Στρατηγικός εθνικός στόχος για τα χρόνια που έρχονται οφείλει να είναι η αναμόρφωση του πλαισίου αποκρατικοποιήσεων που μας έχει επιβληθεί με το Μνημόνιο του 2010. Οι πρόνοιες του πρώτου Μνημονίου έγιναν ακρίτως αποδεκτές. Και η τωρινή λειτουργία του υπερταμείου θα δώσει μετασεισμούς εξαγωγής του όποιου εθνικού πλεονάσματος με ασύμφορους όρους για το δημόσιο συμφέρον.
Πολιτικοί που αναδεικνύουν τα ζητήματα αυτά ανευρίσκονται σε όλα σχεδόν τα κόμματα που εκπροσωπούνται στην Βουλή ή διεκδικούν την είσοδό τους – ας τους αφήσουμε να μιλήσουν. Οι πολιτικές ηγεσίες, όπως παλιότερα, έτσι και στο μέλλον, θα δεχθούν τις ίδιες αφόρητες πιέσεις για να μην αλλάξει το τοξικό καθεστώς μειωμένου ελέγχου στο μαζικό πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων. Ιδίως εν όψει της αξιοποίησης των υδρογονανθράκων στους βυθούς των θαλασσών μας. Χρέος μας είναι να στηρίξουμε την φωνή όσων διεκδικήσουν μια καλύτερη ρύθμιση, που να δίνει χρόνο, έλεγχο και μεγαλύτερο αντίτιμο στο κρατικό ταμείο και για χρήση υπερ των σκοπών της κοινωνικής συνοχής και της παιδείας.
Πολιτικοί και λαός μπορούν να συντονιστούν αθόρυβα και υπεύθυνα, όταν πρόκειται για την υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος σε διαγενεακή προοπτική. Οι Έλληνες το έχουν αποδείξει. Και δεν υπάρχει λόγος να αυτο-υποτιμούμε την αλήθεια των συλλογικών μας αρετών.
Originally posted 2017-11-06 12:42:19.
