Η Ελλάδα εισέρχεται στην πιο επικίνδυνη φάση της κρίσης, την κοινωνιολογική. Η πολιτική προδοσία έδωσε την δημοσιονομική καταστροφή και αυτή με την σειρά της την κατάρρευση της εσωτερικής οικονομίας μαζί με το πιστωτικό σύστημα. Αβραάμ εγέννησε Ισαάκ, Ισαάκ εγέννησε Ιακώβ. Ακολούθησε η διάλυση και εκποίηση του παραγωγικού υλικού κεφαλαίου και η απαξίωση του ανθρωπίνου κεφαλαίου με ορατή διαρροή του στο εξωτερικό. Αυτό που έμεινε είναι ένας αποσαθρωμένος κοινωνικός ιστός με φθίνον κοινωνικό κεφάλαιο: η κρίση διαλύει τις κοινωνικές σχέσεις εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης σε επίπεδο γειτονιάς και οικογένειας με άμεσες αρνητικές επιδράσεις στην υγεία, την ακεραιότητα και την ποιότητα ζωής του πληθυσμού. Η πόλη των Αθηνών είναι ο τόπος που τα προβλήματα αυτά θα εκφραστούν με ανεξέλεγκτη σπασμωδικότητα.
Αφού η Ελλάδα ξέμεινε από κοινωνιολόγους, θα τα πω εγώ. Βλέπετε, στις ώρες του χειρότερου ξεσπάσματος κοινωνικής και ψυχολογικής παθολογίας, οι άνθρωποι του Πανεπιστημίου χάθηκαν εντελώς από τον δημόσιο διάλογο. Δεν βγαίνουν να μιλήσουν και να μας πουν τί συμβαίνει στην μεγαλούπολη-σηπτική τάφρο και στις κωμοπόλεις της ελληνικής περιφέρειας. Με απογοήτευση παρακολουθούμε την πιο απαίσια συνέπεια της κομματικοποίησης του διανοητικού τομέα: διορίζοντας σωρηδόν μηδενικού βεληνεκούς ερευνητές και διδάσκοντες στα έρμα ελληνικά Πανεπιστήμια, σήμερα ψάχνουμε με το κυάλι έναν έστω διαβασμένο άνθρωπο να μη φοβάται να μιλήσει δημοσίως, χωρίς να κοιτάει αλαφιασμένα πίσω από τον κόρφο του τα πολιτικά αφεντικά που τον διόρισαν και θα του κάνουν την ζωή μαύρη αν μιλάει πολύ.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, η χώρα ξέμεινε από κοινωνικούς επιστήμονες την ώρα που τους χρειάζεται περισσότερο. Τελικά το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών γλύτωσε από το κλείσιμο που σχεδίαζε η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή και συνεχίζει το επιφανές του έργο, παράγοντας τόνους συμπαντικής γνώσης που εμείς οι κοινοί θνητοί δεν είμαστε σε θέση να εντοπίσουμε και να αφομοιώσουμε… Χαντακωμένοι αργόμισθοι κάτοχοι πανεπιστημιακών πτυχίων, διορισμένοι από πολιτικά μηδενικά, σε θέσεις ζωτικής σημασίας για τον σχεδιασμό κοινωνικής πολιτικής, την πρόβλεψη και την αντιμετώπιση κοινωνιολογικών προκλήσεων σε καταστάσης εθνικής κρίσης, όπως η σημερινή. Ναι, όπως η σημερινή, που όταν τελειώσει δεν θα έχει αφήσει πέτρα πάνω στην πέτρα.
Στων Ψαρρών την ολόμαυρη ράχη, οι εξαθλιωμένοι Έλληνες χαλάνε τις οικογένειές τους, δολοφονούν τα μέλη της οικογενείας τους και αυτοκτονούν. Σκοτώνουν, σκοτώνονται, πεθαίνουν από την απελπισία.
- Η έλλειψη κοινωνιολογικών υποδομών για κοινωνικοποίηση, μάθηση, ψυχαγωγία και συνεργασία στο κοινοτικό επίπεδο,
- Η εκχώρηση των πανεπιστημιακών υποδομών στα κομματικά κοπρόσκυλα,
- Η αργομισθία ή πλήρης ανυπαρξία κέντρων κοινωνικών και ψυχολογικών ερευνών, πανεπιστημιακών εργαστηριών που να μην ακουμπούν το όριο του γελοίου, κοινοτικών οργανισμών αρωγής,
- Η γαϊδουρινή απουσία των Δήμων από την διοίκηση της κοινωνίας, που ούτε ο νομοθέτης ούτε οι ίδιοι καταλαβαίνουν τί είναι τοπική κοινωνία και πως χωρίς αυτήν θα καταλήξουμε μια χώρα χασικλίδων
- Η βρώμικη κερδοσκοπία των ηλεκτρονικών μέσων που προβάλλουν με το αζημίωτο τα λεγόμενα “μαλακά” ναρκωτικά, το πορνό και τον τζόγο
-αυτές είναι οι μεταβλητές ενός συστήματος που τώρα έφερε την μεγάλη μπόρα στις οικογένειες, τις παρέες και τις γειτονιές.
Ονειρεύομαι μια Ελλάδα που θα γιάνει. Θα επενδύσει σοβαρό μέρος του προϋπολογισμού της στην ανάπτυξη κοινοτικών δομών σε επίπεδο γειτονιάς και θα έχει μια σοβαρή κοινωνική υπηρεσία υπαγόμενη σε ενιαίο υπουργείο Υγείας και Εργασίας. Μια Τοπική Αυτοδιοίκηση που θα λειτουργεί κάθε σχολάζουσα εγκατάσταση με παραγωγικό τρόπο, φτιάχνοντας κοινωνικά και δημιουργικά μελίσσια, πολυχώρους πολιτισμού, κοινωνικής επιχειρηματικότητας, έρευνας και ανάπτυξης. Μιας Ελληνικής Αστυνομίας με σοβαρό τμήμα κοινωνιολογικής αρωγής των οικογενειών που πλήττονται από την εγκληματικότητα μελών τους και την κοινωνική περιθωριοποίησή τους κατόπιν.
Πιο διαυγείς άνθρωποι από μένα μουρμουράνε πως οι δυο εχθροί της χώρας δεν θα αφήσουν ποτέ το όραμα της Κοινωνικής Ελλάδας να γίνει πράξη: αυτοί που ζούνε από τους δικούς μας φόρους, τα σκυλιά και οι υπάλληλοι των κομμάτων.
Originally posted 2017-12-19 10:24:46.
