Οι πολιτικοί χωρίς υπόσταση είναι δούλοι των ξένων και των δυνατών. Όταν υποστηρίζουν μη-δημοφιλείς ατζέντες δεν είναι από θάρρος και οραματισμό, αλλά για να δημιουργήσουν σύγχυση στους αντιπάλους τους, να αποπροσανατολίσουν από τα αίσχη τους και να ενοχοποιήσουν την κοινωνία, που δεν τους θέλει. Η κακή νομοθέτηση κατασυκοφαντεί την πρόοδο και είναι μια βαθιά ριζομένη παθολογία του κοινοβουλευτισμού μας.
Η κατάχρηση της νομοθέτησης φθείρει τον κοινοβουλευτισμό και την αντιπροσωπευτικότητα. Οι πολίτες χάνουν την εμπιστοσύνη τους στο σύστημα έκφρασης της γνώμης τους από το πολίτευμα, τους πολιτικούς και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που συμβιώνουν μ’ αυτούς. Νιώθουν ότι τους βιάζουν.
Στην περίπτωση του κυρίου Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, αρέσει το μότο: “Μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση”. Δρουν ως ξενιστές στο πολίτευμα. Ως πειρατές. Κυβερνούν δίχως αύριο. Είναι γέννημα-θρέμμα μιας αντικοινωνικής μειοψηφίας ψυχικά δηλητηριασμένων από μίσος για τους υπόλοιπους και για τα πάντα. Η μέθοδός τους είναι βραχυπρόθεσμα αποτελεσματική: τους επέβαλαν οι ξένοι για να διεκπεραιώσουν την λεηλασία της χώρας στο πλαίσιο της αποπτώχευσής της. Κάθε φορά που η διακυβέρνησή τους κινδυνεύει από συγκυρίες λαϊκού ξεσπάσματος, αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες νομοθέτησης που αποπροσανατολίζουν: τα θρησκευτικά, την προσευχή, την έπαρση σημαίας, αλλά και την εκχώρηση των δικαίων της Μακεδονίας στους από πάνω, την εξίσωση του γάμου με την συμβίωση ομοφύλων, την αναδοχή ορφανών από ομόφυλους και αμέσως μετά -ποιός ξέρει- την νομιμοποίηση της παραγωγής ναρκωτικών, την τεκνοθεσία από ομόφυλους ή την νομιμοποίηση ερωτικής επαφής με ανήλικους κατόπιν “συναίνεσης”.
Έχει και ο πολιτικός προοδευτισμός την μαφία του. Οι πολιτικές μαφίες της μειοψηφίας απέτυχαν ιστορικά να επιτύχουν τομές γενικευμένης και εντυπωσιακής κλίμακας όπως αυτήν της άρθρωσης ενός σύγχρονου αστικού ρυθμιστικού πλαισίου από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, της οικοδόμησης ενός στιβαρού, καλυπτικού και κοστοβόρου για το καπιταλιστικό κεφάλαιο κοινωνικού κράτους από τον Ιωάννη Μεταξά, ή της ανοικοδόμησης και παραγωγικής ανασυγκρότησης χωρίς γενικευμένη διαφθορά από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Επιχειρώντας να ταυτίσουν επίμονα την πρόοδο, την καινοτομία και τον ριζοσπαστισμό με την φρίκη και τα σκοτεινά τους κίνητρα, οι νάνοι της πολιτικής μετριοπάθειας δηλητηριάζουν την διάθεση των πολιτών για μεταρρυθμίσεις, εκσυγχρονισμό και εθνική βιωσιμότητα.
Originally posted 2018-05-10 12:17:47.
