Ο Τζο Μπάιντεν κατέστησε σαφές ότι θα κάνει ό, τι καλύτερο μπορεί για να «ενοποιήσει» τη χώρα μετά από εκλογές στις οποίες περισσότεροι από 71 εκατομμύρια Αμερικανοί – σχεδόν το ήμισυ του εκλογικού σώματος – ψήφισαν τον Ντόναλντ Τραμπ. Είναι ένας αξιοθαύμαστος στόχος.
Αλλά κάθε πιθανότητα να συμβεί αυτό εξαρτάται από τον αμερικανικό λαό που έχει εμπιστοσύνη ότι το εκλογικό αποτέλεσμα προέκυψε από μια δίκαιη και ειλικρινή διαδικασία. Αν και ποτέ δεν ήταν τέλειο, το εκλογικό μας σύστημα ενστάλαξε γενικά την εμπιστοσύνη τα τελευταία 231 χρόνια, και γι ‘αυτό λειτούργησε τόσο καλά.
Υπό τις επίμαχες συνθήκες αυτών των εκλογών, η απόφαση των παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης να κηρύξουν νικητή πριν από την πορεία της επίσημης διαδικασίας έχει μειώσει την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων του Trump στο ανακοινωθέν αποτέλεσμα. Ακόμα κι αν η δήλωση νίκης του Μπάιντεν είναι ακριβής, το κάλεσμα ήταν πρόωρο και θα καταστήσει την προσπάθεια ενοποίησης του έθνους μας πολύ πιο δύσκολη.
Όπως εκατομμύρια ψηφοφόροι και από τις δύο πλευρές του πολιτικού κόσμου, είμαι ευαίσθητος στην ανάγκη για ένα οριστικό εκλογικό αποτέλεσμα, χωρίς να επηρεάζεται από παρατυπίες ή ισχυρισμούς απάτης. Ακόμη και με λεπτό περιθώριο που χωρίζει τους δύο υποψηφίους σε βασικές πολιτείες, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να φτάσουμε σε ένα τελικό αποτέλεσμα που μπορούν να αποδεχτούν και οι δύο πλευρές.
Ο Πρόεδρος Τραμπ αμφισβητεί τα αναφερόμενα αποτελέσματα σε εκείνες τις πολιτείες όπου ο αγώνας δόθηκε στήθος με στήθος και η συμπεριφορά των εκλογικών αξιωματούχων και οι διαδικασίες που χρησιμοποιούνται φαίνονται ύποπτες. Είναι σαφώς μέσα στα δικαιώματά του να αμφισβητήσει τα αποτελέσματα. Οι υποστηρικτές του γενικά θέλουν να το κάνει. Επιτρέποντας τη νομική διαδικασία να συνεχίσει την πορεία της είναι ο μόνος τρόπος για την ενίσχυση της ενότητας που επιδιώκει ο Μπάιντεν.
Η ενότητα είναι πολύ λιγότερο πιθανή, ωστόσο, όταν τα μέσα ενημέρωσης απλά δηλώνουν νικητή πριν επιλυθεί το ζήτημα. Το 2012, πολλοί Ρεπουμπλικάνοι ένιωσαν απογοητευμένοι όταν ο Mitt Romney έχασε από τον Πρόεδρο Ομπάμα. Πολύ λίγοι ένιωσαν εξαπατημένοι. Αυτό δεν θα συμβεί το 2020, εάν οι υποστηρικτές του σημερινού προέδρου πιστεύουν ότι τα μέσα ενημέρωσης προτίμησαν την επίσημη διαδικασία ώστε να υποτιμήσουν ή να αποτρέψουν την πλήρη διερεύνηση των ισχυρισμών του προέδρου.
Οι New York Times επιδείνωσαν αυτό το πρόβλημα όταν ανακοίνωσε σε ένα περίεργο tweet της Ημέρας των Εκλογών, που αργότερα αποσύρθηκε, ότι «ο ρόλος της δήλωσης του νικητή των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ ανήκει στα μέσα ενημέρωσης». Φυσικά, δεν ανήκει. Αυτή η ευθύνη βαρύνει το Κογκρέσο. Αλλά αυτό το tweet είπε στους υποστηρικτές του προέδρου όλα όσα πρέπει να γνωρίζουν για την πρόθεση των μέσων ενημέρωσης.
