Η ομογένεια της Σουηδίας ζει ιστορικές στιγμές αυτές τις μέρες, με την πραγματοποίηση της επίσκεψης του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου στην Ιερά Μητρόπολη Σουηδίας και πάσης Σκανδιναυΐας. Πρόκειται για την πρώτη επίσημη επίσκεψη του πρωτεύθυνου ηγέτη της Ορθοδόξης Εκκλησίας στην βορειότερη επαρχία του θρόνου του στις σχεδόν τρεις δεκαετίες της πατριαρχίας του, αλλά και την πρώτη επίσκεψη οικουμενικού πατριάρχη στην εν λόγω Μητρόπολη στα 50 χρόνια της δικής της υπάρξεως.
Η πατριαρχική επίσκεψη, η οποία πραγματοποιείται από 28 Σεπ. 2019 έως 1 Οκτ. 2019, περιλαμβάνει πλούσιο πρόγραμμα δραστηριοτήτων, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται η τέλεση των εγκαινίων στους νέους χώρους του Καθεδρικού Ναού του Αγ. Γεωργίου στην Στοκχόλμη, η ευλογία και παρακολούθηση της πρώτης κληρικολαϊκής συνέλευσης στην ιστορία της Μητρόπολης, η συνάντηση με ομογενείς μαθητές στο ελληνικό σχολείο Στοκχόλμης και η τέλεση της πατριαρχικής Θείας Λειτουργίας στον Καθεδρικό ναό, αλλά και υψηλές συναντήσεις με πολιτικούς, πολιτειακούς και εκκλησιαστικούς ηγέτες της Σουηδίας.
Πέραν από την επετειακή σημασία της εν λόγω επίσκεψης, το ταξίδι του πατριάρχη αποτελεί και μια αναγνώριση του πλουσίου ποιμαντορικού έργου του οικείου ιεράρχου και εξάρχου του Οικουμενικού Θρόνου Μητροπολίτη Σουηδίας και πάσης Σκανδιναυΐας κ. Κλεόπα στα πέντε χρόνια διαποίμανσης του Ελληνισμού των βορείων χωρών και του εκεί ποιμνίου της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως.
Όσοι γνωρίζουν την ιστορία της Μητρόπολης αυτής, η οποία περιλαμβάνει υπό την δικαιοδοσία της τα κράτη της Σουηδίας, Νορβηγίας, Δανίας, Ισλανδίας και Γροιλανδίας, ξέρουν καλά ότι το υψηλό βιοτικό επίπεδο των Σκανδιναβικών χωρών σε καμία περίπτωση δεν απεικονίζει την οικονομική κατάσταση της τοπικής Εκκλησίας, η οποία λειτουργούσε υπό συνθήκες υλικής στέρησης, λειψανδρίας, οικονομικής στενότητας και γενικότερης αφάνειας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι όταν ανέλαβε τις ποιμαντορικές ευθύνες του ο άρτι εκλεγείς Μητροπολίτης Κλεόπας τον Ιούνιο του 2014, βρήκε μόνον έναν ιερέα να υπηρετεί στην Μητρόπολη, για να εξυπηρετεί τις 4 εν ενεργεία ενορίες. Οι δραστηριότητες και διακονίες της Εκκλησίας ήταν σχεδόν ανύπαρκτες, αφού ακόμη και το γραφείο της Μητρόπολης δεν λειτουργούσε παρά μόνο μία φορά την εβδομάδα, για ελάχιστες ώρες.
