Επιστροφή του πληθωρισμού

Νομίζαμε ότι είχε εξαφανιστεί. Νεκρός και θαμμένος. Αψηφώντας όλους τους οιωνούς, ο πληθωρισμός επιστρέφει μετά από 40 χρόνια απουσίας. Στην Τουρκία αυξάνεται πάνω από 60%. Στη ζώνη του ευρώ, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες, έχει επιστρέψει σε επίπεδα που δεν είχαν παρατηρηθεί από τη δεκαετία του 1980, δηλαδή μια αύξηση μεταξύ περίπου 7 και 8%.

Αυτό που ο Αμερικανός οικονομολόγος Milton Friedman περιέγραψε ως «  φορολόγηση χωρίς νομοθεσία  » επηρεάζει το βιοτικό επίπεδο των νοικοκυριών και την κερδοφορία των εταιρειών. Οι Βρετανοί αντιμετωπίζουν σήμερα τη μεγαλύτερη πτώση της αγοραστικής τους δύναμης από τη δεκαετία του 1950.

Η αιτία του πληθωρισμού δεν είναι μόνο γεωπολιτική

Η έκρηξη στην τιμή του πετρελαίου, των μετάλλων και των αγροτικών εμπορευμάτων είναι η πιο προφανής απεικόνιση του φαινομένου. Οδηγεί λόγω μετάδοσης σε αύξηση της τιμής των μεταποιημένων προϊόντων και αντιπροσωπεύει κίνδυνο συμπίεσης των εταιρικών περιθωρίων.

Ωστόσο, σε αυτό το σημείο της συζήτησης, πρέπει να αναρωτηθούμε για τον κινητήρα που τροφοδοτεί τη γενικευμένη άνοδο των πρώτων υλών. Η ρωσο-ουκρανική σύγκρουση φαίνεται να είναι ο ιδανικός ένοχος. Η Ρωσική Ομοσπονδία, μέλος του ΟΠΕΚ  +, είναι πράγματι ένας από τους τρεις κορυφαίους παραγωγούς υδρογονανθράκων στον κόσμο. Είναι επίσης, μαζί με την Ουκρανία, ένας από τους κύριους παγκόσμιους εξαγωγείς δημητριακών.

Κοιτάζοντας όμως πιο προσεκτικά, παρατηρούμε ότι αυτή η αύξηση είναι πολύ πριν από τη σύγκρουση. Το 2021, η τιμή του σιταριού έχει ανατιμηθεί κατά 24%, εκείνη της σόγιας -μια αγορά από την οποία απουσιάζουν επίσης η Ρωσία και η Ουκρανία- κατά 25%, αυτή του αμερικανικού λαδιού ( WTI ) κατά 58%. Τέλος, να θυμάστε ότι τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης του βρετανικού φυσικού αερίου αυξήθηκαν κατά 273% σε όλο το 2021. Επομένως, η αιτία της επανέναρξης του πληθωρισμού δεν είναι μόνο γεωπολιτική. Η ισχυρή ανάκαμψη της οικονομικής δραστηριότητας το 2021, τα σημεία συμφόρησης στις αλυσίδες παραγωγής δεν φαίνεται επίσης να αποτελούν επαρκή επιχειρήματα για να δικαιολογήσουν τέτοιες αυξήσεις.

Η αιτία του πληθωρισμού είναι πάντα και παντού η ίδια

Ο Milton Friedman, ο οποίος ήταν ένας από τους καλύτερους παρατηρητές του φαινομένου, προτείνει να αναζητήσουμε την προέλευσή του αλλού. Ειδικός σε νομισματικά θέματα, υπενθυμίζει ότι «  η άμεση αιτία του πληθωρισμού είναι πάντα και παντού η ίδια: μια ασυνήθιστα γρήγορη αύξηση της ποσότητας του χρήματος σε σχέση με τον όγκο της παραγωγής  ».

Και αυτό έχει φτάσει σε σημαντικά επίπεδα τον περασμένο χρόνο. Μεταξύ 2011 και 2018, το σύνολο του ισολογισμού της Αμερικανικής Κεντρικής Τράπεζας ( FED ) σχεδόν διπλασιάστηκε, φτάνοντας από 2.000 σε 3.875 δισεκατομμύρια δολάρια. Την ίδια περίοδο, αυτή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ( ΕΚΤ ) υπερδιπλασιάστηκε φτάνοντας τα 4.660 δισ. ευρώ.

Μετά την χρεοκοπία της Ελλάδας για το χρέος της και την επακόλουθη χρηματοπιστωτική κρίση, το ίδρυμα με έδρα τη Φρανκφούρτη είχε πράγματι αποφασίσει να παρέμβει στις αγορές για να συγκρατήσει τα ραγδαία επιτόκια των κρατικών επιτοκίων των λεγόμενων περιφερειακών χωρών της ευρωζώνης. Αυτός ο σχεδόν διπλασιασμός του συνόλου του ισολογισμού, ωστόσο, έλαβε χώρα σε μια δεκαετία σε ένα πλαίσιο μέτριας ανάπτυξης.

