Το προηγούμενο διάστημα, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής υπό τον Πρόεδρο Ομπάμα, καθώς και ισχυρές χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης επέλεξαν να απομονώσουν την Τουρκία από το ατλαντικό στερέωμα.
Ευαισθητοποιημένοι πολίτες στην Τουρκία, στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στον κόσμο αναρωτιούνται αν αυτό συνέβη για να μετριαστεί η προοπτική πολιτικής ηγεμονίας του Τούρκου Προέδρου Ρεντζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Κατόπιν, λίγο πριν απέλθει ο Αμερικανός Πρόεδρος Ομπάμα, Τούρκοι επίορκοι στρατιωτικοί απετόλμησαν ένα καλά σχεδιασμένο πραξικόπημα, με κύριο τακτικό του στοιχείο την φυσική εξόντωση του νόμιμου Αρχηγού της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Όταν, το 1967, ξέσπασε το ελληνικό στρατιωτικό πραξικόπημα, πολλοί αναρωτιούνταν αν υποκινήθηκε από τους Αμερικανούς, αλλά αυτό αποδείχθηκε αναληθές από την εμπεριστατωμένη ιστορική έρευνα. Έτσι, μπορεί να συμβαίνει και στη περίπτωση της Τουρκίας.
Ένα από τα πολύ αποτελεσματικά πολιτικά εργαλεία άμυνας που διαθέτει ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν ήταν και συνεχίζει να είναι η διαχείριση των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών από την εμπόλεμη Συρία και άλλες χώρες εκκίνησης.
Οι πολιτικοί των ευρωπαϊκών χωρών προορισμού διείδαν από νωρίς τον θανάσιμο πολιτικό κίνδυνο που εκπροσωπούν οι ροές των εξαθλιωμένων ανθρώπων από την Μέση Ανατολή και ποικίλες άλλες γωνιές του κοντινού μας κόσμου. Και έθεσαν τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην διάθεση της Τουρκίας. Επιθυμούν η Τουρκία να περιθάλψει μια ολόκληρη χώρα προσφύγων. Και να μην επηρεαστεί ο συνηθισμένος τρόπος ζωής των ψηφοφόρων τους.
Λίγοι πολίτες πιστεύουν την απλοϊκή εποδό πως η τουρκική κυβέρνηση άνοιξε τα σύνορα στους πρόσφυγες για να κάνει παράνομες μπίζνες ή να πάρει κάποια δισεκατομμύρια για την προσωρινή τους ανακούφιση. Όπως, δεν είναι πολλοί οι τηλεθεατές των ελληνικών ιδιωτικών και κρατικών σταθμών που πίστευαν το βράδυ του πραξικοπήματος Έλληνες δημοσιογράφους να επικαλούνται ασφαλείς πληροφορίες πως ο Πρόεδρος Ερντογάν “πετάει πάνω από την Ιταλία”, “ζητάει άσυλο από την Γερμανία” και άλλα ωραία, που κόπηκαν απότομα με την ζωντανή εμφάνιση του Τούρκου ηγέτη.
Όταν ο Έλληνας Βασιλιάς κινήθηκε ανεπιτυχώς με πιστούς στο Σύνταγμα στρατιωτικούς για να ανατρέψει την παράνομη κυβέρνηση των Συνταγματαρχών, οι καθεστωτικές εφημερίδες της εποχής τον εμφάνιζαν “από χωρίου εις χωρίον κρυπτόμενον” και πως “χτυπούσε τις πόρτες για να τον βάλουν μέσα οι χωρικοί, αλλά αυτοί του αρνούνταν”.
Όπως και στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, η Τουρκία αμύνεται. Αν δεν μάθαμε τίποτε από την καταστροφική μικρασιατική εκστρατεία του 1919, ίσως προσφερθούμε ξανά ως εκτελεστικό όργανο των ξένων γεωπολιτικών και προσωπικών σχεδιασμών. Αυτή την φορά, το τίμημα θα το πληρώσει ο ελληνισμός του Αιγαίου. Το πόσο υπερασπίστηκαν οι Έλληνες το Σύνταγμά τους σηκώνει πολύ συζήτηση. Αλλά η εμπλοκή με τις πολιτειακές διαδικασίες των γειτονικών χωρών είναι ένα θανάσιμο εθνικό αμάρτημα.
Originally posted 2017-11-08 10:25:58.
