Τις τελευταίες εβδομάδες, ο δημόσιος λόγος περιστρέφεται είτε γύρω από τα εμβόλια κατά του κορωνοϊού είτε γύρω από τα παρατράγουδα με τους μαζικούς εμβολιασμούς. Η μόνιμη προσκόλληση των ΜΜΕ στα πολυαναμενόμενα, αλλά και αμφιλεγόμενα αυτά εμβόλια έχει επισκιάσει μια πολύ σημαντική εξέλιξη. Τα κρούσματα κορωνοϊού πέφτουν ραγδαίως σε διεθνές επίπεδο.

Ακόμη πιο σημαντικότερη είναι η είδηση ότι η πτώση αυτή παρατηρείται σε υψηλότερους ρυθμούς σε χώρες όπου ο μαζικός εμβολιασμός δεν έχει φτάσει σε σημείο να αποτελεί καθοριστικό παράγοντα στην δημιουργία ανοσίας μέσα στον γενικό πληθυσμό. Κοντολογίς, τα ελάχιστα κράτη, όπως το Ισραήλ, που πρόφτασαν ήδη να εμβολιάσουν σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού, υστερούν απέναντι στους εισέτι «αθωράκιστους» πληθυσμούς χωρών όπου ο εμβολιασμός προχωράει με πιο αργούς ρυθμούς.

Ραγδαία πτώση των κρουσμάτων διεθνώς

Σύμφωνα με ενημερωτικό δελτίο του ΟΗΕ, πέντε στις έξι περιοχές (δυστυχώς, η έκτη περιοχή είναι η Ανατολική Μεσόγειος) ανά την υφήλιο σημείωσαν πτώσεις που κυμαίνονται σε διψήφιους αριθμούς την περασμένη εβδομάδα, με τα κρούσματα στην Ρωσία να υποχωρούν κατά 11%, στις ΗΠΑ κατά 23% και στο Ηνωμένο Βασίλειο κατά 27%. Η πτωτική τάση ισχύει και για τις νέες μεταλλάξεις του ιού. Συνολικά, στις ΗΠΑ, ο αριθμός των καταγεγραμμένων κρουσμάτων υποχώρησε κατά 77% τις τελευταίες έξι εβδομάδες.

Εάν οι αριθμοί αυτοί είχαν επιτευχθεί με την χορήγηση κάποιου φαρμάκου, σίγουρα θα μιλούσαμε για θαυματουργικό ιατρικό σκεύασμα, όπως παρατηρεί και ο καθηγητής κ. Μάρτι Μακάρι του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς. Στο άρθρο γνώμης που έγραψε για λογαριασμό της εφημερίδας Wall Street Journal, υποστηρίζει ότι η επιδημία αναμένεται να υποχωρήσει τελείως έως τον Απρίλιο. Την αισιόδοξη αυτή πρόβλεψη την στηρίζει στην ανοσία της αγέλης, αφού στις ΗΠΑ, υπολογίζεται ότι περίπου τα δύο-τρίτα του πληθυσμού έχουν περάσει τον ιό (κυρίως ασυμπτωματικά, εννοείται).

Η επίτευξη της ανοσίας αγέλης μπορεί να αποτέλεσε μια απαγορευμένη φράση στις αρχές της επιδημίας, όμως μαζί με τον Νόμο του Farr, που εξηγεί την φυσιολογική πορεία ενός ιού, οδηγεί στο τέλος της λοιμικής με τον έναν ή άλλον τρόπο. Μετά από έναν χρόνο εγκλεισμών και πρωτοφανών για την μεταπολεμική εποχή περιορισμών ατομικών και συλλογικών ελευθεριών, έρχεται η ώρα να απολογηθούν όσοι επέβαλαν τα περιοριστικά μέτρα αυτά στην κοινωνία, προξενώντας, απ’ ότι φαίνεται, σαφώς μεγαλύτερη βλάβη παρά καλό.

Ο εγκλεισμός ως φετίχ

Ακόμη και τώρα, μετά από την έλευση ενός ολόκληρου χρόνου, υπάρχουν κυβερνήσεις (όπως η ελληνική) που επιμένουν στην διατήρηση των σκληρών μέτρων, προκαλώντας ανήκεστη βλάβη στην εθνική οικονομία, το δημοκρατικό πολίτευμα και αμέτρητα νοικοκυριά, για να πετύχουν λίγο-πολύ τα ίδια αποτελέσματα που σημειώθηκαν σε χώρες όπου τα μέτρα υπήρξαν αρκετά χαλαρότερα.

