Η ελληνική μυθολογία βρίθει από ήρωες και ημίθεους, οι οποίοι γενεαλογικά συνδέονται με τους Ολύμπιους θεούς και ο σκοπός της ερωτικής συνεύρεσης των θεών με τους θνητούς και τις θνητές δεν ήταν η ερωτική απόλαυση και η προσωπική τέρψη των παθών τους αλλά ο σκοπός της ενδυνάμωσης της ελληνικής φυλής και η έλευση ενός νέου ‘’μυθικού’’ προσώπου όπου θα έβγαζε την τότε ανθρωπότητα από τα αδιέξοδα της, θα πραγματοποιούσε κάποιες τιτάνιες προσπάθειες για την ανοικοδόμηση της κοινωνίας και την σωτηρία μιας γεωγραφικής περιοχής από κάποιον μεγάλο κίνδυνο.

Ο Περσέας, ο Βελλερεφόντης και μετέπειτα ο Άγιος Γεώργιος αποτελούν πρότυπα Ανδρός, Ηρώου και Αγίου, οι οποίοι εμφανίστηκαν στην ελληνική ιστορία, μιας και ο μύθος είναι αποκωδικοποιημένη ιστορία, για να λυτρώσουν και να επιτελέσουν το καθήκον τους προς την ανθρωπότητα σύμφωνα πάντα με το θεϊκό σχέδιο.

Ο Μύθος του Περσέα

Ο μύθος θέλει τον νεαρό Περσέα να φτάνει στη νήσο της Σερίφου ύστερα από τον βίαιο διωγμό του παππού του, Ακρισίου, βασιλιά του Άργους, μετά από χρησμό της Πυθίας που έλεγε πως ο εγγονός του θα τον δολοφονούσε. Εκείνος έκλεισε την πανέμορφη Δανάη σε ένα κελί για να μην φέρει ποτέ στον κόσμο τον μελλοντικό δολοφόνο. Ο Δίας που την ερωτεύτηκε, μεταμορφώθηκε μία νύχτα σε χρυσή βροχή και την γονιμοποίησε. Όταν γέννησε η Δανάη κατάφερε να αποκρύψει το γεγονός με την βοήθεια της τροφού, ώσπου μια μέρα ο Ακρίσιος άκουσε μια παιδική φωνή τους σφράγισε σε μία λάρνακα και τους άφησε στην θάλασσα να τους πάρει το κύμα. Ο Δίκτης, ένας ψαράς της νήσου, τους μάζεψε, τους φρόντισε και τους κράτησε σπίτι του και ανέλαβε την ανατροφή του Περσέα. Ο βασιλιάς της Σερίφου, Πολυδέκτης, γοητεύτηκε από την μητέρα του ήρωα και κάλεσε τον Περσέα στο συμπόσιο του παλατιού ζητώντας του να φέρει ως δώρο ένα άλογο. Ο Περσέας που είχε μεγαλώσει κοντά σε έναν ψαρά αδυνατούσε να βρει ένα άλογο, αυτός όμως πάνω στο πείσμα του και τον ενθουσιασμό του δήλωσε πως θα φέρει το κεφάλι της Μέδουσας.

Η Μέδουσα ήταν μια από τις τρεις αδελφές, Γοργόνες, τρομακτικά μυθολογικά πλάσματα με μορφή τεράτων, με φίδια στο κεφάλι για μαλλιά και χρυσά φτερά που της επέτρεπαν να πετάει. Στο δύσκολο αυτό εγχείρημα ο Περσέας δεν θα τα κατάφερνε αν δεν είχε την βοήθεια των θεών, του Ερμή και της Αθηνάς. Ο πρώτος του χάρισε ένα κοφτερό ξίφος και του υπέδειξε τον δρόμο για την αναζήτηση της Μέδουσας, ενώ η Αθηνά του παρακάλεσε τις Ναϊάδες να βοηθήσουν τον νεαρό ήρωα. Από αυτές τις τρεις, η πρώτη του χάρισε ένα ζευγάρι φτερωτά σανδάλια, για να μπορεί να κινείται αστραπιαία, η δεύτερη το κράνος του Άδη για να γίνεται αόρατος και η τρίτη ένα σακί για να βάλει μέσα το κεφάλι της.

