Η τμηματική, διμερής αναγνώριση ΑΟΖ με την Αίγυπτο είναι η αρχή ενός κακού τέλους: επισημοποιεί την αμφισβήτηση της Τουρκίας στην ελληνική ΑΟΖ. Επίσης καθιστά την Αίγυπτο συμμέτοχο της Τουρκίας στην μη αναγνώριση της ελλαδικής ΑΟΖ που δεν περιελήφθη στη σημερινή συμφωνία. Πρόκειται για την ΑΟΖ που προκύπτει από την επήρεια της Κρήτης/Γαύδου και του Καστελορίζου και η οποία δεν περιελήφθη ολόκληρη στην σημερινή διμερή συμφωνία Ελλάδος-Αιγύπτου.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εκτός από την μία και μόνη διαφορά μας με την Τουρκία περί τον καθορισμό της υφαλοκρηπίδας, αποδέχεται “διαφορές” που αν δεν επιλυθούν διμερώς, θα οδηγηθούν με την σύμφωνη γνώμη μας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Με απλά λόγια, δέχεται να πάει η Ελλάδα σε δικαστήριο για κάτι που είναι δικό της.
Η ανακήρυξη της ΑΟΖ της Ελλάδος όφειλε να είχε γίνει μονομερώς, όπως το διεθνές δίκαιο, το δίκαιο της θάλασσας και η πρακτική ορίζουν.
Τα ελληνικά νησιά δεν “έχουν δικαιώματα σε ΑΟΖ”, όπως δήλωσε ο Πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Ελλάδα. Τα ελληνικά νησιά έχουν ακέραιο (και όχι κλασματικό) και ίδιο δικαίωμα ΑΟΖ, όπως και οι ηπειρωτικές γεωγραφικές διαμορφώσεις.
Λυπάμαι πολύ για το βαθύ χαντάκι στο οποίο έπεσε η Ελλάδα.
Εγγραφείτε στο Newsletter μας!
Originally posted 2020-08-06 19:52:24.