2014-2019: Μια πενταετία πλούσια σε διακονία και δράση
Μέσα σε μία πενταετία, ο αριθμός των κληρικών της Μητρόπολης έχει φτάσει στους 13, ενώ ο αριθμός των ενοριών τριπλασιάστηκε, ανεβαίνοντας στους 18. Μεταξύ αυτών, δημιουργήθηκε ένα ησυχαστήριο, για να αναπτυχθεί η μοναστική ζωή της Μητρόπολης, ιδρύθηκαν ενορίες στην Ισλανδία και την Κοπεγχάγη, όπου δεν υφίστατο στο παρελθόν η παρουσία της τοπικής Εκκλησίας, ενώ στην Μητρόπολη προσχώρησαν και τρεις ενορίες από την πρώην πατριαρχική εξαρχία των ενοριών της δυτικής Ευρώπης που ακολουθούσαν την Ρωσική παράδοση, τροφοδοτώντας μια θετική εξέλιξη για το Οικουμενικό Πατριαρχείο απέναντι στις εθνικιστικές προκλήσεις του Πατριαρχείου Μόσχας.
Παράλληλα, η Μητρόπολη υιοθέτησε έναν σαφώς εξωστρεφή προσανατολισμό, αγκαλιάζοντας όλες τις ηλικιακές ομάδες του ποιμνίου της – ειδικά τις ολοένα και αυξανόμενες ελληνικές οικογένειες που εγκαθίστανται στην Σκανδιναβία λόγω της οικονομικής κρίσης – και δηλώνοντας την δυναμική παρουσία της στην ευρύτερη κοινωνία δια της συμμετοχής σε συνέδρια, διαλόγους, και κοινές πρωτοβουλίες με άλλους οργανισμούς.
Ήδη, πραγματοποιείται η εκ βάθρων εξωτερική ανακαίνιση του ιστορικού ναού του Αγ. Γεωργίου στην Στοκχόλμη για πρώτη φορά στα 130 χρόνια ζωής του, ενώ μετά την πατριαρχική Θεία Λειτουργία της 29ης Σεπτεμβρίου, ο κ. Βαρθολομαίος τέλεσε τα εγκαίνια του Μουσείου Ελληνοχριστιανικής Κληρονομιάς, της βιβλιοθήκης, των νέων γραφείων των εφημερίων του Καθεδρικού και της παιδικής χαράς που δημιουργήθηκαν εκ του μηδενός στις εγκαταστάσεις του Καθεδρικού, επισφραγίζοντας μια αξιέπαινη προσπάθεια ανάπτυξης πολιτιστικής διπλωματίας από την Μητρόπολη Σουηδίας.
Το εντυπωσιακότερο είναι ότι το έργο αυτό, το οποίο έχει και ιεραποστολικές εκφάνσεις, καθώς προσέρχονται συνεχώς γηγενείς Σκανδιναβοί και ξένοι μετανάστες ως νέα μέλη της Εκκλησίας, συντελείται και ολοκληρώνεται παρά την έλλειψη ικανών πόρων. Ο Μητροπολίτης υπέβαλε τον εαυτό του σε πολλές στερήσεις για να εξοικονομηθούν οι αναγκαίοι πόροι ώστε να χρηματοδοτηθούν τα παραπάνω έργα, ενώ ξεδίπλωσε όλο το πλούσιο ταλέντο που διαθέτει στην συλλογή χρημάτων, χτίζοντας σχέσεις εμπιστοσύνης και ειλικρίνειας με τους δωρητές.
Όπως τόνισε ο ίδιος στην ομιλία του προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη στην Θ. Λειτουργίας της 29ης Σεπτεμβρίου, «Η Βασιλειάδα δεν αποτελεί αποκλειστικά το πρότυπο φιλανθρωπικό ίδρυμα του παρελθόντος, αλλά και την σταθερή πρόκληση του μέλλοντος. Ο Μέγας Βασίλειος, δίδοντας στην φιλανθρωπία περιεχόμενο πνευματικό και υλικό, απευθύνεται διαρκώς στους ανθρώπους της εποχής του, με την χαρακτηριστική φράση: “Τα πηγάδια, όταν αντλούνται, δίδουν πιο άφθονο νερό, όταν όμως εγκαταλείπονται, σαπίζουν και στερεύουν. Και ο πλούτος, όταν στέκεται είναι άχρηστος, όταν όμως κινείται και μεταδίδεται, γίνεται και κοινωφελής και καρποφόρος”. Παναγιώτατε Δέσποτα, έχετε ενώπιόν Σας μια ομάδα καταξιωμένων και διακεκριμένων ομογενών και φίλων της ιστορικής αυτής επαρχίας του Οικουμενικού Θρόνου. Εύχεσθε, όπως η συνεργασία μας με τους εκλεκτούς προσκεκλημένους μας συντελέσει τα μέγιστα στην υλοποίηση του ως άνω οράματος σε έργα ευποιΐας, για να καταστεί κοινό κτήμα, κοινή αποστολή, ακραιφνούς ιεραποστολικού, ακαδημαϊκού, κοινωνικού, φιλανθρωπικού και πολιτιστικού χαρακτήρος».
