«Παραμείνατε στο ακουστικό σας, το αίτημά σας προωθείτε…» Πολλοί, αποκρυπτογραφώντας την φράση αυτή, τερματίζουν αμέσως την κλήση, αφού γνωρίζουν ότι η εταιρεία που κάλεσαν τους προετοιμάζει για έναν πόλεμο νεύρων, χρεώνοντάς τους μάλιστα και για τον χαμένο χρόνο που θα πρέπει να αφιερώσουν περιμένοντας καρτερικά ώσπου να μπορέσουν να μιλήσουν με κάποιον εκπρόσωπο. Τελικά, οι υπεύθυνοι που απαντούν δηλώνουν συχνά «αναρμόδιοι» για να λύσουν το θέμα και παραπέμπουν τον πελάτη είτε σε άλλη υπηρεσία, είτε ακόμη και σε άλλη εταιρεία, φορτώνοντας το πρόβλημα σε τρίτους και αποποιούμενοι πάσης ευθύνης. Στην περίπτωση που ο πελάτης επιμείνει, υποχρεούται να εξιστορήσει την υπόθεσή του εκ νέου, στον κάθε μαθητευόμενο μάγο, ώσπου να βαρεθεί και να τα παρατήσει.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, βρίσκεται κάποιος που του λύνει αποτελεσματικά το πρόβλημα, όμως αυτό μοιάζει με την εξαίρεση στον κανόνα. Όταν δε βρεθεί ο καλός αυτός και εξυπηρετικός υπάλληλος, ο πελάτης νοιώθει όχι μόνο τυχερός, αλλά και ευγνώμων. Συχνά, αφήνει θετικά σχόλια για την εταιρεία, την διαφημίζει προφορικά σε φίλους και γνωστούς, συνιστώντας τα προϊόντα της και δείχνει την εμπιστοσύνη του εμπράκτως, προτιμώντας την όταν πρόκειται να προβεί σε νέες αγορές. Μέσα σε ένα καθεστώς σκληρού ανταγωνισμού όπως αυτόν που επικρατεί στις αγορές σήμερα, γεννάται το ερώτημα γιατί δεν φροντίζουν όλες οι εταιρείες να αναδείξουν όλο και περισσότερους υπαλλήλους σαν τον τελευταίο, για να κερδίζουν περισσότερους πελάτες και αυξάνουν τις πωλήσεις τους;
Κόμματα-επιχειρήσεις και η ανάλυση κόστους-οφέλους
Η απάντηση βρίσκεται μάλλον σε μια απλή ανάλυση κόστους-οφέλους. Τους στοιχίζει περισσότερο να αφιερώνουν τον χρόνο και το χρήμα να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για την κατάλληλη εξυπηρέτηση των πελατών τους από τα δυνητικά κέρδη που θα αποκόμιζαν. Μπορεί να προσελκύουν (κοροϊδεύουν) ανάλογο (ή ακόμη μεγαλύτερο) αριθμό πελατών επενδύοντας σε εύκολες λύσεις, πωλώντας «αέρα» και παχιά λόγια (διαφημίσεις). Έπειτα, υπάρχει και ένας σεβαστός αριθμός πελατών οι οποίοι μπορεί να μην είναι ευχαριστημένοι, αλλά παραμένουν πιστοί στην εταιρεία, επειδή την θεωρούν ως «το μη χείρον» ή δεν γνωρίζουν πώς να ενημερωθούν για εναλλακτικές λύσεις ή να τις αξιολογήσουν κατάλληλα.
Κάπως έτσι είναι και με τα πολιτικά κόμματα – ιδίως στον ελλαδικό χώρο. Εξυπηρετούν προσωπικά συμφέροντα και κοιτάζουν το οικονομικό κέρδος τους, θέτοντας τους στόχους αυτούς πάνω από την εξυπηρέτηση των αναγκών της κοινωνίας και την ανταπόκριση στις εκκλήσεις των πολιτών. Καθ’ όλη την διάρκεια της μεταπολίτευσης, οι εξελίξεις δικαιώνουν τις αναλύσεις κόστους-οφέλους που κάνουν, εμφανίζοντας τους πολίτες ως λίγο-πολύ δεδομένους. Μέχρι σήμερα, καμία σοβαρή ενέργεια δεν έχει γίνει για να ανατραπεί ο συσχετισμός αυτός και να καταστήσει την έως σήμερα συμπεριφορά των κομμάτων (που αναδεικνύονται αναπόφευκτα και σε κυβερνητικά σχήματα) απαγορευτική.
