Οι ξένοι θέλουν τα λεφτά τους τώρα. Όσο πιο γρήγορα γίνεται. Πριν σκάσει τελειωτικά η προδομένη Ελλάδα. Η κυβέρνηση του κυρίου Αλέξη Τσίπρα ανέπτυξε πρωτόγνωρη δημιουργικότητα στον τομέα αυτό. Θεσμοθέτησε τρόπους εξαγωγής του εθνικού πλεονάσματος που αποδίδουν εξαιρετικά και κάλλιστα μπορούν να την διατηρήσουν στην εξουσία ως τις επόμενες εκλογές. Οι ξένοι είναι πολύ ευχαριστημένοι με τον κύριο Αλέξη Τσίπρα. Το γράφουν και οι εφημερίδες του κόμματός του.

Όλοι οι άλλοι είναι απελπισμένοι. Από την επιχειρηματικότητα ανάγκης, τώρα οι Έλληνες υιοθετούν την επιχειρηματικότητα-ζόμπι. Οι Ιδιωτικές Κεφαλαιουχικές Εταιρείες και οι Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις είναι τα εργαλεία που γνωρίζουν πολύ μεγάλη δημοφιλία στις μέρες της εθνικής λεηλασίας από τους ξένους και τους Έλληνες τελώνηδές τους.

Μαζεύονται δέκα-δέκα και συστήνουν Ιδιωτικές Κεφαλαιουχικές Εταιρείες του Νόμου 4072/2012. Ο νόμος απαιτεί μόνον ο Διαχειριστής της εταιρείας να υπάγεται στον ΕΦΚΑ και να καταβάλλει ασφαλιστικές εισφορές. Όλοι οι άλλοι, προαιρετικά. Αναλαμβάνουν όλοι από ένα μέρος του κεφαλαίου και γίνονται νόμιμοι συν-ιδιοκτήτες. Δεν πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές. Αλλά δικαιούνται νομότυπα να βρίσκονται εργαζόμενοι στο κατάστημα της επιχείρησης. Τί να τους κάνει το ΙΚΑ και το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας; Κανείς τους δεν είναι υπάλληλος της επιχείρησης: “Είμαι συνιδιοκτήτης, κύριε και έχω κάθε δικαίωμα να βρίσκομαι εδώ και να εργάζομαι όση ώρα και όποτε το επιθυμώ. Αυτά”. Τα μικτά κλιμάκια μπαίνουν στο μαγαζί και φεύγουν σε πλήρη αμηχανία.

Έτσι, η επιχείρηση δεν έχει να κάνει με το ΙΚΑ και τις αυστηρές κυρώσεις για τήρηση των ωραρίων των υπαλλήλων. Δεν πνίγονται στην γραφεικρατία, να δηλώνουν και να ξεδηλώνουν υπαλλήλους για κάθε μικρή αλλαγή στις ώρες ή στα μισθολογικά τους. Δεν σκάνε με την απειλή κατασχέσεων ή δεσμεύσεως των τραπεζικών τους λογαριασμών αν κάνουν καμιά αβλεψία. Δεν τους κυνηγάει κανείς. Κανείς από τους θεούς και δαίμονες που κυνηγούν το υπόλοιπο πανελλήνιο.

Τα ίδια και με τις Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις. Εδώ, η συνδιοκτησία πηγαίνει κατά κεφαλήν: ένα μέλος, μία ψήφος. Είναι συνεταιρισμοί ειδικού τύπου που διέπονται από τον Νόμο 4430/2016. Κανείς από τους συνεταίρους δεν υποχρεούται να εγγραφεί στον ΕΦΚΑ και μόνη η συμμετοχή στην ΚΟΙΝΣΕΠ δεν επάγεται την εμπορική ιδιότητα για τα μέλη. Το ΙΚΑ και το ΣΕΠΕ δεν χαίρονται πολύ όταν μπαίνουν μέσα σε καταστήματα τέτοιων ΚΟΙΝΣΕΠ και βλέπουν δέκα άτομα να εργάζονται επικαλούμενα την ιδιότητα του μέλους. Αφού τους εξηγήσει πως το μέλος της κοινωνικής επιχείρησης δεν δικαιούται να εργάζεται ανασφάλιστο και ατύπως γι αυτήν, αλλά μόνον να λαμβάνει μέρος στις διαδικασίες διοίκησης, τους βεβαιώνουν τα ανάλογα πρόστιμα, που κόβουν το βήχα.

Όμως, τί γίνεται με τις ΚΟΙΝΣΕΠ που δεν έχουν επισκέψιμα καταστήματα; Δεν είναι όλοι ιδιοκτήτες καφέ, μπαρ, εστιατορίων, ταξιδιωτικών γραφείων ή εμπορικών επιχειρήσεων. Εκεί γίνεται ο κακός χαμός. Οι ΚΟΙΝΣΕΠ που βρίσκονται σε γραφεία, δεν δίνουν σημεία ζωής και κρύβονται αποτελεσματικά απο τους ελεγκτές. Αυτές τζιράρουν όσο και όπως τζιράρουν και τα υπόλοιπα τα κανονίζουν με τους λογιστές τους.

Οι Έλληνες δεν είναι χαζοί. Είναι απλώς προδομένοι. Στις προσωπικές τους και στις επαγγελματικές δοσοληψίες είναι πονηροί και πολύ οξυδερκείς, γιατί ζουν σε καθεστώς γενικευμένης ανομίας. Την πάτησαν όμως από εκεί που δεν το περιμέναν. Ένα βράδυ τους πούλησαν για σκλάβους. Και από τότε κάνουν τους μπακάληδες πουλώντας μικροπράγματα μέσα στην φυλακή…

Originally posted 2017-12-03 17:05:18.

Written by

Ιωάννης ΝΑΣΙΟΥΛΑΣ

Ο Ιωάννης Νασιούλας είναι Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας, Εμπειρογνώμων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και Διευθυντής του Ινστιτούτου Κοινωνικής Οικονομίας. Είναι Επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης "Νέα Αρχή για την Θεσσαλονίκη", Δημοτικός Σύμβουλος και Υποψήφιος Δήμαρχος του Δήμου Θεσσαλονίκης.