Κι αν κάποιες από τις κυβερνήσεις αυτές επικαλεστούν την αμηχανία τους απέναντι σε μια άγνωστη νόσο, τον αρχικό πανικό που επικρατούσε λόγω της έλλειψης γνώσης, εμπειρίας και ενημέρωσης, είναι προφανές πως όσες συνέχισαν την πρακτική αυτή μήνες αργότερα και παρά την σωρεία αποδείξεων ότι τα μέτρα αυτά δεν θεραπεύουν την κατάσταση, μένουν εντελώς ακάλυπτες και είναι υπόλογες απέναντι στους πολίτες.

Αυτό αφορά και στο ημέτερο «επιτελικό μπάχαλο», που μοιάζει να καταρρέει υπό το βάρος της πολιτικής ύβρεως που διέπραξαν τα κορυφαία πρόσωπα που το στελεχώνουν, εξαντλώντας όλη την αυστηρότητά τους σε σεβάσμιους θεσμούς και απλούς πολίτες καθ’ ην στιγμή δείχνουν ανίκανοι να χειριστούν φαινόμενα όπως έντονα καιρικά φαινόμενα, την δημιουργία νέων ΜΕΘ, την εγκληματικότητα και την λαθρομετανάστευση.

Κάν’το όπως η Φλόριδα

Η σημερινή κυβέρνηση δεν θέλησε να μελετήσει τα στοιχεία και να διδαχθεί από την εμπειρία άλλων χωρών. Η περίπτωση της αμερικανικής πολιτείας της Φλόριδας είναι ενδεικτική. Ο τουριστικός αυτός προορισμός, που χαρακτηρίζεται από γερασμένο πληθυσμό και σύστημα υγείας μάλλον υποδεέστερο άλλων πολιτειών, δείχνει να κερδίζει το στοίχημα της διαχείρισης της επιδημίας σε σύγκριση με άλλες μεγαλύτερες και πλουσιότερες πολιτείες της Αμερικής, όπως είναι η Νέα Υόρκη, το Ιλινόϊ και η Καλιφόρνια. Μάλιστα, ενώ οι κυβερνήτες της Νέας Υόρκης και της Καλιφόρνιας διατρέχουν σήμερα σοβαρούς κινδύνους ανάκλησης-αποπομπής εξαιτίας του τρόπου που διαχειρίστηκαν τον λοιμό, ο κυβερνήτης της Φλόριδας αποσπά συγχαρητήρια για τον τρόπο που ανταπεξήλθε στην υγειονομική πρόκληση, τηρώντας την συνταγματική τάξη και σεβόμενος τα δικαιώματα των συμπολιτών του.

Στην Φλόριδα η μασκοφορία δεν είναι υποχρεωτική, ενώ τα σχολεία και τα καταστήματα λειτουργούν κανονικά. Μέχρι και το Disneyworld είναι ανοικτό στο κοινό. Τα αποτελέσματα φαίνεται να δικαιώνουν τον κυβερνήτη, αφού η πολιτεία του δεν τα πάει χειρότερα από άλλες μεγάλες αμερικανικές πολιτείες, με την διαφορά ότι μπόρεσε να διασώσει την οικονομία της.

Μήπως η Ελλάς θα έπρεπε να υιοθετήσει το μοντέλο υγειονομικής προστασίας ενός τουριστικού θερέτρου όπως η Φλόριδα και να διδαχθεί από την εμπειρία της αντί να αντιγράφει τις πρακτικές χωρών των οποίων οι οικονομίες βασίζονται σε τομείς που αντέχουν καλύτερα στον παρατεταμένο εγκλεισμό;

