Οι αρχιτέκτονες του προσύμφωνου των Πρεσπών μπορεί να μειδιούν με περισσή αυταρέσκεια ότι ευοδώνονται μέχρι σήμερα οι προσπάθειές τους να επιβάλουν με το ζόρι μια συμφωνία στην οποία αντιτίθενται οι πλειοψηφίες των συμβαλλομένων κρατών, όμως η ιστορία επιφυλάσσει εκπλήξεις. Η Ελλάδα, χώρα όπου γεννήθηκαν οι έννοιες της ύβρεως, νεμέσεως και τίσεως, δεν γίνεται να αποτελέσει εξαίρεση στον κανόνα αυτόν.
Ως τώρα, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έχει καταφέρει να ξεφύγει από τον μνημονιακό Μινώταυρο, που τρώει τους πολιτικούς υπηρέτες του, ακριβώς επειδή αποτελεί γέννημα και θρέμμα του. Στα χρόνια του μνημονίου, η παράταξή του, ένα κόμμα διαμαρτυρίας με χαμηλά μονοψήφια ποσοστά, εκτοξεύθηκε σε αξιωματική αντιπολίτευση και στην συνέχεια σε κυβέρνηση. Έκανε μια μνημειώδης κωλοτούμπα, εφάρμοσε ένα σκληρότατο μνημονιακό πρόγραμμα, εξελίχθηκε σε καλύτερο συνεργάτη της νεοφιλελεύθερης και νεοταξικής ευρωπαϊκής ελίτ και όμως, η θητεία του υπήρξε η μακροβιότερη της μνημονιακής εποχής, κέρδισε 3 εκλογικές αναμετρήσεις (μετρώντας και το δημοψήφισμα) και εξακολουθεί να κάνει πολιτικό παιγνίδι – χάρις, εν πολλοίς, στην αβελτηρία της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του άχρωμου αρχηγού της.
Το σχετικό αυτό πλεονέκτημα κινδυνεύει να εξαϋλωθεί πλήρως εξαιτίας της ιδεοληπτικής απροθυμίας που δείχνει η κυβέρνηση για την οφειλόμενη υπεράσπιση του ελληνικού χαρακτήρα της Μακεδονίας και του Ελληνισμού της Βόρειας Ηπείρου. Την πρώτη ψυχρολουσία των μαζικών συλλαλητηρίων την αγνόησε επιδεικτικά ο πολιτικά επηρμένος πρωθυπουργός. Εκτός ότι χαρίζει το μακεδονικό όνομα και την ταυτότητα στους Σκοπιανούς έναντι πινακίου φακής, επιχείρησε να ταυτίσει την μεγάλη πλειοψηφία του λαού που διαφωνεί με τους χειρισμούς του με ακροδεξιούς και εθνικιστικούς κύκλους. Δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει ΜΑΤατζήδες (τους παραδοσιακούς αντιπάλους του κόμματός του) εναντίον του ίδιου του λαού, διαλύοντας ειρηνικές πορείες όπου συμμετείχαν γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι με δακρυγόνα, χημικά και την χρήση αστυνομικής βίας.
Η ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας είναι κακός σύμβουλος
Τα εκατομμύρια του Σόρος, οι πιέσεις των Αμερικανών, μερικοί εξώνητοι Σκοπιανοί βουλευτές και άλλοι τόσοι Έλληνες πιθηκίζοντες χάρισαν στον πρωθυπουργό ξανά την αίσθηση της παντοδυναμίας· αυτής που αποτελεί τον χειρότερο σύμβουλο για κυβερνώντες. Για το εάν η ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας υπήρξε η άτη που οδήγησε τον νεαρό πρωθυπουργό στην διάπραξη της τρομερής ύβρεως της καταφρόνησης του αίματος όσων αγωνίστηκαν για την πατρίδα που σήμερα διαφεντεύει και των αισθημάτων όλων εκείνων των συμπολιτών του που ενίστανται στον αντιδημοκρατικό αυταρχισμό με τον οποίο κυβερνά θα το κρίνει η ιστορία.
Προς το παρόν, το πνεύμα των ευρύτατων λαϊκών συλλαλητηρίων μεταδόθηκε στα σχολεία, υπό την μορφή καταλήψεων, μετά από την «ποινικοποίηση» της ελεύθερης έκφρασης των μαθητών σχετικά με την Μακεδονία. Το ότι μαθητές τιμωρήθηκαν επειδή θέλησαν να τραγουδήσουν το «Μακεδονία ξακουστή» ή να επαναλάβουν δημοσίως θέσεις που υπήρξαν οι διαχρονικές και δημοκρατικά διαμορφωμένες της Ελληνικής πολιτείας ακούγεται εξωπραγματικό κι όμως αληθινό στην Ελλάδα του 2018.
Ο κ. Τσίπρας αντιμέτωπος με τα ίδια μέσα που τον ανέδειξαν
Ιδού, λοιπόν, που ο κ. πρωθυπουργός και το κόμμα του βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα δεύτερο κύμα λαϊκής αμφισβήτησης, προερχόμενο από έναν χώρο πολύ οικείο σε αυτούς και εκπεφρασμένο με ένα μέσο που μονοπωλείτο απ’ αυτούς επί δεκαετιών. Μη μαθαίνοντας από τα λάθη της, η κυβέρνηση σπεύδει και πάλι να συκοφαντήσει όλους όσοι διαμαρτύρονται για τον τρόπο που ασκεί την εξουσία, κατηγορώντας τους ότι ανήκουν σε ακραίες φασιστικές οργανώσεις. Οι εικόνες και τα επιχειρήματα των μαθητών διαψεύδουν διαρρήδην κάτι τέτοιο, επιστρέφοντας τους χαρακτηρισμούς σε αυτούς που τις εκτόξευσαν.
Κι αν φουντώσει αυτό το κίνημα της μαθητιώσας νεολαίας, τι θα κάνει η κυβέρνηση; Ασφαλώς, η καταγγελία των καταλήψεων και συλλαλητηρίων από τους πρώτους διδάξαντες, την ίδια στιγμή που οργανώσεις όπως ο «Ρουβίκωνας» δρουν ανεξέλεγκτες σε δημόσιους χώρους και δεν υφίστανται καμία δίωξη αποτελεί σοβαρή αντίφαση. Φυσικά, αυτό δεν ενόχλησε ποτέ κανέναν που τυφλούται τω πάθει της ιδεοληψίας, αλλά, αργά η γρήγορα, αποκαλύπτει την γύμνιά του.
Άνθρωποι πολλοί πιο έξυπνοι και έμπειροι από τον σημερινό πρωθυπουργό έχουν δει τα σχέδια και τις φιλοδοξίες τους να γκρεμίζονται από αστάθμητους παράγοντες που ελευθερώθηκαν και τέθηκαν σε δράση εξαιτίας της ύβρεως που διέπραξαν. Μένει να δούμε εάν τα λόγια του Ίωνα Δραγούμη για την Μακεδονία που θα μας σώσει θα επαληθευθούν για άλλη μια φορά και εάν ο πρωθυπουργός μας θα ζήσει το Βατερλώ του στους χώρους όπου πρωτοαναδείχθηκε. Ενίοτε, η νέμεσις διαθέτει και χιούμορ.
