Ο επαναστατημένος άνθρωπος είναι ένας έπαινος της εξέγερσης, μιας εξέγερσης, όμως, που διαφυλάσσει «τη μνήμη της προέλευσής της», που κρατά την αθωότητα, την αγνότητά της και που δεν θεοποιεί τον εαυτό της. Υπηρετεί λοιπόν την ελευθερία και τη δικαιοσύνη.

Ο ιστορικός του μέλλοντος θα γράψει με δάκρυα την σημερινή ανικανότητά μας να υψώσουμε το ανάστημά μας απέναντι σε ένα κακό θέατρο με μαριονέτες.

Το παράδειγμα του Μανώλη Γλέζου αφήνει ασυγκίνητη μία μάζα καταναλωτικών όντων που χειροκροτεί από τα μπαλκόνια, νέους και νέες που κρύβονται κάτω από τα κρεβάτια για να μην αντιμετωπίσουν μια γρίπη ενώ σύγχρονοι ήρωες όπως ο Γλέζος αντιμετώπισε τον ίδιο τον θάνατο, και έστειλε το μήνυμα της ελευθερίας.

Δυστυχώς σήμερα δεν κινδυνεύουμε από φτώχεια αλλά από λησμονιά. Οι πολιτικοί μας πρόδωσαν, οι θρησκευτικοί ηγέτες μας πρόδωσαν 2 φορές και μας παράτησαν έρμαια στο στόμα του λύκου ενώ την ίδια στιγμή φοβούνται τον νεκρό θάνατο. Αλήθεια από πότε οι Έλληνες και προπαντός οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι φοβούνται τον θάνατο.

Ο W. Jaeger (+1961) είπε πως η Ελλάδα αποτελεί την Παιδεία της Ανθρωπότητας. «Είναι αδύνατον», έγραφε, «να έχουμε γνώση ή προοπτικές πάνω σε θέματα αγωγής χωρίς προηγουμένως να έχουμε μελετήσει με λεπτομέρεια και σε βάθος την Ελληνική Παιδεία, την Ελληνική μόρφωση.

Τι θα γράψει ο ιστορικός του μέλλοντος από όλα αυτά; Παρά μόνο θα περιγράψει ένα όρο, τον όρο του φοβικού Έλληνα, που προσπαθούν να πείσουν ότι είμαστε και το κατάφεραν. Ο ιστορικός του μέλλοντος δεν θα γράψει παρά μόνο για την νύχτα της μεγάλης Πλημμύρας, για την παλίρροια που σκέπασε την άφοβη πανσέληνό μας. Όπως θα έλεγε και η Σοφία Αγραπίνδη θυσιαστήκαμε από μόνοι μας στον βωμό της ύλης και της υγείας, γύρω το πέλαγος της ασυδοσίας το ενθύμιο της ελευθερίας άφαντο.

Είναι κρίμα καθώς διαλύονται οι χρυσές αλυσίδες των πολιτισμών, βουβά τα πρόσωπα, θολά τα βλέμματα και η τελευταία φλόγα της ελπίδας έσβησε στην Ελλάδα. Ο Γλέζος φώναζε ότι η ελευθερία δεν διδάσκετε αλλα υπάρχει, αποκτιέται με θυσίες αγώνες και πείνα. Παλιά σε μία ψίχα ψωμιού που μπορούσαμε και φτιάχναμε βλέπαμε τον Χριστό σε λίγες μέρες θα παρακαλάμε για ένα καρβέλι ψωμί να μας το δώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση γιατί νομίζουμε ότι είμαστε ελεύθεροι και το έχουμε κερδίσει τότε ο Γλέζος θα πεί ότι άνθρωποι που πέθαναν άρρωστοι και ελεύθεροι το έχουν κερδίσει αυτό το ψωμί όχι άνθρωποι υγιείς και σκλαβωμένοι.

Written by

Γεώργιος ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Γεώργιος Αλεξόπουλος αρθρογραφεί στην Εφημερίδα ΑΡΙΣΤΕΙΑ. Γεννήθηκε την Πάτρα το 1984. Είναι υποψήφιος Διδάκτωρ Κοινωνικής Οικονομίας. Είναι απόφοιτος του τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστήμιου Πατρών. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος MBA στις νέες αρχές Διοίκησης Επιχειρήσεων, του ιδίου τμήματος με εξειδίκευση την Διεθνοποίηση των Επιχειρήσεων. Είναι κάτοχος πτυχίου τεχνολόγου πολιτικού μηχανικού έργων υποδομής. Έχει δημοσιεύσει ερευνητικά άρθρα στα καταλογραφημένα επιστημονικά περιοδικά με κριτές: Journal of Investment Management and Financial Innovations, Macmillan Palgrave Publishers. Οι τομείς του ερευνητικού ενδιαφέροντος περιλαμβάνουν την Κοινωνική Οικονομία, την Εταιρική Διακυβέρνηση, την Οικονομική Οικονομετρία και τις Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις. Έχει παρουσιάσει πολλά εθνικά συνέδρια σχετικά με τον τραπεζικό φόρο και τη διάρθρωση του κεφαλαίου. Στον τομέα της Κοινωνικής Οικονομίας δραστηριοποιείται από το 2017 με την ιδιότητα του σαν Researcher at Social Economy Observatory, Greece στο οποίο είναι Responsible Individual development researcher of a development of new models corporate governance study between social enterprises, and development researcher of econometric models of Internationals Credit Flow measurement developed through the Social Economy