Μετά τα επιτυχημένα συλλαλητήρια στην Ελλάδα, την σκυτάλη παίρνουν οι Έλληνες του εξωτερικού, με την ομογένεια της ευρύτερης περιοχής της Νέας Υόρκης να προγραμματίζει συλλαλητήριο για τις 18 Μαρτίου, έξω από την έδρα των Ηνωμένων Εθνών. Στο συλλαλητήριο αναμένονται να συμμετάσχουν Έλληνες από την Νέα Υόρκη, την Νέα Ιερσέη και το Κονέκτικατ, που αποτελούν την μεγαλύτερη εστία Ελληνισμού στις ΗΠΑ. Την οργάνωση του συλλαλητηρίου έχουν αναλάβει η Παμμακεδονική Ενωση Αμερικής και η Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης. Η Αρχιεπισκοπή Αμερικής έχει δηλώσει την υποστήριξή της στην προσπάθεια, τόσο με την παρουσία του Σεβ. Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Δημητρίου στο συλλαλητήριο, όσο και με την κινητοποίηση των κατά τόπους ενοριών και την αποστολή σχετικής εγκυκλίου η οποία θα παροτρύνει τους πιστούς να συμμετάσχουν.
Εκτός από τους ομογενείς που μένουν στην ευρύτερη περιοχή της μητροπολιτικής Νέας Υόρκης, θα υπάρξει εκπροσώπηση και από άλλες πολιτείες, καθώς αρκετές ομοσπονδίες και οργανισμοί από την Νέα Αγγλία, το Μέριλαντ, την Φιλαδέλφεια και άλλες περιοχές κλείνουν λεωφορεία για να προσέλθουν μαζικά, μαζί με ελληνικές κοινότητες από τις πολιτείες αυτές. Η δημόσια αυτή κινητοποίηση της οργανωμένης Ομογένειας θα αποτελέσει αναπόφευκτα και μια ευκαιρία να μετρηθεί η δύναμη της δημόσιας παρέμβασης της ελληνικής παροικίας στην Αμερική, μετά από την παρέλευση δύο και πλέον δεκαετιών.
Σύμφωνα με την εβδομαδιαία εφημερίδα «Greek News», η τελευταία κινητοποίηση τέτοιου είδους στην Ομογένεια είχε γίνει τον Ιανουάριο του 1993, όπου συγκεντρώθηκαν περί τα 10,000 άτομα. Είχε προηγηθεί μια παναμερικανικής εμβέλειας διαδήλωση των ομογενών της Αμερικής στην Ουάσιγκτον τον Μάιο του 1992, που υπήρξε ιδιαίτερα επιτυχημένη και συγκέντρωσε δεκάδες χιλιάδες ελληνοαμερικανούς υπό την ηγεσία του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Βορείου και Νοτίου Αμερικής κυρού Ιακώβου.
Προσδοκίες από το συλλαλητήριο
Φυσικά, η επιλογή του πάρκου απέναντι από τα Ηνωμένα Έθνη ως τόπο διεξαγωγής του συλλαλητηρίου έχει αποκλειστικά συμβολικό χαρακτήρα, καθώς δεν πρόκειται να «ιδρώσει το αυτί» του κ. Νίμιτς ή της Γενικής Γραμματείας του ΟΗΕ από την όποια παρουσία Ελληνοαμερικανών. Πλην, όμως, η κίνηση παρουσιάζει ενδιαφέρον διότι θα δώσει μια συνέχεια στην δυναμική των επιτυχημένων συλλαλητηρίων που ξεκίνησαν τις περασμένες εβδομάδες στην Θεσσαλονίκη και Αθήνα και θα αποτελέσει άλλο ένα ράπισμα κατά της πολιτικής που ακολουθείται από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖ.ΑΝΕΛ, η οποία επιδεικνύει μιαν αδικαιολόγητη περιφρόνηση της λαϊκής βούλησης στο θέμα αυτό. Επίσης, θα δώσει ένα ξεκάθαρο στίγμα της οργανωμένης Ομογένειας των ΗΠΑ σχετικά με αυτό το εθνικό θέμα, καθιστώντας την παρουσία της ελληνικής διασποράς πιο έκδηλη στο πολιτικό γίγνεσθαι της Ελλάδας.