Από την άλλη πλευρά, μεταξύ Μαρτίου 2019 και τέλους 2021, το σύνολο του ισολογισμού των δύο μεγάλων κεντρικών τραπεζών διπλασιάστηκε ξανά, από 4.000 σε 8.700 δισ. δολάρια για την FED και από 4.700 σε 8.600 δισ. ευρώ για την ΕΚΤ . Την ίδια στιγμή, ο κόσμος αντιμετώπιζε τη μεγαλύτερη συρρίκνωση του ΑΕΠ του από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στο -3,4% το 2020, τρεις φορές περισσότερο από ό,τι κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης του 2009! Στην πραγματικότητα, τα νομισματικά ιδρύματα έχουν δημιουργήσει τεράστια προγράμματα αγορών κρατικών χρεογράφων που εκδίδονται από τα κράτη για να στηρίξουν τις αντίστοιχες οικονομίες τους.

Παράλληλα, οι εμπορικές τράπεζες έχουν επίσης αυξήσει την προσφορά χρήματος σε κυκλοφορία εκδίδοντας πιστωτικές γραμμές για να στηρίξουν τις επιχειρήσεις. Τα δάνεια με κρατική εγγύηση ( PGE ) αποτελούν το γαλλικό παράδειγμα αυτού του μηχανισμού. Ήταν αρκετό για να αναστηθεί ο πληθωρισμός που είχαν θάψει ορισμένοι σχολιαστές, βασίζοντας την ανάλυσή τους στην επιβράδυνση της παγκόσμιας δημογραφίας και τις αποπληθωριστικές επιπτώσεις της ψηφιοποίησης των οικονομιών.

2 μοχλοί για τον περιορισμό του φουσκώματος

Για να περιορίσουν το φαινόμενο και να επιστρέψουν στα επίπεδα πληθωρισμού-στόχων των κεντρικών τραπεζών, δηλαδή στόχο γύρω στο 2%, οι τελευταίες διαθέτουν πλέον δύο μοχλούς.

Το πρώτο, που είναι το παραδοσιακό εργαλείο, συνίσταται στην αύξηση του επιπέδου των βασικών επιτοκίων. Η FED μόλις άνοιξε τη μπάλα την Τετάρτη 16 Μαρτίου αυξάνοντάς την κατά ένα τέταρτο της μονάδας, την πρώτη αύξηση από το 2018. Η ΕΚΤ από την πλευρά της δεν έχει ξεκινήσει ακόμη την κίνηση, αλλά δεσμεύεται να προετοιμάσει ήδη τις αγορές εκεί.

Πάνω από όλα, οι κεντρικές τράπεζες έχουν έναν δεύτερο μοχλό. Ενώ έχουν διογκώσει το μέγεθος των ισολογισμών τους καταφεύγοντας σε νομισματικές πολιτικές που περιγράφονται ως αντισυμβατικές την τελευταία δεκαετία, τώρα επικεντρώνονται στη μείωσή τους. Με άλλα λόγια, καθώς τα ομόλογα που διαθέτουν στο χαρτοφυλάκιό τους λήγουν, δεν θα επανεπενδύουν πλέον τα ποσά που προκύπτουν από την εξαγορά τους σε νέες εκδόσεις. Η Fed ανακοίνωσε ότι θέλει να μειώσει το σύνολο του ισολογισμού της κατά 95 δισεκατομμύρια δολάρια το μήνα. Δεδομένου του μεγέθους του που αναφέρθηκε παραπάνω, και με όλα τα πράγματα ίσα, θα χρειαστούν περισσότεροι από 90 μήνες, ή 7μισι χρόνια. Ο κύκλος της νομισματικής χαλάρωσης που ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1980 έχει τελειώσει. Η ισχύς του τρέχοντος πληθωριστικού κύματος αναγκάζει τους μεγάλους χρηματοδότες να θεωρούν απόλυτη προτεραιότητα τη συγκράτηση του, ακόμη και αν αυτό σημαίνει μερική θυσία της ανάκαμψης της οικονομικής δραστηριότητας και συνεπώς του ρυθμού ανάπτυξης.

ΕΞΕΛΙΞΗ ΣΥΝΟΛΟ ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΥ FED από 02/01/2009 έως 21/06/2022

Κακή ρύθμιση για επενδυτές ομολόγων

Αυτή η διαμόρφωση είναι κάτι παραπάνω από δυσμενής για τους επενδυτές ομολόγων. Πράγματι, η κεφαλαιακή αξία ενός ομολόγου ποικίλλει αντιστρόφως ανάλογα με τα επιτόκια. Με απλά λόγια, όταν τα επιτόκια αυξάνονται, τα χρεόγραφα υποτιμώνται.

