Τις μέρες αυτές, επανέρχεται και πάλι στο προσκήνιο το Μακεδονικό ζήτημα. Μετά την υπογραφή του απορριπτέου προσύμφωνου των Πρεσπών τον Ιούνιο, με τις επιβαρυντικές για την Ελλάδα θέσεις που αποδέχτηκε η κυβέρνηση δια του υπουργού Εξωτερικών, αρχίζει τώρα η δεύτερη πράξη του δράματος, με την διεξαγωγή δημοψηφίσματος στα Σκόπια στις 30 Σεπτεμβρίου για την επικύρωση της συμφωνίας. Δυστυχώς, η κυβέρνηση των Σκοπίων φάνηκε πιο δημοκρατική από την ελληνική στο ζήτημα αυτό, αφού μέχρι στιγμής ανάλογη ευκαιρία δεν προσφέρεται στον ελληνικό λαό για να τοποθετηθεί οριστικά επί του ζητήματος. Εξάλλου, μετά το καλοκαίρι του 2015, η έννοια του δημοψηφίσματος έχει πάρει άλλη τροπή στην χώρα μας.
Σε μια προσπάθεια άσκησης νομίμου και επιβεβλημένου ελέγχου επάνω στην κυβέρνηση και των υπολοίπων κομμάτων της Βουλής, ο λαός απαντάει με ειρηνικά συλλαλητήρια. Με την δυναμική παρουσία του και την ξεκάθαρη δήλωση της αντίθεσής του στην εκχώρηση του Μακεδονικού ονόματος και της ταυτότητας στους παραχαράκτες της ιστορίας, ο λαός στέλνει το μήνυμα σε όσους νέμονται ή φιλοδοξούν να νέμονται την εξουσία ότι θα τον βρουν απέναντί τους εάν παραμείνουν στην σημερινή πορεία που χαράσσει η κυβέρνηση σχετικά με το θέμα αυτό.
Το μεγάλο συλλαλητήριο της 8ης Σεπτεμβρίου στην Θεσσαλονίκη θα πραγματοποιηθεί στο Βελλίδειο, με φόντο την ΔΕΘ και την παρουσία του πρωθυπουργού. Εκεί, αντιμέτωπος με μια όσο το δυνατόν ευρύτατη συμμαχία πολιτών, ίσως αναγκαστεί και αναλογιστεί το πραγματικό δίλημμα στο οποίο εισέρχεται και τις συνέπειες του διακυβεύματος.
Η δυναμική των συλλαλητηρίων καλά κρατεί από το δημοκρατικό ξέσπασμα των πρώτων χειμερινών μηνών του 2018. Η πάροδος του καλοκαιριού – όπου συνεχίστηκαν με φιλότιμο οι κινητοποιήσεις – και η έλευση του καυτού φθινοπώρου υπόσχονται ότι το θέμα αυτό δεν πρόκειται να κλείσει ανώδυνα για την κυβέρνηση και ότι οι συνέπειες μιας τόσο προκλητικής περιφρόνησης της λαϊκής βούλησης ίσως οδηγήσουν και σε μελλοντικές για τους πρωταγωνιστές περιπέτειες, που επεκτείνονται πέραν και της απώλειας της πολυπόθητης εξουσίας.
Οι διαφαινόμενες συνέπειες της κυβερνητικής στάσης στο Μακεδονικό
Ένα εκλογικό Βατερλό της συγκυβέρνησης εξαιτίας της εθνικά ανεύθυνης διαχείρισης του Μακεδονικού ζητήματος και της αντιδημοκρατικής άρνησης να τεθεί η συμφωνία στην κρίση του λαού μπορεί να αλλάξει άρδην τον πολιτικό χάρτη της χώρας. Το ίδιο ισχύει και για την αντιπολίτευση, σε περίπτωση που δεν υιοθετήσει ξεκάθαρη γραμμή στο θέμα αυτό. Ήδη, στα χρόνια της κρίσης, έχουμε δει κυβερνόντα κόμματα να καταβαραθρώνονται και να επιστρέφουν όχι μόνο αξιωματική, αλλά και στην ήσσονα αντιπολίτευση μέσα σε λίγους μήνες.
Η απώλεια της εξουσίας καθιστά και τους πρώην διαχειριστές της υπόλογους ενώπιον του λαού, και ενίοτε, της δικαιοσύνης. Βρούτοι πάντα θα παραμονεύουν, προερχόμενοι όχι μόνο από την αντιπολίτευση, αλλά και εσωκομματικά, για να μαχαιρώσουν τον μέχρι πρότινος παντοδύναμο Καίσαρα με την πρώτη ευκαιρία.
Στις 8 Σεπτεμβρίου, θα πρέπει οι πολίτες να διαψεύσουν για άλλη μια φορά τους αήθεις κυβερνητικούς χαρακτηρισμούς περί των συμμετεχόντων στα συλλαλητήρια και να καταστήσουν σαφές ότι οι επιλογές της κυβέρνησης αμφισβητούνται ευθέως από όλα τα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας – ενδεχομένως και πρώην ψηφοφόρους που την ανέβασαν στην εξουσία για να σκίσει τα μνημόνια και όχι να παραδώσει το όνομα της Μακεδονίας. Πρέπει το βροντερό μήνυμα να ηχήσει δυνατότερα από κάθε κομματικά κατευθυνόμενη συκοφαντία, ώστε να φανεί ότι η «κρίσιμη μάζα» που καθορίζει ποιοι κυβερνούν και ποιοι πάνε σπίτι τους (ενδεχομένως και στερούμενοι της βολικής βουλευτικής ασυλίας) στην Ελλάδα έχει ταχθεί αναφανδόν κατά του προσύμφωνου των Πρεσπών και υπέρ ενός τιμίου δημοψηφίσματος.
Προστατεύοντας την Μακεδονία, προστατεύουμε την δημοκρατία
Το τί θα κάνουν οι Σκοπιανοί είναι δικό τους ζήτημα. Ήδη οι αποσχιστικές ορέξεις του Αλβανικού στοιχείου ξεκαθαρίζουν ότι δεν αρκεί ένα σαθρό ψευτοσύμφωνο να διασφαλίσει το μέλλον και την εδαφική ακεραιότητα των Σκοπίων. Αυτήν την προοπτική όφειλε να αξιοποιήσει η ελληνική κυβέρνηση, προσφέροντας μια τίμια συμμαχία στο κρατίδιο αυτό με σεβασμό στις διαχρονικές κόκκινες γραμμές που διασφαλίζουν τις εθνικές ευαισθησίες του λαού, αντί να σπεύδει να συναινεί στις μαξιμαλιστικές θέσεις των φορέων μιας ιδεολογικής πομφόλυγας που αργά ή γρήγορα θα σκάσει.
Μαζί με την νομοτελειακή φορά των εξελίξεων, ο ελληνικός λαός έχει την ευκαιρία να διεκδικήσει το αυτονόητο από τους εξουσιαστές του: το δικαίωμα να αποφαίνεται για εθνικά θέματα και να καθορίζει, στο μέτρο του δυνατού, την μοίρα του. Στην δεύτερη πράξη του δράματος που βιώνουμε, θα δοθεί μια πολύτιμη μάχη για την έστω και μερική αποκατάσταση της δημοκρατίας στην πολυβασανισμένη πατρίδα μας και την υπεράσπιση της Μακεδονίας, μπροστά στις εξελίξεις που έρχονται να ακυρώσουν τα μαγειρέματα Ζάεφ-Τσίπρα ούτως ή άλλως.
Originally posted 2018-09-04 11:55:41.
