Η αίσθηση που μας προκαλεί ένας χώρος δεν είναι μόνο απόρροια της αρχιτεκτονικής του. Για την ακρίβεια πρόκειται για έναν υποσυνείδητο διάλογο με το παρελθόν του.
Το κτίριο από μόνο του είναι αδειανό. Περιμένει τον άνθρωπο να του δώσει αγάπη και στοργή μέσω λουλουδιών, κουρτινών, φωνών, δραστηριοτήτων κτλ.
Μέσα στο σκοτάδι, σ ένα ξένο σπίτι θα βρίσκαμε δύο και μόνον δωμάτια. Την κρεβατοκάμαρα και το μπάνιο. Γνωρίζουμε εκ των προτέρων ποιο είναι ποιο, λόγω της ακουστικής τους διαφοράς.
Όταν ένας χώρος χρησιμοποιείται επί πολλές γενεές ως λατρευτικός χώρος, τότε γίνεται αποτύπωμα του πνεύματος. Αυτό είναι πολύ ισχυρό. Τα γεγονότα επίσης παίζουν το ρόλο τους. Ποιος επισκέπτης θα ενθουσιαστεί στην πολύχρωμη Χιροσίμα;
Κάθε δραστηριότητα απαιτεί διαφορετικό πνεύμα. Όταν το ανθρώπινο πνεύμα συντονίζεται με το προ – υπάρχων πνεύμα του χώρου, τότε υπάρχει ισορροπία. Η σχέση αυτή θα πρέπει να είναι αμοιβαία. Φτιάχνουμε έναν χώρο σύμφωνα με το πνεύμα του.
Η κατασκευή μιας πίστας Formula – 1 μέσα σ ένα παρθένο δάσος μοιάζει με καπηλεία. Η ηχώ των μηχανών μέσα στην ευλαβική ησυχία καταπατά τον χώρο. Ομοίως και η εγκληματικότητα σε αυλές παιδικών σταθμών. Το πρωί όλα θα διαλυθούν από τις παιδικές φωνές.
Στην αρχαία Ελλάδα, η έννοια του χώρου ήταν ιερή. Υπήρχε ειδικός χώρος για την κατοικία των θεών.
Η σωστή διαχείριση του χώρου εμπεριέχει ενσωματωμένες αξίες και απαντά στο τί πρόκειται να γίνει ο χώρος. Ένα ανακαινισμένο ξενοδοχείο στη θέση ενός εμπορικού κέντρου σε γραφική συνοικία, σέβεται την ιστορία του χώρου. Οι θρησκευτικές, εθνικές και παραδοσιακές αξίες αποτελούν ασάλευτους πυλώνες για την Αρχιτεκτονική.Το πνεύμα του χώρου. Γράφει ο Αναστάσιος Γεωργιλάς. Εφημερίδα ΑΡΙΣΤΕΙΑ.
Originally posted 2018-09-27 11:20:14.
