Του Λάζαρου Κυρίζογλου
Δημάρχου Αμπελοκήπων – Μενεμένης
Προέδρου της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Κεντρικής Μακεδονίας
Το πρόβλημα της χώρας μας με τη FYROM είναι εθνικό. Τα εθνικά ζητήματα είναι ή θα έπρεπε να είναι υπεράνω κομμάτων και ιδεολογιών. Δεν ντρέπομαι να πω ότι είμαι Έλληνας Πατριώτης. Αγαπώ την πατρίδα μου και το λέω. Με βάση δε την αγνή κι άδολη πατριωτική συνείδησή μου τοποθετούμαι. Σέβομαι τις διαφορετικές απόψεις και δεν θεωρώ λιγότερο πατριώτες όσους έχουν άλλη άποψη.
Δεν βλέπω καμία διαλλακτικότερη πολιτική σε επίπεδο πρακτικής εφαρμογής. Φαίνονται οι Σκοπιανοί πιο διαλλακτικοί μόνο προφορικά, δηλαδή μόνο λεκτικά χάριν της άσκησης επικοινωνιακής πολιτικής. Αν πρώτα – πρώτα, σε ένδειξη καλής θέλησης και σεβασμού των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας (817/1993,854/1993), της Ε.Ε. (Βρυξέλλες 16.1.91, Γκιμαράες 3.5.92, Λισαβώνα 27.6.92, Εδιμβούργο 12.12.92), του ΝΑΤΟ (Βουκουρέστι 2008) και της Ενδιάμεσης Συμφωνίας 1995, αν κατεδάφιζαν τα αγάλματα του Μ. Αλεξάνδρου που έστησαν, αν άλλαζαν το όνομα του αεροδρομίου των Σκοπίων (ονομάζεται Μέγας Αλέξανδρος), αν απέβαλαν από τα σχολικά βιβλία την διδασκόμενη αλυτρωτική ύλη, αν κατήγγειλαν δημόσια την από οποιονδήποτε κυκλοφορία χαρτών (κόμματα, σύλλογοι, φορείς και ιδιώτες στα Σκόπια και το εξωτερικό) με το «αυτόνομο κράτος της Μακεδονίας» με πρωτεύουσα τη Solun δηλαδή τη Θεσσαλονίκη (αναφέρομαι ενδεικτικά σε ορισμένες μόνον απαράδεκτες αλυτρωτικές και αντίθετες έως και εχθρικές προς την πατρίδα μας ενέργειες), τότε θα είχαμε όντως μια διαλλακτικότερη στην πράξη πολιτική από πλευράς τους. Δεν συνέβη και πάντως δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο σήμερα. Κατά συνέπεια δεν είναι μόνη η συμφωνία γύρω από το όνομα της FYROM αρκετή προς μια ορθή, οριστική και ασφαλή επίλυση των προβλημάτων μας με τους γείτονές μας. Το όνομα είναι το όχημα για την άσκηση της αλυτρωτικής τους προπαγάνδας και των αλυτρωτικών τους βλέψεων. Αυτό έδειξε εδώ και 25 χρόνια η ίδια η ζωή, οι πρακτικές τους, παρά την διαλλακτική στάση της Ελλάδας. Θέλουμε να έχουμε σχέσεις καλής γειτονίας.
Θέλουμε να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. Ζητάμε όμως τα αυτονόητα: δεν μπορεί να υπάρχουν δύο Μακεδονίες σε όμορα κράτη (Ελλάδα – FYROM), όταν μάλιστα η συντριπτική – μέγιστη πλειοψηφία των πολιτών της FYROM είναι Σλάβοι και Αλβανοί. Θυμίζουμε τη δήλωση του πρώτου προέδρου τους Κίρο Γκλιγκόρωφ ότι είναι Σλάβοι. Πρέπει να έχουν μια ονομασία που θα ανταποκρίνεται εθνολογικά στην καταγωγή των πολιτών του κράτους τους (Σλάβοι, Αλβανοί), ας επιλέξουν όποια θέλουν κι ας αυτοπροσδιοριστούν, χωρίς φυσικά το «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ». Ταυτόχρονα όμως να αποδεχθούν την erga omnes (έναντι πάντων δηλ. και για το εσωτερικό τους και διεθνώς) ονομασία τους και την εγκατάλειψη του αλυτρωτισμού και των εχθρικών ενεργειών τους (χάρτες κλπ) προς τη χώρα μας.
