Εύλογο ερώτημα αποτελεί το που πήγε η Αριστερά της χώρας;
Λέγοντας αριστερά εννοούμε όλους αυτούς που τάσσονται στο αντίθετο στρατόπεδο της δεξιάς ή ψευτοδεξιάς, ακροδεξιάς και του λοιπού εθνικού πατριωτικού χώρου.
Αριστεροί, αριστεριστές, αναρχικοί, ”ανταρσίες”, ”αντιφασίστες” και αντιεξουσιαστές.
Που είναι η αγωνιστική Αριστερά με τους κοινωνικούς της αγώνες, τους αγώνες της για τη δημοκρατία, την ελευθερία του λόγου και την κοινωνική ελευθερία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον αντιφασιστικό της αγώνα;
Που είναι οι αριστεροί της χώρας να καταδικάσουν την καταπάτηση των προσωπικών δεδομένων και δικαιωμάτων των Ελλήνων πολιτών; Να κατηγορήσουν τα φασιστικά περιοριστικά μέτρα της νεοταξικής δεξιάς; Να αντισταθούν στον κατ’ οίκον περιορισμό και στην κοινωνική μας απομόνωση;
Που είναι ο Ρουβίκωνας; Οι αναρχικές συλλογικότητες; Ο ”μαχητικός αντιφασισμός”, στους δρόμους, στις πλατείες, στις γειτονιές;
Που είναι η αντιδικτατορική δράση της Αριστεράς που έδινε την ζωή της για την ελευθερία με άδολο σκοπό την ανατροπή του καθεστώτος και την επαναφορά της δημοκρατίας και της ελευθερίας, ενώ τώρα πράττει το ακριβώς αντίθετο ανταλλάσσοντας την ελευθερία της με την ”υγεία” της;;;
Πέρα από κάτι αυτόνομες αναρχικές ομάδες και κάποιες ”εκ δεξιών” πατριωτικές οργανώσεις, κανένας και καμία ποτέ δεν προέβησαν σε αντικυβερνητική δράση και σε λαϊκή αντίδραση!
Φαίνεται πως η Αριστερά της χώρας προτίμησε να κάτσει σπίτι της, για την ακρίβεια στην έπαυλη της. Όταν κάποτε η δικτατορία κήρυττε κατά περιόδους τον στρατιωτικό νόμο και την απαγόρευση της κυκλοφορίας για την ”δημόσια ασφάλεια” της χώρας, δεν την πίστευε κανείς και αυτοανακήρυττε τον εαυτό του ”αντιστασιακό”. Τώρα που η δημοκρατική κυβέρνηση θεσπίζει πιο φασιστικά μέτρα και από αυτά δικτατορικών καθεστώτων στο όνομα της ”δημόσιας υγείας”, πειθάρχησαν όλοι και κάθισαν σπίτι τους να βλέπουν Σπύρο Παπαδόπουλο. (ειρωνεία της ιστορίας)
Όταν οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις έδιναν μάχες στον Έβρο με τις τουρκικές δυνάμεις και τους εργαλειοποιημένους μετανάστες, το γνωστό κόμμα συμφοράς (ΣΥΡΙΖΑ) και τα γνωστά συγγενικά ιδεολογικώς παρακλάδια του έκαναν πορείες αλληλεγγύης στο κέντρο της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης προς τους μετανάστες και τους πρόσφυγες και κρατώντας ανερυθρίαστα φιλοτουρκική στάση με αυτή την κίνηση.
Γιατί τώρα δεν είναι πρωτοπόροι της λαϊκής αφύπνισης για το μεγαλύτερο φιάσκο του αιώνα μας; Γιατί δεν συσπειρώνονται και δεν οργανώνονται για την συλλογική αντιμετώπιση της φασίζουσας στάσης της φιλελεύθερης κυβερνήσεως και της παθητικής αντίστασης κατά των περιοριστικών μέτρων εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας;
Γιατί δεν αγωνίζονται τώρα για το πολυτιμότερο αγαθό του ανθρώπου που είναι κατά τα γραφόμενα τους και κατά της συνθηματολογίας τους, η ατομική ελευθερία;
Είναι πρόδηλο για ακόμη μια φορά πως το μόνο κοινό αγαθό που αναγνωρίζουν οι ”δημοκράτες” δεξιά και αριστερά του κοινοβουλίου όπως κάθονται, είναι ο μισθός και τα ευρωπαϊκά κονδύλια.
Γι’ αυτό και η Αριστερά πειθάρχησε και μένει σπίτι της μέχρι να περάσει η μπόρα και να βγει και πάλι από τις τρύπες της στην ασφαλή και ακίνδυνη αντιπολίτευση.
Διότι οι καλύτεροι ”κοινωνικοί αγώνες” δίνονται από το σπίτι!
Οι μάσκες της νεοταξικής Δεξιάς και της υποκριτικής Αριστεράς έπεσαν θριαμβευτικά!
Μένει τώρα να πέσουν και οι μάσκες των ιατρών και των επιστημόνων για να αποκαλυφθεί σε όλους μας, η μεγάλη κομπίνα!!!
Originally posted 2020-04-10 16:11:08.