Πολιτική ύβρις και επιτελικό μπάχαλο

Αργά ή γρήγορα, ο πρωθυπουργός θα πρέπει να εξηγήσει στους συμπολίτες του γιατί η μετακίνησή τους από μεγαλουπόλεις σαν την Αθήνα προς τις ιδιαίτερες πατρίδες τους απαγορεύεται ενώ εκείνος απολαμβάνει βόλτες πότε στην Πάρνηθα και πότε την Ικαρία ή πίνει τον καφέ του ανέμελα στο Κολωνάκι, την ώρα που ένας ολοένα και αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων πίνει ψυχοφάρμακα εξαιτίας του εγκλεισμού και τα κακά που προκαλεί; Γιατί ο ελληνικός λαός καταβάλλει περισσότερα χρήματα για την ηλεκτροδότηση από σχεδόν όλους τους πολίτες της ΕΕ, ενώ με την πρώτη χιονόπτωση παραλύει το δίκτυο; Γιατί είναι επιφορτισμένος να χρηματοδοτεί ένα σύστημα υγείας που δεν μπορεί να του εξασφαλίσει τα απαραίτητα ΜΕΘ διότι στραγγαλίζεται από την επιβεβλημένη εκ των Βρυξελλών λιτότητα, αλλά καταπονείται δυσανάλογα από λαθρομετανάστες και πολίτες τρίτων χωρών, οι οποίοι δεν συμβάλλουν στην συντήρησή του;

Σε αντίθεση με άλλες χώρες με πιο δυναμικές κυβερνήσεις, η ελληνική κυβέρνηση δεν κατάφερε να εξασφαλίσει επαρκή αριθμό εμβολίων μέχρι στιγμής. Αυτό, βέβαια, μπορεί να σταθεί ευεργετικό τελικά, δεδομένων των παρενεργειών που σχετίζονται με τα νέα αυτά εμβόλια. Πλην όμως, από την στιγμή που ο εμβολιασμός αναγάγεται από τους κυβερνώντες σε κεντρική στρατηγική για την θωράκιση του πληθυσμού, όφειλαν να μην εμπιστευτούν την τύχη της χώρας στους άκαπνους χαρτογιακάδες των Βρυξελλών και να έχουν έτοιμες εναλλακτικές λύσεις για την προμήθεια εμβολίων, συμπεριλαμβανομένου και του ρωσικού. Αντ’ αυτού, ο πρωθυπουργός ασχολείται με πιστοποιητικά εμβολιασμού και άλλα αντισυνταγματικά τινα μέτρα.

Δεδομένης της έλλειψης εμβολίων, δεν θα ήταν φρόνιμο να στραφεί η κυβέρνηση προς την εξασφάλιση αποτελεσματικών φαρμάκων, όπως τα μονοκλωνικά αντισώματα, τα οποία, εκτός από σωτήρια σε πολλές περιπτώσεις, θα βοηθούσαν στην αποσυμφόρηση των ΜΕΘ; Πού καιρός γι’ αυτά όμως; Το επιτελικό μπάχαλο έχει σοβαρότερες ενασχολήσεις, όπως το να κυνηγάει παπάδες ή να κόβει πρόστιμα σε οικογενειάρχες για άσκοπη μετακίνηση, λες και το φοροτσουνάμι που δέρνει τα σπιτικά τους δεν είναι αρκετό από μόνο του.

Πλησιάζει η ώρα της αλήθειας για τους κορωνοκράτες

Επειδή όμως η μόδα ξεκινάει στην Εσπερία και μετά φτάνει στην Ελλάδα, ας κοιτάξει ο πρωθυπουργός τις περιπτώσεις των μέχρι χθες παντοδύναμων κυβερνητών στην Αμερική και αλλού, οι οποίοι αρχίζουν και εισπράττουν τα επίχειρα των αυταρχικών πράξεών τους.

Η ανοσία της αγέλης (με ή χωρίς εμβόλια) θα περιορίσει τον ιό με φυσιολογικό τρόπο. Αλλά, αντιμέτωπη πλέον με τα συντρίμμια που θα αφήσουν πίσω τους οι κορωνοκράτες, μάλλον η «αγέλη» θα αναζητήσει άλλον τσομπάνο. Κοντοζυγώνει η ώρα. Νομοτελειακά.

Written by

Χριστόφορος ΤΡΙΠΟΥΛΑΣ

Ο Χριστόφορος Τριπουλάς είναι πανεπιστημιακός και διδάσκει μαθήματα ρητορικής και διαπροσωπικής επικοινωνίας. Ασχολείται με την μετάφραση και την επιφυλλιδογραφία και είναι συντάκτης στην εφημερίδα Αριστεία.