Μεταξύ των πολλών περιπτώσεων που υπάρχουν στη διεθνή πρακτική, μεταξύ όμορων κρατών όπως η δική μας (Ελλάδα-FYROM) περίπτωση αναφέρω μία: Το 1918 μετά το πέρας του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στη Διάσκεψη της Ειρήνης, οι Συμμαχικές Δυνάμεις επέβαλαν στην Δημοκρατία της Γερμανικής Αυστρίας το όνομα του νέου κράτους ως Δημοκρατία της Αυστρίας και διαγράφηκε η ρήτρα μελλοντικής πιθανής ένωσης Αυστρίας με τη Γερμανία. Η λέξη Γερμανία ή Γερμανική δεν ήταν δυνατόν να υπάρχει σε δύο όμορες χώρες, παρά το γεγονός ότι οι κάτοικοί τους ήταν ίδιας εθνικότητας. Μεταξύ Ελλάδος και FYROM γιατί να μην εφαρμοσθεί η ίδια πρακτική, γιατί να μην δοθεί η ίδια λύση, όταν μάλιστα είναι διαφορετικών εθνικοτήτων οι κάτοικοι της FYROM με τους Έλληνες Μακεδόνες;
Δεν συμφωνώ με τους κατ’ αρχήν χειρισμούς της Κυβέρνησης, γιατί με το «Καλημέρα» της διαπραγμάτευσης κατευθείαν δίνει το όνομα Μακεδονία, έστω και σε σύνθετη ονομασία. Δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνο ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έχει ενιαία, ξεκάθαρη θέση, των συγκυβερνώντων κομμάτων. Αυτό είναι μια δική μας αδυναμία. Έχουμε όμως ακόμη πολύ δρόμο, μέχρι να φθάσουμε σε λύση κοινά αποδεκτή. Και ναι μεν η Κυβέρνηση προτείνει τη θέση της Ελλάδος στο Βουκουρέστι (2008), ως βάση της έναρξης των συζητήσεων της διαπραγμάτευσης, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο αν θα την αποδεχθεί η Κυβέρνηση της FYROM ή κι αν ακόμη την αποδεχθεί θα καταφέρει τελικά να την «περάσει» με δημοψήφισμα που υποσχέθηκε (ο Πρωθυπουργός Ζάεφ προεκλογικά) ότι θα γίνει. Είναι μεγάλα τα συμφέροντα και μεγάλες οι πιέσεις των ΗΠΑ και της Γερμανίας, οι οποίες ασκούνται στον πρωθυπουργό της χώρας κ. Α. Τσίπρα και στην Ελληνική Κυβέρνηση. Θα αντέξουν; Ας μη ξεχνάμε ότι το Κόσσοβο και η FYROM είναι χώρες – προτεκτοράτα των ΗΠΑ. Στο Κόσσοβο υπάρχει μια γιγαντιαία – πολύ μεγάλης έκτασης στρατιωτική αμερικανική βάση Camp Bondsteel και στα Σκόπια ένα τεράστιο πλέγμα κτιρίων (ουσιαστικά βάση) της αμερικανικής Πρεσβείας. Η Ελληνική Κυβέρνηση πρέπει να έχει κατά νου ότι βρίσκεται σε καλύτερη, ισχυρότερη, από κάθε άποψη (ιστορία, διεθνές δίκαιο, αποφάσεις Συμβουλίου Ασφαλείας, Ε.Ε., ΝΑΤΟ, ενδιάμεση συμφωνία 1995) διαπραγματευτική θέση και δεν πρέπει ούτε πιέσεις να δέχεται ούτε να βιάζεται.
Εγώ ως δήμαρχος τοποθετούμαι στο ζήτημα αυτό με βάση απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου μας, η οποία λήφθηκε στις 8-1-18 με συντριπτική πλειοψηφία (4 Δημοτικές παρατάξεις τάχθηκαν υπέρ των απόψεων τις οποίες διατυπώνω). Κατά συνέπεια μπορώ να πω ότι διερμηνεύω τα συναισθήματα, την άποψη της συντριπτικής πλειοψηφίας των κατοίκων του Δήμου μας.
Originally posted 2018-01-13 10:05:31.