Αιγαίο όπως Μακεδονικό; Δυο συλλαλητήρια δρόμος
Η περίπτωση της σημερινής κυβέρνησης δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Αναδείχθηκε σε μεγάλη νικήτρια των εκλογών του 2019 στηριζόμενη όχι τόσο στην δύναμη του προγράμματός της ή την καινοτομία των ιδεών της, όσο στην γενικότερη δυσαρέσκεια των ψηφοφόρων με την προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.ΑΝΕΛ, που όχι μόνο εφάρμοσε το τρίτο μνημόνιο με απόλυτη συνέπεια, αλλά πούλησε το Μακεδονικό όνομα στους κομιτατζήδες έναντι πινακίου φακής, υπόθαλψε την μεταναστευτική κρίση με τις ιδεολογικές αγκυλώσεις της και δημιούργησε νέες διχόνοιες στην κοινωνία, προσπαθώντας να επιβάλλει τα πιστεύω μιας μικρής μειονότητας ενός πολιτικού συνονθυλεύματος διαμαρτυρίας επάνω σε μια ολόκληρη κοινωνία.
Ο σημερινός πρωθυπουργός μοιάζει να έχει ζηλέψει τις επιδόσεις του προκατόχου του και έχει βαλθεί να συνεχίσει το έργο του και, ει δυνατόν, να τον ξεπεράσει. Αφού γύρισε την πλάτη του στο θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών, που αποδεικνύεται οσημέραι ότι δεν εφαρμόζεται και είναι θνησιγενής, αποφάσισε να στρέψει την προσοχή του στην ευαίσθητη περιοχή του Αιγαίου. Αφού δέχθηκε, χωρίς την παραμικρή αντίδραση, στελέχη του κόμματός του και σύμβουλοι να προβαίνουν σε απαράδεκτες δηλώσεις που εξυπηρετούν τις τουρκικές διεκδικήσεις, αποφάσισε να ασχοληθεί με το μεταναστευτικό, το οποίο ήδη έχει ξεφύγει από τον έλεγχο, δημιουργώντας έκτακτες καταστάσεις στα ακριτικά νησιά μας.
Το σχέδιο της κυβέρνησης να προχωρήσει σε επίταξη ακινήτων και εκτάσεων συναντά την σφοδρή αντίσταση των κατοίκων του Αιγαίου, οι οποίοι φοβούνται ότι ο δυσανάλογος αριθμός λαθρομεταναστών θα ανέβει ακόμη περισσότερο, με απρόβλεπτες συνέπειες για την προσωπική ασφάλειά τους και το βιός τους. Ήδη, το διαδίκτυο βρίθει φωτογραφιών και άρθρων που δεν ταιριάζουν σε ευνομούμενη πολιτεία. Μαρτυρίες ανθρώπων που φοβούνται να κυκλοφορήσουν το βράδυ, ιστορίες από παιδιά σχολικής ηλικίας που γλύτωσαν στο τσακ από τα χέρια του επίδοξου βιαστή τους, εικόνες από κατοικίες που παραβιάστηκαν, καμένα χωράφια, εκκλησίες που καταστράφηκαν από ιερόσυλες πράξεις έχουν γίνει μέρος πια της καθημερινότητας των ξεχασμένων από την πολιτεία νησιωτών.