Ως εκ τούτου, το 2022 είναι σήμερα ο χειρότερος “τρύγος” που έχει παρατηρηθεί από το 1999 για τις αγορές σταθερού εισοδήματος. Έτσι, η καλύτερης ποιότητας αγορά εταιρικού χρέους, γνωστή ως Investment Grade, έχει υποτιμηθεί κατά περίπου 8% από την αρχή του έτους στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Αυτή η νέα διαμόρφωση θα πρέπει να περιλαμβάνει τις καταστροφικές συνέπειες του πληθωρισμού στην αξία αυτών των ίδιων χρεογράφων για τους πιστωτές. Στην πραγματικότητα, το κεφάλαιο που θα λάβουν κατά την αποπληρωμή του κεφαλαίου στο τέλος του ομολόγου θα αποσβεστεί σε πραγματικούς όρους, δηλαδή αφού ληφθεί υπόψη η επίδραση του πληθωρισμού στην ονομαστική αξία του τίτλου. χρέος, το επίπεδο του πληθωρισμού που παρατηρήθηκε κατά την περίοδο.

Μια νέα πρόκληση

Το τέλος των επεκτατικών νομισματικών πολιτικών σηματοδοτεί το τέλος ενός μακρού κύκλου κατά τον οποίο το παγκόσμιο χρέος αυξήθηκε απότομα, υποστηριζόμενο από εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια, τροφοδοτώντας έτσι την αύξηση αυτού του χρέους, σε ένα πλαίσιο πληθωριστικού περιεχομένου. Το τσουνάμι ρευστότητας που έριξαν οι κεντρικές τράπεζες το 2020 για να σώσουν την παγκόσμια οικονομία από τον γκρεμό, ωστόσο, ξύπνησε τον κοιμισμένο. Οι διαχειριστές μεγάλων χρημάτων αντιμετωπίζουν τώρα μια νέα πρόκληση: αυτή του περιορισμού της αύξησης των τιμών χωρίς να σπάσει η δυναμική της ανάπτυξης.

Διαβάζοντας την καθοδική ενημέρωση των προβλέψεων για την ανάπτυξη που δημοσίευσε το ΔΝΤ στις 19 Απριλίου, η χρονιά φαίνεται κάτι παραπάνω από επικίνδυνη. Τόσο ο λόγος όσο και η δράση της FED και άλλων κεντρικών τραπεζών μαρτυρούν, ωστόσο, τη δεδηλωμένη επιθυμία να τεθεί τέλος στην τροφοδοσία της ανάπτυξης από το χρέος και την αποφασιστικότητά τους να συγκρατήσουν τον πληθωριστικό κίνδυνο.

Ένα νέο νομισματικό κεφάλαιο γράφεται, αλλά θα είναι δύσκολο να γραφτεί για να μην πέσουμε στην παγίδα του στασιμοπληθωρισμού, δηλαδή στην άνοδο των τιμών των αγαθών και των υπηρεσιών χωρίς οικονομική ανάπτυξη.

Originally posted 2022-06-22 21:17:17.

Written by

Γεώργιος ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Γεώργιος Αλεξόπουλος αρθρογραφεί στην Εφημερίδα ΑΡΙΣΤΕΙΑ. Γεννήθηκε την Πάτρα το 1984. Είναι υποψήφιος Διδάκτωρ Κοινωνικής Οικονομίας. Είναι απόφοιτος του τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστήμιου Πατρών. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος MBA στις νέες αρχές Διοίκησης Επιχειρήσεων, του ιδίου τμήματος με εξειδίκευση την Διεθνοποίηση των Επιχειρήσεων. Είναι κάτοχος πτυχίου τεχνολόγου πολιτικού μηχανικού έργων υποδομής. Έχει δημοσιεύσει ερευνητικά άρθρα στα καταλογραφημένα επιστημονικά περιοδικά με κριτές: Journal of Investment Management and Financial Innovations, Macmillan Palgrave Publishers. Οι τομείς του ερευνητικού ενδιαφέροντος περιλαμβάνουν την Κοινωνική Οικονομία, την Εταιρική Διακυβέρνηση, την Οικονομική Οικονομετρία και τις Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις. Έχει παρουσιάσει πολλά εθνικά συνέδρια σχετικά με τον τραπεζικό φόρο και τη διάρθρωση του κεφαλαίου. Στον τομέα της Κοινωνικής Οικονομίας δραστηριοποιείται από το 2017 με την ιδιότητα του σαν Researcher at Social Economy Observatory, Greece στο οποίο είναι Responsible Individual development researcher of a development of new models corporate governance study between social enterprises, and development researcher of econometric models of Internationals Credit Flow measurement developed through the Social Economy