Οι ψηφοφόροι που υποστήριξαν τον Τραμπ έχουν καλό λόγο να μην εμπιστεύονται τα μέσα ενημέρωσης. Για μήνες, τα παραδοσιακά ειδησεογραφικά πρακτορεία μας λένε ότι έχασε την προσπάθειά του για επανεκλογή με άνεση και ότι ένα «μπλε κύμα» θα σαρώσει το έθνος, μεταφέροντας τον έλεγχο του Κάπιτολ Χιλ πλήρως στους Δημοκρατικούς.
Οι δημοσιογράφοι – όχι μόνο οι ειδικοί, αλλά φαινομενικά δίκαιοι επαγγελματίες “ευθείες ειδήσεις” – αντιμετώπισαν την αποφασιστική νίκη του Μπάιντεν ως ένα αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα, αποθαρρύνοντας ενεργά τους αναγνώστες και τους θεατές τους ακόμη και να εξετάσουν την πιθανότητα μιας δεύτερης θητείας του Τραμπ. Οι δημοσκόπηση είχαν «διορθώσει» τα ελαττώματα που μαστίζουν τα αποτελέσματά τους το 2016, μας είπαν.
Οι εκλογές επέστρεψαν το αντίθετο αποτέλεσμα. Ωστόσο, αυτά τα ίδια μαγαζια μας ζητούν τώρα να τους εμπιστευτούμε καθώς δηλώνουν ότι ο αγαπημένος τους υποψήφιος κέρδισε τις εκλογές.
Η μεροληψία των μέσων εναντίον των Ρεπουμπλικάνων γενικά και του Τραμπ ειδικότερα δεν είναι πρόσφατη. Η πολυετής ρωσική ψευτο-κατηγορία συμπαιγνίας αποκάλυψε τα χρονικά περιθώρια στα οποία ορισμένα μέσα ενημέρωσης ήταν πρόθυμα να αμαυρώσουν τη φήμη του – και την εκπληκτική αποτυχία εκ μέρους δημοσιογράφων, ειδικών, «ειδικών» σχολιαστών, εκλεγμένων αξιωματούχων και στελεχών των μέσων ενημέρωσης να αναγνωρίσουν την προκατάληψη και τα λάθη τους – πόσο μάλλον να ζητήσουν συγγνώμη για τους ρόλους τους στη διάδοση στρογγυλοποιημένης παραπληροφόρησης – ρίχνει τα κίνητρα αυτών των μαγαζιών σε έντονο φως. Πώς μπορούν οι υποστηρικτές του προέδρου να εμπιστευτούν ανθρώπους που τους παραπλάνησαν για χρόνια και μετά αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν το σφάλμα όταν αποκαλύφθηκε η αλήθεια;
Με σχεδόν το ήμισυ του εκλογικού σώματος να αναρωτιέται αν η ψηφοφορία έχει ακόμη σημασία, η βιασύνη των μέσων μαζικής ενημέρωσης έχει κάνει σοβαρό κακό για τον στόχο της ενοποίησης του έθνους μας. Εάν η Αμερική έχει οποιαδήποτε ελπίδα να θεραπεύσει τις πληγές που προκαλούνται από χρόνια έντονης και διχαστικής κομματικής συμμετοχής, τότε τα ΜΜΕ θα πρέπει άπαντες να το αφήσουν στις αρμόδιες αρχές να δηλώσουν το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών – και να σταματήσουν να προσπαθούν να αντισταθούν σε μια πρόωρη κρίση για τους απρόθυμους ψηφοφόρους.
* Ο Andy Puzder ήταν διευθύνων σύμβουλος της CKE Restaurants μετά από καριέρα ως δικηγόρος. Ορίστηκε από τον Πρόεδρο Τραμπ για να υπηρετήσει ως υπουργός Εργασίας των ΗΠΑ. Είναι ο συγγραφέας του “The Capitalist Comeback: The Trump Boom and the Left’s Plot to Stop It”.