Ο Περσέας ξεκίνησε το μακρινό του ταξίδι για να πάρει το κεφάλι της Μέδουσας. Με έξυπνο τρόπο εξαπάτησε τις Γραίες και με σκοπό να τις αναγκάσει να του αποκαλύψουν που κρύβονταν οι Γοργόνες. Περπάτησε πολύ μέσα στο λαβύρινθο της σπηλιάς όπου κατοικούσαν και πλησίασε την Μέδουσα όσο οι άλλες δύο κοιμόντουσαν. Χρησιμοποιώντας την ασπίδα του ώστε να μην εκτεθεί στη ματιά της Μέδουσας, η οποία μπορούσε να μετατρέψει το κάθε έμψυχο ον σε πέτρα μόλις το αντίκριζε, ο Περσέας την τοποθετεί μπροστά στο πρόσωπο του με αποτέλεσμα η αντανάκλαση της όψη της Γοργόνας να πετρώσει την ίδια και με μια γρήγορη κίνηση της κόβει το κεφάλι και το τοποθετεί στο σακί. Από τον ακέφαλο λαιμό θα ξεπηδήσουν δύο όντα, ένα φτερωτό άλογο, ο Πήγασος και ένας γίγαντας, ο Χρυσάορας. Ο Περσέας θα καβαλήσει τον Πήγασο και θα πετάξει μακριά στον ουρανό θέλοντας να ξεφύγει από τις άλλες δύο Γοργόνες που τον καταδίωκαν εξαγριωμένες. Με την βοήθεια του κράνους θα γίνει αόρατος και θα χάσουν τα ίχνη του όπου θα ήρωας θα καταλήξει στη Αιθιοπία.

Εκεί ο νεαρός ήρωας θα βρει στον βράχο μια όμορφη νεαρή αρχοντοπούλα, την Ανδρομέδα, αλυσοδεμένη να περιμένει το τέλος της από το θαλάσσιος δράκος που λυμαίνονταν τον τόπο. Η Ανδρομέδα ήταν κόρη της Κασσιόπειας και του Κηφέα, όπου λόγω της μοναδικής της ομορφιάς και γοητείας, η μητέρα της είχε καυχηθεί πως είναι ομορφότερη κι από της Νηρηίδες, κάτι που εξαγρίωσε τις ίδιες και έτρεξαν στον πατέρα τους, τον Ποσειδώνα, για να ζητήσουν να πάρει εκδίκηση. Αυτός έθεσε σαν όρο ώστε να μην καταστραφεί το βασίλειο του Κηφέα θα έπρεπε να θυσιάσουν την κόρη τους στο θαλάσσιο δράκο.

Ο Περσέας προσφέρθηκε να την απελευθερώσει και να την απαλλάξει από αυτή την τιμωρία αν οι γονείς της δέχονταν να την δώσουν για γυναίκα στον Περσέα. Ο ήρωας με τα όπλα που είχε στην κατοχή του δεν δυσκολεύτηκε να εξοντώσει τον θαλάσσιο δράκο και ελευθερώσει την Ανδρομέδα. Μετά όμως την απελευθέρωση της, ο θείος της, Φινέας επιτέθηκε με τους στρατιώτες του στον Περσέα καθότι επιθυμούσε αυτός να κάνει γυναίκα του την νεαρή και όμορφη ανηψιά του. Ο Περσέας χρησιμοποίησε το κεφάλι της Μέδουσας, μεταμόρφωσε τον Φινέα και τους στρατιώτες του σε πέτρα και πέταξε με την αγαπημένη του για την Σέριφο.

Φτάνοντας στη Σέριφο ο Περσέας θα παρουσιαστεί μπροστά στον βασιλιά Πολυδέκτη θα του υποδείξει το κεφάλι της Μέδουσας και ευθύς θα τον μεταμορφώσει σε πέτρα, κάνοντας βασιλιά της νήσου, τον Δίκτη, τον άνθρωπο που έσωσε αυτόν και την μητέρα του από την θάλασσα. Ο Περσέας και η Ανδρομέδα θα αποκτήσουν πολλά τέκνα , μεταξύ αυτών και ο Ηρακλής, θα τιμηθούν ως ημίθεοι και θα αναδειχθούν σε αστερισμούς στον ουρανό υπενθυμίζοντας με την λάμψη τους τα κατορθώματα τους σε όλη την ανθρωπότητα.

Το πολιτικοκοινωνικό μήνυμα του Περσέα

Στην σύγχρονη πολιτική και κοινωνική ιστορία της χώρας αναζητούμε Άνδρες με το φρόνημα, την τόλμη και την αρετή του Περσέα. Ο άνθρωπος αυτός θα πρέπει να εμπνευστεί από τον μύθο και να δημιουργήσει τον δικό του ‘’μύθο’’ γύρω από το όνομα του για να οδηγήσει την χώρα και τον λαό στη λύτρωση.

