Ο κύριος Τσίπρας επέλεξε να κλείσει τον πολιτικό του βίο με την εκχώρηση του ονόματος και των δικαίων της Μακεδονίας στους ξένους. Για να αντέξει ως το τέλος και να φέρει σε πέρας την αποστολή που του ανατέθηκε, τώρα στήνει ένα σκηνικό λασπερής δολοπλοκίας εις βάρος όσων τον κοντράρουν αποτελεσματικά. Δουλεύει με ό,τι έχει. Το να υπερ-αναλύουμε τους λόγους που τον ωθούν να βαρέσει τον κύριο Σαμαρά, ή τον κύριο Πικραμμένο ή τον κύριο Γεωργιάδη ή τον φούφουτο, είναι λάθος. Έχει τρία χρόνια που ο κύριος Τσίπρας έδειξε ποιός είναι, ποιό είναι το πολιτικό του ήθος και πόσο χαμηλό είναι το διαχειριστικό του ταβάνι. Με μαύρα κόλπα, ανθρωποφαγίες συντρόφων και βουντού τύπου Αριστεράς του 1945, ο νεαρός Πρωθυπουργός που κατάφερε να τον μισούν επειδή κάθεται ακόμα στην θέση του, νομίζει πως θα βάλει φωτιά στον αχυρώνα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και εν τέλει θα συγκυβερνήσει μαζί της σε λίγους μήνες από σήμερα. Είναι η στρατηγική του καρκίνου και όχι της βδέλλας. Την βδέλλα μπορείς να την βγάλεις, όπως και το τσιμπούρι. Ο καρκίνος πασχίζει να σε πάρει μαζί του αν τολμήσει να βάλεις μαχαίρι.
Όπως με κάθε σειρά κινήσεων του κυρίου Τσίπρα, έτσι και η εκλογική δολοπλοκία υπέρ τον Σκοπιανών και κατά των Ελλήνων πολιτικών του αντιπάλων δεν αποτελεί επεξεργασμένη πολιτική στρατηγική. Ό,τι πήγε να κάνει ήταν μια μεγάλη πατάτα. Πάντα όμως τα σπασμένα τα πλήρωσαν οι Έλληνες πολίτες και η γενναία πατρίς.
Τώρα, αναστάτωσε τις αγορές ομολόγων ακριβώς την ώρα που δεν θα έπρεπε να το αποπειραθεί ούτε για πλάκα. Με εμπορικό πόλεμο των ΗΠΑ εις βάρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης προ των πυλών, την γερμανική οικονομία να τρέμει τη μπόμπα της Deutsche Bank και την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας να οδεύει ολοταχώς προς μέγα-πτώχευση, μόνο ένας ανόητος θα έκανε στοιχήματα θανάτου όλων των άλλων, μπας και του βγουν και πεθάνει ο γείτονας μαζί με την κατσίκα. Θέλοντας να ροκανίσει τις ημέρες για να πουν τα Σκόπια “Μακεδονία” και να φανεί άξιος της εμπιστοσύνης των ξένων που τον αγαπούν, τρώει από την Ελλάδα χρόνια και κερδίζει για τον κομματικό του θίασο ημέρες.
Με την Ελλάδα να στέκεται σύσσωμη απέναντι στον σκοτεινό δρόμο του ΣΥΡΙΖΑ για την τύχη της Μακεδονίας, η εκλογική δολοπλοκία του κυρίου Τσίπρα με μουσαντένιες λασπολογίες διαφθοράς για όσους μιλούν ελληνικά γυρίζει αλλιώς. Τώρα φαίνεται πως οι ξένοι αγοράστες ομολόγων και οι ξένοι μάγκες που κρατούν τα κλειδιά της ρύθμισης του χρέους μας κάνουν δεύτερες σκέψεις. Όταν θα χειροτερεύσει σε μη-βιώσιμο σημείο η καμπύλη του κόστους των ομολόγων θα είναι ήδη πολύ αργά. Γιατί τους επόμενους λίγους μήνες θα πρέπει να έχουμε μια καθαρή εικόνα του πόσο βαθιά θα πρέπει να βάλουν οι ξένοι το χέρι στην τσέπη για το 4ο Μνημόνιο. Όμως, αφού δεν έχουν τίποτε άλλο να απαιτήσουν για τραπεζικό κάλυμμα και “δώρο κάτω από το τραπέζι” για να βάλουν την υπογραφή τους, θα ζητήσουν 800 γραμμαρία από το μπούτι κάθε Έλληνα. Θυμάστε το θεατρικό έργο του Σαίξπηρ; Κάντε τον πολλαπλασιασμό…
Έξω ξεκίνησε ένας παγκόσμιος χρηματοπιστωτικός, νομισματικός και εμπορικός πόλεμος. Εδώ, δώσαμε τα κλειδιά του φτωχικού μας σε έναν παντελώς ακατάλληλο και πολιτικά βρώμικο άνθρωπο. Και αυτός του έβαλε φωτιά.
Originally posted 2018-02-11 00:00:36.