ΜΚΟ, λαθρομετανάστες, η κουτάλα και το μέλι
Στις εκκλήσεις των τοπικών ΟΤΑ και των πολιτών, η κυβέρνηση απαντά με το γνωστό μήνυμα-κοροϊδία «αναμείνατε στο ακουστικό, το αίτημά σας προωθείτε». Φαίνεται πως οι στατιστικολόγοι απεφάνθησαν ότι ο λόγος κόστους-οφέλους δεν συνηγορεί υπέρ της λήψης αποφασιστικών μέτρων για την αποσυμφόρηση των νησιών και την δυναμική αποτροπή της λαθρομετανάστευσης. Οι κάτοικοι των νησιών είναι λίγοι, όσο και οι βουλευτικές έδρες που τους αναλογούν. Μάλλον δεν θα κρίνουν τις μελλοντικές εκλογές. Τι κι αν το Αιγαίο αποτελεί αρχέγονη κοιτίδα του Ελληνισμού; Η μπίζνα του μεταναστευτικού έχει πολύ ψωμί και όλοι μοιάζουν να έχουν το χέρι βουτηγμένο στο μέλι. Άλλωστε, βολεύεται μια χαρά με την κατάσταση και η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία τελικά ξέρει να λαμβάνει άμεσα μέτρα μόνον όταν πρόκειται για την διασφάλιση των τραπεζιτών της ή τα ζωτικά συμφέροντα της Γερμανίας.
Το πάρτι με τα ΜΚΟ δεν έχει τελειωμό. Πρόσφατα, κυκλοφόρησαν δημοσιεύσεις σχετικά με ΜΚΟ που φέρεται να ηγείται πρώην βουλευτής, η οποία έλαβε από κρατική επιχορήγηση το ποσό των 3.800.000 ευρώ, μόνο για το έτος 2011! Κανείς δεν ξέρει ακριβώς ποιοι χρηματοδοτούν και πόσο χρηματοδοτούνται διάφορα ΜΚΟ που δρουν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια υπό καθεστώς «κράτους εν κράτει», ειδικά στις ευάλωτες ακριτικές περιοχές όπου φιλοξενούνται μετανάστες. Πέρα από τις καταγγελίες για την αμφιλεγόμενη δράση των «αλληλέγγυων» εντός της επικρατείας, που φτάνει συχνά στα όρια της παρανομίας, εξωθώντας λαθρομετανάστες σε διαδηλώσεις όπου συχνά σημειώνονται συμπλοκές ή στην παροχή συμβουλών για την κωλυσιεργία του έργου των κρατικών υπηρεσιών για την ταυτοποίησή τους, υπάρχει και το ηθικό ζήτημα του πλουτισμού εις βάρος της δυστυχίας άλλων. Έχουν ακουστεί πολλά για υπερτιμολογήσεις προϊόντων και υπηρεσιών από τις εν λόγω οργανώσεις, οι οποίες είδαν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για αισχροκέρδεια μέσα στο γενικό χάος που επικρατεί. Η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να βάλει μια τάξη στο θέμα των ΜΚΟ, όμως ο ίδιος ο πρωθυπουργός φέρεται να έχει τουλάχιστον ένα συγγενικό πρόσωπο που υπηρετεί ως διευθυντικό στέλεχος τοπικής οργάνωσης του «αρχιερέα» των ΜΚΟ Τζορτζ Σόρος. Μήπως, τελικά, θα εφαρμοστεί κι εδώ μια ανάλυση κόστους-οφέλους;
Εν τω μεταξύ, ο ελληνικός λαός φορολογείται με 24% ΦΠΑ σε βασικά είδη και υπηρεσίες και τα νοσοκομεία στερούνται είδη πρώτης ανάγκης. Η κόντρα της κυβέρνησης με τους κατοίκους του Αιγαίου μπορεί να αποβεί ό,τι και το Μακεδονικό για τον κ. Τσίπρα, διότι η κυβέρνηση αποδεικνύει αυταρχισμό και υπεροψία, ειδικά όταν προσπαθεί να περάσει την επίμαχη διάταξη με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, αντί μέσα από ψηφοφορία στην Βουλή. Δεδομένης της μέχρι τώρα διαχείρισης του ζητήματος, μπορεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη να θεωρηθεί αξιόπιστη;