Από εκεί και πέρα, οι κινήσεις των διοργανωτών και της οργανωμένης Ομογένειας εν γένει την επαύριον του συλλαλητηρίου θα παρουσιάσουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Κατ᾽ αρχάς, μένει να αποδειχθεί κατά πόσο θα μπορέσει η εν λόγω κινητοποίηση να επαναφέρει το φως της δημοσιότητας στα τρέχοντα γεγονότα που αφορούν στο Σκοπιανό και να επισκιάσει το επικοινωνιακό πυροτέχνημα του σκανδάλου Novartis, το οποίο, ασχέτως των όποιων ποινικών και πολιτικών ευθυνών των εμπλεκομένων, «σερβιρίστηκε» από την συγκυβέρνηση την κατάλληλη στιγμή ως αντιπερισπασμό στα συλλαλητήρια, τα οποία αναμφισβήτητα εξέθεσαν την συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου. Σε περίπτωση που το συλλαλητήριο κερδίσει τις εντυπώσεις και επαναφέρει την προσοχή της κοινής γνώμης στο Σκοπιανό, θα βγει ενισχυμένη η Ομογένεια τόσον ηθικά, όσο και πολιτικά.
Ουσιαστικά, όμως, το συλλαλητήριο αυτό θα αποτελέσει και πρόσκληση-πρόκληση για την συνέχιση των λαϊκών παρεμβάσεων, με πιο ουσιαστικές κινήσεις. Η παρατήρηση του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου στην συνάντησή του με τους διοργανωτές του συλλαλητηρίου, στις 24 Φεβρουαρίου, υπήρξε πολύ κατατοπιστική: «Το 80% των βιβλίων που έχουν σχέση με τα Βαλκάνια, στις ΗΠΑ, είναι σκοπιανής προέλευσης. Κι αυτό έχει σοβαρές επιπτώσεις, καθώς όλοι οι αξιωματούχοι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ πριν αποσπαστούν στα Βαλκάνια, αυτά είναι που διαβάζουν. Γι’ αυτό είναι σημαντική η προσπάθεια της Παμμακεδονικής».
Μετά το συλλαλητήριο τι;
Το κατά πόσον θα μπορέσει η οργανωμένη Ομογένεια να ξεπεράσει τον κατακερματισμό της και την έλλειψη σύγχρονης οργανωτικής δομής θα φανεί από τις παρεμβάσεις που μπορεί να κάνει για να ανασκευάσει την παραπληροφόρηση που προέρχεται από αυτό το 80% των βιβλίων. Το εγχείρημα δεν θα είναι εύκολο, διότι θα κληθεί να αντιμετωπίσει έναν καλά στημένο και πλουσίως χρηματοδοτούμενο μηχανισμό προπαγάνδας.
Σύμφωνα με τον διεθνολόγο Αθανάσιο Γραμμένο, «τα Σκόπια έχουν την αμέριστη συμπαράσταση της Άγκυρας, πολιτικά, διπλωματικά και οικονομικά. Απέναντι στην Ελλάδα, οι δύο χώρες ακολουθούν κοινή στρατηγική και δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι τα γραφεία των λόμπι τους στην Washington συστεγάζονται! Μάλιστα, το ειδησεογραφικό πρακτορείο Balkan Insight έγραψε ότι την περίοδο 2015-2017 τα Σκόπια ξόδεψαν πλέον του ενός εκατομμυρίου δολαρίων σε υπηρεσίες δημοσίων σχέσεων (lobbying) στις ΗΠΑ».
