Ο διορισμός νέου Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα και δη ομογενούς τροφοδότησε ποικίλες αντιδράσεις. Παρά το γεγονός ότι η επιλογή ενός Ελληνοαμερικανού για την καθ’ όλα τιμητική και υψηλή θέση του πρεσβευτή πρόκειται για γεγονός εν γένει θετικό για την Ομογένεια και σημείο αναφοράς, η ανάθεση της συγκεκριμένης θέσης στον κ. Γιώργο Τσούνη γεννά παράλληλα και ανησυχίες.
Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, συγχαίρουμε τον κ. Τσούνη για τον διορισμό του και παραδεχόμαστε την σταδιοδρομία του ως επιτυχημένου επιχειρηματία. Το γεγονός αυτό από μόνο του όμως δεν τον καθιστά διπλωμάτη καριέρας, ούτε δύναται να αναπληρώσει τις πολύτιμες εμπειρίες και γνώσεις δεκαετιών που θα είχε αποταμιεύσει ένας «μπαρουτοκαπνισμένος» επαγγελματίας διπλωμάτης.
Οι τρικυμιώδεις θάλασσες απαιτούν έμπειρους καπετάνιους
Οι «ελλείψεις» αυτές δεν θα αποτελούσαν ιδιαίτερο λόγο ανησυχίας εάν επρόκειτο να διοριστεί ως πρεσβευτής σε μια χώρα οι διπλωματικές συνθήκες της οποίας θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν «αίθριες». Εκεί, θα βρισκόταν να κάνει τον καπετάνιο μέσα σε «μπουνάτσα» και θα ήταν όλα καλώς καμωμένα. Δυστυχώς, η ελληνική διπλωματική πραγματικότητα, με τις δύσκολες εξισώσεις που ενίοτε απαιτεί, πόρρω απέχει από μια τέτοια γαλήνια εικόνα.
Η Ελλάς βρίσκεται σε μια ομολογουμένως δύσκολη περιοχή του πλανήτη, ενώ οι σχέσεις της με τους γείτονές της δύνανται να χαρακτηριστούν επιεικώς πολύπλοκες. Η μεν Τουρκία αμφισβητεί ευθέως την εδαφική κυριαρχία της χώρας μας και κείται εχθρικά σε σειρά ζητημάτων, από την ελευθερία της Ελλάδος να εκμεταλλευτεί την καθ’ όλα νόμιμη ΑΟΖ της ή την ανάγκη διαφύλαξης των ελληνικών συνόρων από το τσουνάμι εργαλειοποιημένης λαθρομετανάστευσης έως την εξασφάλιση θρησκευτικής ελευθερίας για με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και ζητήματα που αφορούν την μουσουλμανική μειονότητα στην Ελλάδα.
Τα δε Σκόπια δεν έχουν εγκαταλείψει πλήρως τις συστηματικές προσπάθειές τους να υφαρπάξουν την ελληνική ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά διαμέσου του ψευτομακεδονισμού τους, ενώ συντηρούν και στοιχεία ενός υποβόσκοντος «αλυτρωτισμού» που ονειρεύεται την κάθοδο του «κράτους» τους ως το Αιγαίο. Ομοίως, η Αλβανία καταπατεί συστηματικά τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας της Βορείου Ηπείρου, αποσκοπώντας ακόμη και στην εξάλειψη και τον αφανισμό της. Η εν ψυχρώ δολοφονία του αείμνηστου Κωνσταντίνου Κατσίφα αποτελεί μόνο ένα από τα πολλά δείγματα γραφής.
Ακόμη και αν αναλύσουμε την κατάσταση πέραν της Χερσόνησου του Αίμου, βλέπουμε μια Ελλάδα που μόλις πριν λίγα χρόνια υπέστη άγρια φτωχοποίηση και ουσιαστικά βρέθηκε «κατεχόμενη» στο πλαίσιο ενός οικονομικού πολέμου, με συνειδητή απόφαση του Βερολίνου και των Βρυξελλών. Υπενθυμίζουμε ότι η συρρίκνωση του ελλαδικού ΑΕΠ κατά των «μαύρων χρόνων» του Μνημονίου ήταν η μεγαλύτερη που κατεγράφη σε περίοδο ειρήνης, ενώ η μεταχείρισή της από τους «εταίρους» της παρέπεμπε περισσότερο σε σχέση αυτοκρατορίας-αποικίας παρά σε ισότιμη και ισόκυρη σχέση μεταξύ συμμάχων.
Παράλληλα, η μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε μια απέραντη αποθήκη ψυχών, με ορατό κίνδυνο να παγιωθεί η κατάσταση αυτή, επιφυλάσσοντας ολέθριες συνέπειες για την εθνική κυριαρχία εάν ληφθεί υπ’ όψιν και το οξύ δημογραφικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα.
Ακατάλληλος για το Όσλο, αλλά ταιριαστός στην Αθήνα…
Δεδομένων αυτών των προκλήσεων, που θα αποτελούσαν πονοκέφαλο για τον πλέον έμπειρο διπλωμάτη, η επιλογή ενός «πρωτάρη» για την θέση αυτή ξενίζει. Χωρίς να θέλουμε να θίξουμε τον νέο πρέσβη, απλά υπενθυμίζουμε το γεγονός ότι η πρώτη του υποψηφιότητα για την θέση του πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Νορβηγία ουσιαστικά απορρίφθηκε από την αμερικανική Γερουσία κατά την διαδικασία επικύρωσης του προτεινόμενου διορισμού, μετά από μια προβληματική ακροαματική διαδικασία όπου οι γνώσεις του περί της Νορβηγίας κρίθηκαν ανεπαρκείς.
