Πέθανε σήμερα σε ηλικία 83 ετών ο Κωνσταντίνος Σοφούλης, πρώτος Πρόεδρος του Πανεπιστημίου Αιγαίου, πανεπιστημιακός και διανοητής.
“Ο Κώστας Σοφούλης εργάστηκε φιλότιμα για την δημιουργία του Πανεπιστημίου Αιγαίου, πνευματικό παιδί του οποίου έτυχε να είμαι κι εγώ”, σημειώνει ο Γιάννης Νασιούλας στο μήνυμά του για τον Κωνσταντίνο Σοφούλη. “Είχα την τύχη να τον γνωρίσω ως πανεπιστημιακό δάσκαλο και να συζητήσω μαζί του ως νέος φοιτητής της Σχολής Κοινωνιολογίας. Έχω μάλιστα κι ένα ιδιαίτερο και γλαφυρό περιστατικό να εξιστορήσω:
Ήταν το πρώτο μου εξάμηνο και είχα παραδώσει μια εργασία στο πλαίσιο του μαθήματος που δίδασκε ο Συνταγματολόγος Κώστας Ζώρας. Ανέβηκα τα σκαλιά του κτηρίου όπου στεγαζόταν το Τμήμα, για να δω τους αναρτημένους βαθμούς. Είχα πάρει Δέκα με Τόνο! Αντικρύζοντας τον τόνο δίπλα στον αριθμό, το μυαλό μου πήγε σε κάποιον συμφοιτητή μου που πιθανότατα θα έσπαγε πλάκα με τον φιλομαθή μου οίστρο.
Δεν πέρασε λίγη ώρα και η Γραμματέας με φώναξε για να μου πει: “Σας θέλει ο Πρόεδρος”! Ανέβηκα στο γραφείο του αείμνηστου Κώστα Σοφούλη. Για μεγάλη μου έκπληξη ήταν κατηφής. “Καλά, είσαι σοβαρός;”, μου λέει. “Τί συμβαίνει;”, απαντώ εγώ. “Πήγες και έβαλες έναν τόνο τόσο να δίπλα στον βαθμό σου, δεν ντρέπεσαι;”, μου λέει. Πάγωσα. “Είναι παρεξήγηση κύριε Πρόεδρε”, του λέω.
Δεν φάνηκε να με πολυπιστεύει. Πήρε κατευθείαν στο τηλέφωνο τον καθηγητή Κώστα Ζώρα. Το και το, του είπε και προτού προλάβει να ολοκληρώσει, ακούω κι εγώ την βροντερή φωνή του Ζώρα από το τηλέφωνο να καταλήγει: “Εγώ έβαλα τον τόνο! Όχι Δέκα, αν μπορούσα θα του έβαζα Έντεκα”!
Ο Σοφούλης γέλασε με την καρδιά του. Και η δική μου επέστρεψε στην θέση της. “Κάτσε να μιλήσουμε βρε παιδί μου”, μου είπε με τον ζεστό, ταπεινό και ανθρώπινο τόνο του. Άκουσα έναν άνθρωπο που δύσκολα θα τον χαρακτήριζες “ατσαλάκωτο πανεπιστημιακό”. Μου είπε πολλά για την ζωή του και συγκράτησα το εξής: “Πιάνουν απ΄όλα τα χέρια μου. Όλες τις δουλειές του σπιτιού τις κάνω εγώ. Από την επιδιόρθωση, το βάψιμο, ως την παραμικρή βίδα. Μου αρέσει να καταπιάνομαι με όλα, και τα μικρά και τα μεγάλα”.
Έτσι ήταν ο Κώστας Σοφούλης. Καταπιανόταν με τα μικρά και με τα μεγάλα. Χωρίς αυτόν τον άνθρωπο, που “έπιαναν τα χέρια του”, αμφιβάλλω αν τα νησιά του Αιγίου θα είχαν Πανεπιστήμιο και αν εγώ θα είχα την διαδρομή που με περίμενε σ’ αυτό.
Καλό Παράδεισο, Κώστα Σοφούλη. Η παρακαταθήκη σου είναι ωφέλιμη για την πατρίδα και τα παιδιά της.
Ο Κωνσταντίνος Μαν. Σοφούλης ήταν Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αιγαίου και πρώτος ιδρυτικός Πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του. Είχε διδάξει επίσης στην έδρα George Miller του Πανεπιστημίου του Ιλλινόις at Urbana-Champaign και είχε εργαστεί ως φιλοξενούμενος ερευνητής στο Ινστιτούτο Οικονομικών της Οικονομικής Σχολής της Στοκχόλμης. Είχε εκδώσει δύο βιβλία για την οργάνωση των σύγχρονων πανεπιστημίων, στις εκδόσεις Γκούτενμπεργκ και μετά την συνταξιοδότησή του μελετούσε και αρθρογραφούσε τακτικά σε θέματα οργάνωσης και λειτουργίας των ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης. Ο Κώστας Σοφούλης είχε χρηματίσει Διοικητής της Ελληνικής Τράπεζας Βιομηχανικών Επενδύσεων (ΕΤΒΑ) και υποδιοικητής της Εθνικής Κτηματικής Τράπεζας.
