
Ο Χριστός Παντοκράτωρ -η εντυπωσιακή αγιογραφία του 6ου αιώνα της Μονής του Σινά- αποτελεί ιστορικό κειμήλιο του Μεσαιωνικού Ελληνισμού και μέρος της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO!
Ο Χριστός Παντοκράτωρ είναι εγκαυστική εικόνα σε φυσικό μέγεθος, πολύ καλά συντηρημένη στον ξηρό αέρα της χερσονήσου του Σινά και παρουσιάζει μια εντυπωσιακή εικόνα του Χριστού. Υπάρχει μια μικρή ασυμμετρία στα μάτια, η οποία τραβά την προσοχή του θεατή. Στο μισό πρόσωπο του Θεανθρώπου (αριστερά) τονίζεται η δικαιοσύνη και στο άλλο μισό (δεξιά) η ευσπλαχνία του.
Οι τεχνοκριτικοί αναγνωρίζουν συγγένεια ανάμεσα στα μάτια αυτής της βυζαντινής εικόνας και στα μάτια των προσωπογραφιών της ελληνιστικής παράδοσης του Φαγιούμ.
Σύμφωνα με τον Kurt Weitzmann, «η υψηλή ποιότητα αυτής της εικόνας στηρίζεται στο λεπτό χειρισμό της σάρκας, που υποδεικνύει μια σταθερή σχέση με τη κλασική παράδοση, και στη δυνατότητα του καλλιτέχνη να ξεπερνά την ανθρώπινη φύση του Χριστού με τη μεταβίβαση της εντύπωσης του άχρονου που συνδέεται με το θείο».
Στη συγκεκριμένη εικόνα συνυπάρχουν οι νατουραλιστικές τάσεις της ελληνιστικής παράδοσης -ιδιαίτερα στο πρόσωπο- με την εμφανή προσπάθεια του καλλιτέχνη να προχωρήσει στην αφαιρετική διαδικασία και να προβάλλει μια άχρονη ύπαρξη πίσω από την απεικόνιση του συγκεκριμένου προσώπου, χρησιμοποιώντας συγκεκριμένες χρωματικές αποδόσεις, τη μετωπικότητα, την έκφραση των ματιών, τα σύμβολα του φωτοστέφανου και του σταυρού.
Η μετάβαση από το νατουραλισμό στην αφαίρεση είναι ένα κυρίαρχο στοιχείο στη διαδικασία της ιστορικής μετάβασης της τέχνης από την Ύστερη Ρωμαϊκή στην Πρώιμη Βυζαντινή περίοδο και ως εκ τούτου είναι ένα σημείο αιχμής για τη διάκριση και καθιέρωση μιας πραγματικά μοναδικής αντίληψης για την τέχνη.
Originally posted 2019-12-28 08:00:19.