετέχουμε όλοι. Ασχέτως εάν προέκυψε τυχαίως ή βάσει κάποιου δολίου σχεδίου, η σημερινή κατάσταση ήδη εργαλειοποιείται από πολλές δυνάμεις για την δοκιμή και εισαγωγή νέων πρακτικών που θα μας επιβληθούν. Παράλληλα με την στρατηγική για την θωράκιση εναντίον λοιμώξεων και επιδημιών, οι πολίτες θα πρέπει να καταστρώσουν μια στρατηγική έναντι των όσων ενδεχομένως ακολουθήσουν την επιδημία και να φυλάσσονται από την τρομοκρατία και υστερία στις οποίες ενίοτε καταφεύγουν τα ΜΜΕ, με την ίδια προσοχή που φυλάσσονται από ιούς και μικρόβια.
«Καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων…ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον»
Πάντως, με τον έναν ή άλλον τρόπο, φέτος θα μοιάσουμε με τους κατοίκους του χωριού εκείνου που εξιστορούσε ο θείος και θα βιώσουμε ένα αλλιώτικο Πάσχα. Ποιος μπορεί να πει με σιγουριά αν όλο αυτό είναι κανόνας που μάς επιβλήθηκε προς συνετισμόν ή πνευματική πρό(σ)κληση εν όψει της μαρτυρίας που θα κληθούν να δώσουν οι πιστοί μπροστά στον επελαύνοντα ολοκληρωτισμό της εκκοσμικευμένης Νέας Τάξης Πραγμάτων, όπου οι Χριστιανοί θα βρίσκονται σταδιακά όλο και περισσότερο στο στόχαστρο; Το αν έπρεπε να αντιγράψουν οι ημέτεροι την στάση της Εκκλησίας της Βουλγαρίας (και της πολιτείας που την σεβάστηκε) να παραμείνει ανοικτή στους πιστούς κατά την διάρκεια της επιδημίας ή να υιοθετήσουν την πρακτική της τέλεσης των ιερών ακολουθιών κεκλεισμένων των θυρών το διάστημα αυτό, μήπως και αναλογιστούμε τον πνευματικό θησαυρό που μάς κληροδοτήθηκε και διαχειριζόμαστε, τώρα που μάς λείπει περισσότερο από ποτέ, θα το κρίνει η ιστορία, και προπαντός ο Δικαιοκρίτης Θεός. Σε κάθε περίπτωση, εκφράζεται η ευχή ότι ο Αναστάς Κύριος θα περάσει και φέτος μέσα από τις κεκλεισμένες θύρες, όπως τότε το πρώτο Πάσχα, όταν στάθηκε μπροστά στους Αποστόλους, μεταδίδοντας σε όλους μας την χαρά και ελπίδα της Αναστάσεως, παρά τις όποιες προσπάθειες των αντικειμένων δυνάμεων να την πολεμήσουν και συκοφαντήσουν.
Originally posted 2020-04-06 16:44:46.