Εν αντιθέσει με την δραστηριότητα που δείχνουν τα Σκόπια, οι κινήσεις της Ελλάδας, ιδιαίτερα από την ενδιάμεση συμφωνία του 1995 και εντεύθεν, δεν δείχνουν να είναι τόσο συντονισμένες και σίγουρα όχι τόσο πυκνές. Μαζί με τους διπλωματικούς χειρισμούς, ο κ. Γραμμένος παρατηρεί ότι η Ελλάδα έχει προσπαθήσει στο παρελθόν να αντιμετωπίσει τις Σκοπιανές προκλήσεις με πολιτιστική διπλωματία. «Αποκορύφωμα των ενεργειών αυτών ήταν το Συμπόσιο για την ιστορία και τον πολιτισμό της Μακεδονίας που διοργάνωσε το Columbia University στη Νέα Υόρκη το 1989, με τη συμμετοχή κορυφαίων αρχαιολόγων και ιστορικών. Το συνέδριο περιλάμβανε και ειδικό επιμορφωτικό εργαστήριο για διδάσκοντες στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, το οποίο υλοποιήθηκε με την υποστήριξη της εκεί ελληνικής διασποράς και της Αρχιεπισκοπής Βορείου και Νοτίου Αμερικής, επικεφαλής της οποίας ήταν μια σπουδαία μορφή της Ορθοδοξίας, ο Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος».
Δυστυχώς, μέχρι στιγμής, η εν λόγω πολιτιστική διπλωματία ωχριά μπροστά στην μεθοδευμένη αναθεώρηση της ιστορίας από τα Σκόπια και συνεργαζόμενες με το κρατίδιο αυτό δυνάμεις. Άλλωστε, από το 1989 και εντεύθεν, πολύ νερό έχει μπει στο αυλάκι, με τις προκλήσεις των Σκοπίων να εντείνονται όλο και περισσότερο και το κενό που δημιουργείται από την έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού εκ μέρους της Ελλάδας και της οργανωμένης Ομογένειας να μοιάζει όλο και πιο μεγάλο. Σε μια εποχή που η σήμανση ή αναγνώριση της επωνυμίας (branding) θεωρείται όλο και πιο απαραίτητο για προώθηση ενός προϊόντος ή μιας άυλης ιδέας, η Ελλάδα χάνει συνεχώς μάχες εγχώρια αλλά και στο εξωτερικό.
Αξιοποιώντας το κεφάλαιο της διασποράς
Αν υπολογίσει κανείς το κεφάλαιο που διαθέτει ο Ελληνισμός της Διασποράς σε συσσωρευμένη γνώση και εμπειρία στον χώρο της βιομηχανίας και εμπορικής ανάπτυξης, αλλά και σε χρήματα, η αδυναμία προώθησης των ελληνικών θέσεων επάνω στο συγκεκριμένο θέμα είναι αδικαιολόγητη. Με τόσα «εργαλεία» στην διάθεσή της, η σχετική ακαρπία που παρουσιάζεται στον εν λόγω τομέα μπορεί να αποδοθεί καθαρά σε έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού και χρηστής αξιοποίησης των πλεονεκτημάτων του ελληνισμού.
Οι προτάσεις των διοργανωτών επ᾽ αυτού του θέματος και οι κινήσεις τους την επαύριον του συλλαλητηρίου θα καθορίσουν εν πολλοίς την επιτυχία του όλου εγχειρήματος. Η δυνατότητα επιστράτευσης ακαδημαϊκών, αρχαιολόγων και άλλων ειδικών με διεθνή ακτινοβολία θα ήταν ένα εξαιρετικά θετικό πρώτο βήμα. Ο επίτιμος καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστήμιου του Μπέρκλεϊ κ. Στέφανου Μίλλερ ήδη έκανε την αρχή το 2009 με παρέμβασή του προς τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα.
Originally posted 2018-02-26 10:45:58.
