Έξω μας έχουν για ξοφλημένους από την στιγμή που αφήσαμε την χώρα να πέσει στα χέρια των κερδοσκόπων: θα απομείνουμε φτωχοί, κατεστραμμένοι και χρεωμένοι. Η υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ είναι μια σκοτεινή υπόθεση. Η πτώχευση κρατών είναι μια δουλειά όπως όλες οι άλλες. Απλά είναι για λίγους. Και πληρώνει καλά.
Η επίμονη ανάδειξη του κακού που έχει γίνει είναι επικίνδυνη και έχει σοβαρό κόστος. Έτσι εξηγείται το γεγονός πως τόσο η Νέα Δημοκρατία του κυρίου Αντώνη Σαμαρά, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ του κυρίου Αλέξη Τσίπρα, επέλεξαν να μην αναζητήσουν τους υπευθύνους. Αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι με αυτούς τους δύο πολιτικούς ηγέτες μας, οφείλουμε να πούμε πως απλώς προσπάθησαν να κάνουν όσο λιγότερο κακό μπορούσαν και να αργήσουν όσο γίνεται το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου και την υποθήκευση των δικαίων της πατρίδας μας. Εν ολίγοις: είναι πατριώτες, χωρίς ηρωικά χαρακτηριστικά. Το μόνο παράπονο που θα συγκρατήσουν οι δυο γραμμές ιστορίας που θα γραφτούν στο μέλλον, είναι πως ο κύριος Τσίπρας έφερε περισσότερα δεινά στους συμπολίτες του απ όσα ζητούσαν τα ξένα συμφέροντα.
Οι Έλληνες του Μνημονίου είναι σαν ένα εξαθλιωμένο καραβάνι που τραβάει προς το κέντρο της ερήμου. Οι οδηγοί τους δεν τους λένε όλη την αλήθεια. Ούτε ο κύριος Τσίπρας, που ψεύδεται όσο συχνά το αντέχει η αισθητική του. Ούτε ο κύριος Μητσοτάκης που δεν απαντά καθαρά στους Έλληνες αν το ανεκπλήρωτο ακόμα μέρος του Μνημονίου είναι καλό ή καταστροφικό. Και οι δυό τους αποφεύγουν να πουν ευθέως αν η υπαγωγή μας στο Μνημόνιο ήταν καλό πράγμα ή εθνικό έγκλημα. Μισόλογα και υπεκφυγές “γιατί δεν φταίνε αυτοί” και γιατί “εδώ που φτάσαμε, θα είναι χειρότερα αν τα τινάξουμε όλα στον αέρα”. Και οι δυο αυτές υπεκφυγές είναι μεγάλα ψέμματα: αφενός, το κράτος συνεχίζει να έχει μεγάλο περιθώριο χειρισμών και αφετέρου αυτά που μένουν να γίνουν στο πλαίσιο του Μνημονίου ισούνται με εθνική αυτοκτονία.
Οι κύριοι Τσίπρας και Μητσοτάκης δεν εργάζονται μαζί για να “κάτσουν στο λαιμό” των ξένων συμφερόντων και να επιτύχουν ό,τι είναι εφικτό. Ο κύριος Τσίπρας συμμάχησε με τους σκοτεινούς μεγιστάνες της χρηματοπιστωτικής κερδοσκοπίας για να κάτσει στην καρέκλα του πρωθυπουργού. Διέκοψε την τροχιά αυτονόμησης της χώρας που είχαν με τεράστιο κόπο καταφέρει να ακολουθήσουν οι κύριοι Αντώνης Σαμαράς και Ευάγγελος Βενιζέλος. Ο κύριος Μητσοτάκης πιέζει για την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, ενώ βλέπει πως τα συμφέροντα θα την πάρουν από τα χέρια του άστοχου κυρίου Τσίπρα για ένα πιάτο φακή. Πόσο προετοιμασμένος είναι για τον μεγάλο εκβιασμό: “δώστε τα πετρέλαια να σας ξεγράψουμε λίγο από το χρέος”;
Μπορεί ο κόσμος να μην τους βάζει στο ίδιο κάδρο με τον κάθε σκοτεινό προδότη. Όμως δεν θα τους το συγχωρέσει που δεν μάτωσαν για την Ελλάδα. Προσπαθώντας να καλοπιάσουν τους βιαστές της Ελλάδος, είναι σα να φτύνουν τα πρόσωπά τους στον καθρέφτη.
Originally posted 2017-11-25 09:45:29.
