Ας μη κοροϊδευόμαστε, ζούμε στην εποχή όπου ένας ενδεχόμενος πόλεμος δεν είναι τόσο απρόσμενο ενδεχόμενο για την Ελλάδα όσο νομίζουμε. Φτάνει να ρίξει μια ματιά κάποιος γύρω του και θα καταλάβει ότι βρισκόμαστε στο σημείο που το χέρι είναι στην σκανδάλη ή μάλλον στο κουμπί, σύμφωνα με τα της εποχής δεδομένα.
Από την μια ο “μανιακός” κύριος Ταγίπ Ερντογάν, έχει ανοίξει πολλά μέτωπα με Ευρώπη, Αμερική και Ασία. Από την άλλη, ο οικονομικός πόλεμος που έχει ξεσπάσει μεταξύ Αμερικής και όλων των άλλων κλιμακώνεται καθημερινά, συνοδεύοντας τους ήδη καταστροφικούς πολέμους που έχουν σπείρει οι ΗΠΑ στην περιοχή μας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνει αυτό που συνήθισε τα τελευταία εννιακόσια χρόνια: μοιάζει όλο και περισσότερο με ένα ωραιοποιημένο θεσμικό προπέτασμα, πίσω από το οποίο κρύβονται δαιμονισμένοι έμποροι όπλων και ακραία επιθετικά εμπορικά συμφέροντα αποικιακού τύπου. Όλα αυτά σε ένα διάστημα όπου η Ρωσία κάνει επίδειξη στρατιωτικής δύναμης, προβάλλοντας όπλα τελευταίας γενιάς, αποτέλεσμα μια τεράστιας οικονομικής επένδυσης στον στρατιωτικό τομέα του ρωσικού κράτους.
Οι πολεμικές συρράξεις που καταστρέφουν τις χώρες της περιφερειακής γειτονιάς μας, στην Μέση Ανατολή, την βόρεια παραλία της Αφρικής και στα βόρεια των Βαλκανίων δεν κλιμακώθηκαν παρά μόνον με την επέμβαση (κρυφή και ξεδιάντροπη) των μεγάλων δυνάμεων της Δύσης. Ποιά λύτρα πρέπει να τους δώσουμε για να μην μας παίξουν στα καταστροφικά τους ζάρια;
Originally posted 2018-03-06 00:01:34.