«Το δε ζητούμενον αλωτόν, εκφεύγειν δε τ’αμουλούμενον»
Έχοντας χαράξει σταθερές κατευθύνσεις για το ταξίδι της Μητρόπολης Σουηδίας στην επόμενη 50ετία ζωής και διακονίας στην οποία εισέρχεται σήμερα, δεν μπορεί κανείς παρά να θαυμάσει και επικροτήσει της προσπάθειες του ρέκτη εκείνου επισκόπου, του «παρά δύναμιν τολμητού και εν τοις δεινοίς ευέλπιδος», του «ακαταπονήτως δραστηρίου» για τον οποίο ταιριάζει απόλυτα η θουκυδίδειος περιγραφή για τους αρχαίους Αθηναίους: μεταχειρίζονται το σώμα τους στην υπηρεσία της πατρίδας ως να ήταν εντελώς ξένα και όχι δικά τους, το πνεύμα τους όμως το θεωρούν ως το ασφαλέστερο εις την διάθεσή τους όργανο, όπως κατορθώσουν να επιτύχουν κάτι τι άξιον λόγου υπέρ αυτής… για αυτούς πραγματοποίηση και επιθυμία, οσάκις συλλαμβάνουν ένα σχέδιο, συμπίπτουν εις εν και το αυτό, ως εκ της ταχύτητας με την οποία επιχειρούν τα αποφασισθέντα… η εκτέλεση των καθηκόντων τους αποτελεί για αυτούς την μόνη εορτή και θεωρούν την ησυχία της απραξίας ως μεγαλύτερη συμφορά παρά την επίπονη δράση…ώστε συγκεφαλαιώνοντας, θε έλεγε κανείς ότι γεννήθηκαν για να μην μείνουν ούτε οι ίδιοι ήσυχοι, ούτε τους άλλους να αφήνουν ήσυχους.
Σε αυτόν τον δυναμικό άνθρωπο αξίζει να ευχηθεί κανείς να τύχει της μεγίστης δυνατόν υποστήριξης της ελληνικής και κυπριακής κυβέρνησης και των κοινωφελών ιδρυμάτων και εθνικών ευεργετών, οι οποίοι αναζητούν αξιόλογα οράματα που θα αποδώσουν αγλαούς πνευματικούς και πολιτιστικούς καρπούς, στα οποία να επενδύσουν.
Όσοι έχουν ακούσει τον Μητροπολίτη Κλεόπα να μιλάει, ξέρουν ότι ανάμεσα στα αγαπημένα του γνωμικά συγκαταλέγεται αυτό του ιερού Χρυσοστόμου: «Αρκεί είς άνθρωπος ζήλω πεπυρωμένος ολόκληρον διορθώσασθαι δήμον». Στην περίπτωση του μαχητικού αυτού ιεράρχου και της ανερχόμενης Μητροπόλεως που ποιμαίνει, αξίζει δε να προστεθεί το αρχαίο γνωμικό του Σοφοκλέους: «το δε ζητούμενον αλωτόν, εκφεύγειν δε τ’αμουλούμενον» – με άλλα λόγια, εάν υπάρχει θέληση, υπάρχει τρόπος.
Originally posted 2019-09-30 20:42:10.