Σοβαρό έλλειμμα κυβερνητικής αξιοπιστίας
Γιατί να πιστέψουν οι νησιώτες ότι τα λεγόμενα νέα κλειστά κέντρα θα είναι καν κλειστά και ελεγχόμενα; Εάν το μέτρο αυτό αποτελούσε μέρους ενός γενικότερου σχεδίου, θα είχε φροντίσει η κυβέρνηση να το παρουσιάσει μαζί με τα υπόλοιπα μέτρα αποτροπής της λαθρομετανάστευσης, όπως π.χ. την άμεση αλλαγή του καθεστώτος λειτουργίας των ΜΚΟ, την εξέταση-εξπρές των αιτήσεων ασύλου με συνοπτικές διαδικασίες, την άσκηση ουσιαστικής πίεσης στην ΕΕ για την εφαρμογή των συμφωνιών επαναπροώθησης λαθρομεταναστών που υπογράφησαν με τρίτες χώρες, οι οποίες υπολειτουργούν ή δεν εφαρμόζονται καθόλου και την άμεση αξιοποίηση της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το οποίο αποδέχεται την μαζική επαναπροώθηση μεταναστών χωρίς την εξατομικευμένη εξέταση των φακέλων τους, όταν αυτοί εισέρχονται παράνομα στην επικράτεια της χώρας που διατάσσει την απομάκρυνση τους. Ήδη, οι αρχές της Ισπανίας έχουν προχωρήσει ανάλογα.
Εάν η κυβέρνηση επιδείξει τιμωρητική διάθεση για τους αιρετούς εκπροσώπους του ΟΤΑ στα ακριτικά νησιά που αντιστέκονται στα σχέδια της ενώ κάνει τα στραβά μάτια για τον ακραίο εθνικιστή μειονοτικό δήμαρχο Ιάσμου (Θράκη) Οντέρ Μουμίν, ο οποίος μίλησε για «τουρκική μειονότητα» στην Θράκη, δήλωσε πιστός στον «τουρκισμό» του, ομολόγησε ότι εκλέχθηκε με τη βοήθεια του αλυτρωτικού Συλλόγου Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης (BTΤDD) και αποκάλυψε ότι «καινούρια αποστολή του Δήμου Ιάσμου θα είναι να αγκαλιάσει τη μητέρα πατρίδα», θα πρόκειται για μια ξεκάθαρη πρόκληση προς τον ελληνικό λαό, δηλωτική μελλοντικών προθέσεων.
Οι πολίτες θα δώσουν την λύση, όχι οι πελάτες
Ο κ. Μητσοτάκης βρέθηκε στην κατάλληλη θέση την κατάλληλη στιγμή και ευνοήθηκε τα μέγιστα από τα μαζικά λαϊκά συλλαλητήρια, αν και δεν τα στήριξε ο ίδιος. Ίσως να έφθασε η ώρα να τα βιώσει και από άλλη όψη, όχι πλέον ως αμέτοχου ευνοημένου τρίτου, αλλά ως του κυρίου υπευθύνου που καλείται να λογοδοτήσει σε λαοθάλασσα από συμπολίτες του.
Σε τελική ανάλυση, αφού η πολυπόθητη απάντηση στα αιτήματα της κοινωνίας δεν προέρχεται από την άλλη άκρη του ακουστικού και δεν φαίνεται να υπάρχει διαθέσιμος ο σωστός υπάλληλος που θα εγκύψει επί του προβλήματος και θα προσφέρει μια άμεση λύση, η πρωτοβουλία για την λύση των προβλημάτων ανήκει στους πολίτες. Είναι στο χέρι τους να τους λογαριάσουν επιτέλους οι διευθύνοντες των κομμάτων και των κυβερνήσεων ως ανατρεπτική δύναμη την οποία οφείλουν να υπολογίσουν και όχι ως δεδομένους πελάτες που ψωνίζουν πάντα από το ίδιο μαγαζί.
Originally posted 2020-02-17 17:46:55.