Αδυνατούμε να κατανοήσουμε πώς γίνεται ο κ. Τσούνης να θεωρείται ακατάλληλος να ηγηθεί της διπλωματικής αποστολής των ΗΠΑ στο θεωρητικά «εύκολο» πόστο της Νορβηγίας, αλλά ικανός να αναλάβει μια περισσότερο «πολύπλοκη» διπλωματική αποστολή στην Ελλάδα.
Δεδομένου ότι ο διορισμός του ομογενούς κ. Τσούνη αποτελεί πολιτική επιβράβευση ενός μεγάλου οικονομικού υποστηρικτή του δημοκρατικού κόμματος, πράγμα όχι ασυνήθιστο για το αμερικανικό ΥΠΕΞ σχετικά με τον διορισμό πρεσβευτών, η προσοχή μας οφείλει να στραφεί στον επιτετραμμένο της αμερικανικής πρεσβείας ο οποίος είναι ο υπ’ αριθμόν δύο αξιωματούχος εκεί και προφανώς εκείνος που θα διαχειρίζεται το πολιτικό σκέλος της πρεσβείας. Η σχετική αφάνεια της θέσης του επιτετραμμένου και το γεγονός ότι τυπικά επισκιάζεται από τον πολιτικό προϊστάμενό του δημιουργούν κάποιες ανησυχίες. Εάν το πλέον «σκοτεινό» κομμάτι των σχέσεων της πρεσβείας με τα ελλαδικά πολιτικά κόμματα διαχειρίζεται με τρόπο ακόμη πιο κεκαλυμμένο, αυξάνονται τα περιθώρια να συμβεί κάποιο έκτροπο.
Οι κίνδυνοι από την αναβαθμισμένη δράση ενός επιτετραμμένου
Ο πρέσβης μιας χώρας, ως ο επιφανέστερος εκπρόσωπός της σε ξένο έδαφος, γίνεται πιο εύκολα αντιληπτός, αντιπροσωπεύει αμεσότερα την χώρα του και οφείλει να κινείται με σύνεση και προσοχή. Το βιογραφικό του, καθώς και η άχρι τούδε σταδιοδρομία του, είναι γνωστά στο ευρύ κοινό, πράγμα που καθιστά τις πράξεις και συμπεριφορές του πιο προβλέψιμες. Οι δημόσιες επαφές του με πολιτικούς παράγοντες στην Ελλάδα παρακολουθούνται, ελέγχονται και σχολιάζονται.
Αυτό δεν θα συμβεί στον ίδιο βαθμό με τον επιτετραμμένο, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η αβεβαιότητα, αλλά και να γίνεται όλο και πιο δύσκολη η εστίαση στις πράξεις του, καθώς οι δημόσιες συναντήσεις και δηλώσεις του πρέσβη κ. Τσούνη ίσως να αποσπούν την προσοχή μας από την ουσία των πραγμάτων, που θα θέτονται επί τάπητος από τον πραγματικό εκφραστή του ΥΠΕΞ και του βαθέως αμερικανικού κράτους, τον επιτετραμμένο ή κάποιον άλλο καριερίστα διπλωμάτη που θα υπηρετεί στην πρεσβεία.
Προσέτι, ασχέτως των καλών προθέσεων του νέου πρέσβη, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι διορίστηκε στην σημερινή του θέση για να προωθεί τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Συνεπώς, παρά το πολύ καλό επίπεδο που χαρακτηρίζει τις διμερείς σχέσεις Ελλάδος-ΗΠΑ, δεν θα αποτελούσε έκπληξη εάν κατά την διάρκεια της θητείας του, υπάρξουν στιγμές όπου η στάση του η οι πιέσεις που ενδεχομένως θα ασκεί για λογαριασμό της αμερικανικής κυβέρνησης δημιουργήσουν πίκρα στο εσωτερικό.
Να διαφυλαχθούν οι σχέσεις Αθήνας-Ομογένειας σε κάθε περίπτωση
Τα όποια συναισθήματα δεν θα πρέπει όμως να γενικεύονται εις βάρος της ομογένειας και να επηρεάζουν τις σχέσεις μεταξύ της Ελλάδος και της ελληνοαμερικανικής κοινότητος. Αυτό θα αποτελούσε την πλέον δυσάρεστη εξέλιξη διότι θα αποδυνάμωνε τον Ελληνισμό, σε μια ιστορική καμπή όπου θα πρέπει να βρίσκεται ενωμένος για να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της εποχής.
Για να αποφευχθεί ένας τέτοιος κίνδυνος, χρειάζεται να αποσυνδεθεί η Ομογένεια από τις προσωπικές φιλοδοξίες των αξιωματούχων ή επιφανών μελών της και να ενισχυθεί ο ρόλος των συλλογικών οργάνων και θεσμών. Έτσι, όταν ένας επιφανής ομογενής βρεθεί να απασχολεί την επικαιρότητα για να προωθήσει κάποιες προσωπικές θέσεις του, αυτές δεν θα συγχέονται με την γενικότερη στάση της ομογένειας διότι δεν θα εκφράζεται θεσμικά και συλλογικά, αλλά αυστηρώς προσωπικά.
