Ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος, ο οποίος διήρκεσε από τις 17 Ιουλίου 1936 μέχρι την 1η Απριλίου 1939, ήταν ο πόλεμος μεταξύ των Ισπανών Εθνικιστών υπό την καθοδήγηση του στρατηγού Φρανθίσκο Φράνκο και των Δημοκρατικών, δηλαδή των υπερασπιστών της εκλεγμένης κυβέρνησης, αριστερών, σοσιαλιστών, αναρχικών και κομμουνιστών. Οι Δημοκρατικοί καθοδηγούνταν από τον Πρόεδρο της Β΄ Ισπανικής Δημοκρατίας Μανουέλ Αθάνια.
Νικήτριες αναδείχθηκαν οι εθνικιστικές δυνάμεις του Φράνκο, που υποστηρίχτηκαν ανοιχτά από τη Γερμανία του Αδόλφου Χίτλερ και την Ιταλία του Μπενίτο Μουσολίνι.
Οι Δημοκρατικοί εφοδιάζονταν με όπλα και εθελοντές που προέρχονταν όχι μόνον από την ΕΣΣΔ και την Κομμουνιστική Διεθνή, αλλά και από… την Ελλάδα του Ιωάννη Μεταξά!
Τι κακόν εκάμαμεν εις την Ελλάδα δια να φονεύση ημάς με τα πυρομαχικά της;
Τι κακόν εκάμαμεν εις την Ελλάδα δια να φονεύση ημάς με τα πυρομαχικά της; Αυτή ήταν η απορία του Φρανθίσκο Φράνκο, τον Μάιο του 1938.
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς προετρεψε τον Πρόδρομο Μποδοσάκη Αθανασιαδη, ιδιοκτήτη της Ελληνικής Εταιρείας Πυριτιδοποιείου-Καλυκοποιείου, να πωλήσει τεράστιες ποσότητες πυρομαχικών στους Ισπανούς Κουμουνιστές, με τις οποίες θα μπορούσε να κριθεί η τελική έκβαση του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου υπέρ τους και ενάντια στο στρατόπεδο του Στρατηγού Φρανθίσκο Φράνκο, του Αδόλφου Χίτλερ και του Μπενίτο Μουσολίνι.
Εθνικοί και στρατηγικοί λόγοι επέβαλαν στον Ιωάννη Μεταξά να κινηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση.
Ο πρώτος λόγος ήταν πως, ενδεχόμενη ήττα του Στρατηγού Φράνκο, θα δημιουργούσε μια εστία αντίστασης στον Άξονα Γερμανίας-Ιταλίας από τα δυτικά, τέτοια που να απειλεί να συνδράμει την Ελλάδα στον επικείμενο πόλεμο που ο Ιωάννης Μεταξάς είχε προβλέψει ενάντια στις δυνάμεις Γερμανίας-Ιταλίας-Βουλγαρίας, και για τον οποίο προετοίμαζε την χώρα πυρετωδώς από το 1936.
Ο δεύτερος λόγος ήταν πρακτικός. Με τις πωλήσεις στους Ισπανούς Κομμουνιστές, το εργοστάσιο του Μποδοσάκη θα κατάφερνε να εξασφαλίσει την αναγκαία νομισματική ρευστότητα, ώστε να παραγάγει απρόσκοπτα τις τεράστιες ποσότητες πυρομαχικών που θα απαιτούντο από τον Ελληνικό Στρατό, χωρίς να εξαρτηθεί η Ελλάδα από το εξωτερικό.
Πράγματι, η Ελλάς εξήγαγε 25 εκατομμύρια φυσίγγια και τεράστιο αριθμό οβίδων πυροβολικού στους Ισπανούς Κομμουνιστές. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα του Ιωάννη Μεταξά πούλησε στους Ισπανούς και απηρχαιωμένο πολεμικό υλικό από τις αποθήκες του Ελληνικού Στρατού – υλικό που είχε μείνει εκεί από ό,τι σώθηκε από την Μικρασιατική Εκστρατεία του 919-1922.
Έτσι, οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις ξεφορτώθηκαν παλιό πολεμικό υλικό, από ελαττωματικές τορπίλες, μέχρι ακατάλληλα αντιαεροπορικά όπλα.
Η πληρωμή των παραγγελιών γινόταν σε σκληρό νόμισμα (χρυσό και συνάλλαγμα), γεγονός που παρέσχε την δυνατότητα στον Μποδοσάκη να παραγγείλει καινούργια μηχανήματα από τη Γερμανία και να προσλάβει χιλιάδες εργάτες, αναβιβάζοντας την ημερήσια παραγωγή του ελληνικού εργοστασίου στα 2 εκατομμύρια φυσίγγια ημερησίως, όταν ο Μεταξάς είπε το καλά προετοιμασμένο ΟΧΙ.
Υποστηρίξτε μας με μια δωρεά
Originally posted 2020-10-27 08:29:41.
