“Και πάνω που ήμουν έτοιμος να διεκδικήσω τις γερμανικές αποζημιώσεις, να αποκαλύψω τους πολιτικούς της λίστας Λαγκάρντ, να σχίσω το Μνημόνιο και να πιάσω αυτούς που μας έβαλαν στον σηπτικό βόθρο του… πάνω εκεί, μπαίνει μέσα ένα ρακούν και μου τρώει τα χαρτιά”.
Ο κύριος Αλέξης Τσίπρας δίνει παραστάσεις για όλα τα γούστα. Πήρε στο στόμα του το αίμα των σκοτωμένων, των δολοφονημένων και των πεθαμένων που άφησαν πίσω τους οι Γερμανοί, οι Ιταλοί και οι Βούλγαροι από το 1940 ως 1944: θα έφερνε πίσω στην Ελλάδα τις πολεμικές αποζημιώσεις που της οφείλουν οι Γερμανοί. Υπήρξε κόσμος που πίστεψε πως αυτό δεν ήταν σκηνοθετημένο ψέμα για λαϊκή κατανάλωση.
Θα οργάνωνε Εξεταστική των πραγμάτων Επιτροπή για το πώς μας έβαλαν στο Μνημόνιο και πτώχευσαν την χώρα. Υπήρξε κόσμος που τον πίστεψε, αφού πρόδωσε τις ελπίδες τους ο κύριος Αντώνης Σαμαράς.
Πήρε στα χέρια του την υπόθεση της Λίστας Λαγκάρντ. Αφού μας έδωσε να καταλάβουμε πόσο βρώμικοι είναι όλοι οι προηγούμενοι που κυβέρνησαν, μας έταξε πως θα δούμε τα ονόματα των πολιτικών που έχουν τα λεφτά τους στην Ελβετία. Για να ξέρουμε ποιούς εκβιάζουν οι ξένοι. Και να ξέρουμε ποιούς εκβιαζόμενους πολιτικούς θα μας φέρουν του χρόνου για πρωθυπουργούς. Υπάρχει κόσμος που ακόμα δεν έχει χάσει την υπομονή και την ελπίδα του.
Στον κόσμο αυτό, τον εύπιστο αλλά αθώο, ο κύριος Τσίπρας βρήκε τα πιο ευήκωα αυτιά. Αντί να τους αποκαλύψει αλήθειες που τις εξασφάλισε με πολιτικές και προσωπικές θυσίες και μόχθο, τους έκοψε τ’ αυτιά. “Ο έχω ώτα ακούειν, ακουέτω”: Αυτός που έχει αυτιά να ακούει ας ακούσει. Τώρα ξεμείναμε και από αυτιά.
Είχε κανονίσει να κόψει τις συντάξεις και σκηνοθέτησε καβγά με την Εκκλησία. Είχε να πουλήσει για σαράντα ευρώ την ΔΕΗ στους ξένους και να βγάλει στο σφυρί μισό εκατομμύριο σπίτια και φώναξε τον Πρόεδρο της Τουρκίας για να τον προκαλέσει μπροστά τις κάμερες. Κυβερνάει την χώρα κερδίζοντας μέρες με το να στήνει ψευτοκαυγάδες με τους ξένους – Και βγαίνει μέγας νικητής, όπως θα διαβάσετε στα μηδενικής κυκλοφορίας μέσα μαζικής ενημέρωσης που επιδοτεί: ταπώνει, μπατσίζει και δείχνει who is the boss… ή καλύτερα, χου ιζ δε μπος.
Ο κόσμος που άγεται και φέρεται από πολιτικούς όπως ο κύριος Τσίπρας, θα μείνει πολύ καιρό αφού αυτός θα έχει φύγει. Αυτός ο κόσμος φταίει για την επιλογή των πολιτικών που τον καταστρέφουν.
Originally posted 2017-12-08 14:58:51.