Ο νέος Περσέας θα πρέπει να εξοπλιστεί με κοφτερό ξίφος, το οποίο στη προκειμένη περίπτωση μπορεί να θεωρηθεί το μυαλό του, αν και δεν αποκλείεται και να χρειαστεί να κυριολεκτήσουμε εδώ, να φορέσει να ‘’φτερωτά σανδάλια’’ τα οποία θα του επιτρέψουν να κινείται ευέλικτα και αστραπιαία, να βάλει το ‘’κράνος του Άδη’’ το οποίο θα τον βοηθήσει να κινείται αθόρυβα και απαρατήρητα και να χρησιμοποιήσει το σακί για να βάλει μέσα τους φόβους του και τους δισταγμούς του. Πάνω απ’ όλα, ακολουθώντας το παράδειγμα του μυθικού ήρωα, θα ζητήσει την βοήθεια του Θεού, καθότι όπως διδάσκει η ελληνική μυθολογία αλλά και η ορθόδοξη πίστη μας, ‘’τίποτα δεν μπορούμε να καταφέρουμε εμείς οι άνθρωποι, χωρίς την βοήθεια των ‘’θεών’’ ή του Θεού’’.

Πρώτα θα κόψει το κεφάλι της Μέδουσας, η οποία στον κόσμο μας μπορούν να θεωρηθούν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα οποία μοιάζουν με ένα φρικτό τέρας το οποίο ‘’πετρώνει’’ και ακινητοποιεί κάθε υγιή προσπάθεια αποτίναξης του ντόπιου δυνάστη και κάθε πράξη αγνού πατριωτισμού κρίνοντας τες ως ρατσιστικές και χαρακτηρίζοντας τες ως φασιστικές με αποτέλεσμα μια ολόκληρη κοινωνία να παραλύει και να προσαρμόζει την συμπεριφορά της σύμφωνα με τις εντολές, τις προσταγές και τους εκφοβισμούς της ραδιοτηλεοπτικής υπερδύναμης.

Χρησιμοποιώντας την ασπίδα του, δηλαδή την αξιοπρέπεια του και την εντιμότητα του, κάθε προσπάθεια επιθετική του απεχθούς τέρατος θα αντανακλάσει πάνω του με σκοπό την ακινητοποίηση και την έκθεση του ιδίου ως βδελυρό, ανέντιμο και προδοτικό στα μάτια του ελληνικού λαού. Στην συνέχεια, αφού διαφύγει και δεν σπαταλήσει χρόνο ώστε να αντιμετωπίσει τις άλλες Γοργόνες που θα τον καταδιώξουν για να τον στηλιτεύσουν, θα αναζητήσει τον μεγάλο δράκοντα. Ο δράκοντας αυτός που κατασπαράσσει τον μόχθο του Ελληνισμού, τις σάρκες και τα όνειρα του βρίσκεται σε ένα βαθύ σκοτεινό δωμάτιο του κοινοβουλίου όπου λυμαίνεται τον τόπο και έχει την Ελευθερία, ως νέα Ανδρομέδα, φυλακισμένη και την περιτριγυρίζει εκθέτοντας την διεθνώς και επιβιώνοντας ατιμάζοντας την εγχώρια. Μετά τον αποκεφαλισμό του δράκοντος και την απόκτηση της Ελευθερίας ως μόνιμη και νόμιμη ‘’σύζυγος’’ του, θα πρέπει να κινηθεί αστραπιαία καθότι ο νέος ‘’Φινέας’’, επίδοξος σύζυγος και καπηλευτής της ελευθερίας θα εμφανιστεί με τον ‘’στρατό’’ του με σκοπό να διεκδικήσει αυτό που φαινομενικά και φαντασιακά νομίζει ότι του ανήκει.

Η επιστροφή του νέου Περσέα στο νησί, στο τόπο όπου ξεκίνησε, θα τον βρει στεφανωμένο με δάφνες ελιάς και με τον ελληνικό λαό να ζητωκραυγάζει που του πρόσφερε την πολυπόθητη ελευθερία του μετά από σχεδόν δύο αιώνες.
Το ελληνικό έθνος με κεφαλή τον νέο κυβερνήτη και την ελευθερία του ως γυναίκα του θα μπορέσει να αποκτήσει πολλά νέα ‘’τέκνα’’, δηλαδή πολλά νέα επιτεύγματα στον πολιτισμό, στις επιστήμες και στις τέχνες κατατάσσοντας τους για ακόμη μια φορά, στον νέο πολιτικό και πολιτισμικό χάρτη ως σύγχρονους ‘’αστερισμούς’’ που λάμπουν με το φως τους και τα έργα τους, όχι στον ουρανό αλλά επί της γης, φωτίζοντας τα έθνη της Οικουμένης και δείχνοντας τους τον δρόμο για την αρετή.

Originally posted 2020-02-12 13:30:48.