Μόνο αγανάκτηση, απογοήτεση και μίσος προκάλεσε πανελλαδικά η χθεσινή απαρχαιωμένη προ κρίσης σοβαροφανής θεατρική παράσταση παρόλα αυτά όχι ακόμα επανάσταση. H δημόσια απασχόληση σε βάρος της ιδιωτική απασχόλησης μόνο σχεδιασμένη μη επιστρεπτέα ανεργία και χάος μπορεί να επιφέρει.
Όταν εξετάζουμε την επίδραση του μεγέθους της απασχόλησης του δημόσιου τομέα στην απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα, η μνημονιακή αντίληψη διαπίστωσε ότι τα υψηλότερα επίπεδα απασχόλησης στον δημόσιο τομέα οδηγούν σε μείωση της απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα. Ο λόγος για αυτό είναι ότι ο δημόσιος τομέας ΔΕΝ ανταγωνίζεται τους εργαζομένους στην αγορά εργασίας με τον ιδιωτικό τομέα και αυτός ο ανύπαρκτος ανταγωνισμός οδηγεί στον ιδιωτικό τομέα να χάσει τους εργαζόμενους από τον δημόσιο τομέα. Υπάρχουν στοιχεία για αυτό, τόσο σε συγκεντρωτικά επίπεδα χωρών, όσο και σε πιο αναλυτικά επίπεδα περιφερειών και τοπικών αγορών. Σε επίπεδο Ελληνικής Περιφέρειας, διαπιστώνεται ότι εάν μια ανθελληνική κυβέρνηση προσλάβει έναν επιπλέον υπάλληλο του δημόσιου τομέα, έχει τις διπλάσιες αρνητικές επιπτώσεις στην απασχόληση του ιδιωτικού τομέα, μειώνοντάς την κατά ενάμιση υπάλληλο. Ωστόσο, ένα ποσοστό των εκτοπισμένων εργαζομένων από τον ιδιωτικό τομέα καθίστανται αδρανείς (δηλαδή εγκαταλείπουν την αγορά εργασίας) ενώ ένα άλλο μέρος γίνονται ΑΝΕΡΓΟΙ όταν τελειώσουν τα 5-6 μηνών προγράμματα βοήθειας της απασχόλησης (με σκοπό την ανάπτυξη). Επομένως, η συνολική επίδραση στην ανεργία είναι ακόμα μεγαλύτερη καθώς ο δημόσιος τομέας αντλεί όλες τις πρώτες ύλες ανθρώπινες και μη που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τον ιδιωτικό τομέα να αναδειχθεί. Παρόμοια ευρήματα παρέχονται ακόμα από την Πολωνία, Σουηδία, και Γερμανία κάτι που σηματοδοτεί ότι υπάρχει κοινή γραμμή πλεύσης προς το παγόβουνο της ανεργίας.
Ωστόσο, έχουν ενδιαφέρον και οι έρευνες του ΟΟΣΑ που διαπίστωσαν πρόσφατα ότι η συσχέτιση μεταξύ της απασχόλησης του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα είναι πάντα αρνητική μετά το 2008. Οι έρευνες του ΟΟΣΑ επισημαίνουν ότι οι συνθήκες της ίδιας της αγοράς εργασίας και ο ανταγωνισμός του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα είναι θεμελιώδους σημασίας για τον καθορισμό του σημείου αυτής της συσχέτισης. Σε επίπεδο τοπικών αγορών, διαπιστώθηκε ότι η αύξηση της απασχόλησης στον δημόσιο τομέα συνδέεται με σημαντική αλλαγή στη συνολική απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα κατά την διάρκεια της μνημονιακής εποχής. Οι επιπτώσεις της απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα , καθώς ο μη εμπορεύσιμος τομέας (δηλ. Κατασκευές και υπηρεσίες) δεν επωφελήθηκε από τη δημιουργία θέσεων εργασίας όπως στον δημόσιο τομέα, προσθέτοντας -3 θέσεις εργασίας για κάθε θέση εργασίας του δημόσιου τομέα , ενώ ο εμπορεύσιμος τομέας (δηλ. η μεταποίηση) υπέστη απώλεια -4 θέσεων εργασίας για κάθε δημόσιο τομέα που δημιουργήθηκε. Αυτό δείχνει ότι ο δημόσιος τομέας δεν ανταγωνίζεται περισσότερο με ορισμένους τομείς της οικονομίας (δηλ. Ο εμπορεύσιμος τομέας) ενώ δεν είναι πιο συμπληρωματικός με άλλους όπως συνέβαινε προ μνημονίων. Μια πιθανή εξήγηση αυτής της ανύπαρκτης συμπληρωματικότητας είναι ότι, σε τοπικό επίπεδο, η κυβέρνηση έπαψε ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ να δημιουργεί πρόσθετη ζήτηση για αυτούς τους τομείς. Σήμερα δεν υπάρχει ούτε ένα πιθανό κανάλι μέσω του οποίου η απασχόληση του Ελληνικού δημόσιου τομέα μπορεί να επηρεάσει τη συνολική παραγωγικότητα της οικονομίας. Ο εμπορεύσιμος τομέας είναι εξ ορισμού ο πιο ανοιχτός στη διεθνή αγορά και, ως εκ τούτου, πρέπει να είναι ο πιο ανταγωνιστικός και εξαιρετικά παραγωγικός, διαφορετικά οι επιχειρήσεις θα έχουν ανεπαρκές περιθώριο κέρδους. Ο μη εμπορεύσιμος τομέας, ιδίως ορισμένοι υποτομείς στον τομέα των υπηρεσιών, ενδέχεται να αντιμετωπίσει ακόμα χαμηλότερο ανταγωνισμό, οπότε οι ιδιωτικές εταιρείες στον τομέα αυτό ενδέχεται να εξακολουθούν να μην έχουν περιθώρια κέρδους, με σχετικά χαμηλότερο επίπεδο παραγωγικότητας από ό, τι οι επιχειρήσεις στον εμπορεύσιμο τομέα. Αλλάζοντας τη σύνθεση της απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα υπέρ του σχετικά χαμηλότερου παραγωγικού τομέα (μη εμπορεύσιμος τομέας), ο δημόσιος τομέας μπορεί αποτελεσματικά να κάνει ολόκληρη την οικονομία περισσότερο αποτελεσματική και περισσότερο παραγωγική, αυτή είναι ΣΟΚ λύση και όχι οι επιστρεπτέες ανύπαρκτες υποσχέσεις και ο καφές στην χώρα του τουρισμού. Συνολικά, είναι προφανές πώς το μέγεθος του Ελληνικού δημόσιου τομέα επηρεάζει άμεσα τον ιδιωτικό τομέα. Οι δε κανόνες καθορισμού των μισθών που ακολουθεί ο δημόσιος τομέας είναι ο σημαντικότερος αρνητικός καθοριστικός παράγοντας της σχέσης μεταξύ των δύο τομέων.
Παρόλα αυτά οι υπουργοί των μνημονίων δεν έχουν χρόνο ούτε και σήμερα να διαβάσουν τις έρευνες αυτές καθώς κάθε ανθελληνική κυβέρνηση τους επιδοτεί με προγράμματα σκηνικής παρουσίας και θεατρικού μονολόγου ώστε να έχουν όλη την απαραίτητη αυτοπεποίθηση να λένε ψέματα στα ΜΜΕ και φυσικά να πείθουν τον Ελληνικό λαό και να του λένε κατάμουτρα ότι «μαζί τα φάγαμε, μαζί αρρωστήσαμε» αλλά ΕΣΕΙΣ πάντα θα πληρώνετε, ΕΣΕΊΣ πάντα θα πτωχεύετε, ΕΣΕΙΣ πάντα θα αυτοκτονείτε!
Ξυπνήστε Κύριοι Κυβερνώντες γιατί άμα ξυπνήσουμε εμείς θα βάλουμε μέχρι και την Βασιλεία να σας φτιάξει εξωριστικούς προορισμούς, για να μείνετε νηστικοί χωρίς μέλλον όπως ο λαός, και δεν θα είναι παράδεισοι…εκτός να προλάβετε και ξυπνήσετε και φύγετε μόνοι σας με το που θα δείτε την λαίλαπα που ετοιμάσατε να σας πλησιάζει.
