Με αφορμή το σκίτσο, αλλά και πολλές πολιτικές αναλύσεις που διαβάζω τελευταία, διερωτώμαι: Ποιο είναι το «τέρας»; Προφανώς οι συντηρητικοί… οι οποίοι παρουσιάζονται ως «αγράμματοι» και «φοβικοί» ως προς όλους τους υπολοίπους! Το τέρας αυτό είναι μοχθηρό και μαυροφορεμένο… φασιστικό, αντι-κομμουνιστικό, αντι-αριστερό, αντι-ομοφυλοφιλικό, αντι-σιωνιστικό, αντι-μουσουλμανικό, αντι-οικολογικό, αντι-μεταναστευτικό και πάει λέγοντας το αφήγημα… σφυρηλατημένο με τα πιο κραυγαλέα στερεότυπα, στην υπηρεσία μιας ωμής προπαγάνδας.
Ασφαλώς όλοι οι νοήμονες γνωρίζουν ότι το πολιτικό παζλ της κοινωνίας συντίθεται από ανθρώπους που πιστεύουν σε 3 βασικά ιδεολογικοπολιτικά συστήματα: το συντηρητισμό, το φιλελευθερισμό και το σοσιαλισμό. Όποιος αρνείται το πολιτικό παζλ ως δεδομένο, μάλλον ζει στον κόσμο του… Όποιος δεν το σέβεται, μάλλον στερείται δημοκρατικών πεποιθήσεων. Όποιος επιπλέον ταυτίζει τους συντηρητικούς με τους φασίστες, μάλλον είναι πολιτικά αναλφάβητος ή/και ίσως, επιπλέον, χρήζει ψυχολογικής υποστήριξης. Θα έλεγα ότι είναι άρρωστο/απολυταρχικό να θες να περιθωριοποιήσεις με τέτοιο τρόπο μια τόσο μεγάλη μερίδα συμπολιτών σου (αρκετοί από αυτούς απλοί/απλοϊκοί άνθρωποι, φτωχών τάξεων) που ασπάζονται συντηρητικές ιδέες/αξίες, μόνο και μόνο επειδή εσύ ο ίδιος δεν τις ασπάζεσαι ή αδυνατείς να το κατανοήσεις ή να το αποδεχτείς ως γεγονός. Τα συνεπαγόμενα πολιτικά χαρακτηριστικά σε κάθε περίπτωση ιδεολογικοπολιτικής επιλογής εκφράζονται με διαφορετικούς τρόπους από διαφορετικούς ανθρώπους (ουμανιστική προσέγγιση). Για ορισμένους αποτελούν σημαντικό στοιχείο της προσωπικότητας και της ταυτότητάς τους, για άλλους δευτερεύον.
Ας δούμε, όμως, τι πραγματικά ισχύει.
– Είναι αγράμματοι/ ανορθόγραφοι οι συντηρητικοί; Ανάξιο σχολιασμού… Μάλιστα εμπεριέχει μια ξεκάθαρη ισοπεδωτική διάθεση. Εδώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η έπαρση των ημιμαθών είναι πιο επικίνδυνη από την άγνοια, την αμάθεια και την απλοϊκότητα σκέψης/αντίληψης/γραφής.
– Είναι φοβικοί οι συντηρητικοί με τους κομμουνιστές και γενικά με τους αριστερούς; Όχι παραπάνω από ότι οι κομμουνιστές και οι αριστεροί απέναντι σε αυτούς. Μάλιστα ο συντηρητισμός, από τις ρίζες του, επειδή δεν έχει ως κέντρο αναφοράς το άτομο, αλλά την κοινωνία και επειδή δεν πιστεύει στο «αόρατο χέρι της ελεύθερης αγοράς που διορθώνει τα πάντα», αλλά στον κρατικό παρεμβατισμό, έχει πολλά κοινά με τους αριστερούς και ειδικά με σοσιαλιστές/κοινοτιστές πιο πατριωτικών τάσεων.
– Είναι φοβικοί οι συντηρητικοί απέναντι στους αναρχικούς; Ισχύει στην περίπτωση που οι τελευταίοι (που αποτελούν θλιβερή μειοψηφία και είναι συνήθως νεαρής ηλικίας) ασκήσουν βία για να επιβληθούν ή έρχονται έτοιμοι να το κάνουν (π.χ. κρατώντας στειλιάρια, φορώντας κράνη και φωνάζοντας συνθήματα μίσους). Δεν χρειάζεται να επεκταθώ… ισχύουν τα αυτονόητα.
– Είναι φοβικοί οι συντηρητικοί απέναντι τους φιλελεύθερους; Όχι… Ίσα-ίσα στο πλαίσιο της νέας δεξιάς συχνά ο νεοσυντηρητισμός συνομιλεί με το νεοφιλελευθερισμό (λιμπερταριανή παράδοση). Αυτή η ένωση, βέβαια, πέρα από υποστηρικτές, έχει και πολλούς επικριτές που δεν μπορούν να αντιληφθούν την ελευθερία με οικονομικούς όρους, ούτε την κοινωνία στην υπηρεσία του ατόμου. Θεμιτό… Το πρόβλημα των συντηρητικών είναι όταν οι ακραίοι «φιλελέδες» προσπαθούν να επιβάλλουν με απολυταρχικό τρόπο ένα υπερμέγεθες «εγώ» στο «εμείς» και προτάσσουν το στείρο τους ατομικισμό με το μανδύα του δικαιωματισμού, γεγονός που μπορεί να έχει άμεση επίδραση στην κοινωνική συνοχή (κάτι που δεν θέλουν οι συντηρητικοί). Οι κοινωνίες ορίζουν τα μέτρα, όχι η αγορά, ούτε συγκεκριμένα άτομα ή συγκεκριμένες ελίτ (π.χ. δημοσιογράφοι, μίντια σταρς, πολιτευτές, όμιλοι συμφερόντων).
– Είναι φοβικοί απέναντι στους Εβραίους; Ανοησίες… Αντισημιτισμός υπάρχει παντού και είναι μάλιστα ιδιαίτερα διαδεδομένος στην αριστερά (όπως και σε ομάδες της ακροδεξιάς και του εθνικοσοσιαλισμού). Οι Εβραίοι, όπως και εμείς, χωρίζονται εν γένει σε συντηρητικούς, φιλελεύθερους και σοσιαλιστές (π.χ. οι συντηρητικοί/παραδοσιοκράτες Εβραίοι τάσσονται κατά του Σόρος, παρόλο που ένα ψεκασμένο αφήγημα τους ταυτίζει όλους με τον Σόρος).
– Είναι φοβικοί απέναντι στους μετανάστες και ειδικά μουσουλμάνους; Εδώ ίσως να υπάρχει ένα δίκιο, αλλά αυτό δεν προέρχεται από πολιτικό ή θρησκευτικό μίσος… προέρχεται λόγω της μαζικής μετανάστευσης κυρίως μουσουλμανικών πληθυσμών (ειδικά, καθόλου τυχαία, μετά το 2015) και του γενικότερου προβλήματος διαχείρισης της μεταναστευτικής κρίσης στην ΕΕ, αλλά και παραδειγμάτων από άλλες χώρες της ΕΕ (οπότε χάνεται το όποιο δίκιο). Το ίδιο όμως ισχύει και από την άλλη μεριά καθώς οι μουσουλμάνοι σε μεγάλο βαθμό δεν είναι έτοιμοι να κάνουν “εκπτώσεις” στην κουλτούρα, στις συνήθειες, στα ήθη και τα έθιμά τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι, κατά περίεργο τρόπο, εδώ υπάρχει κατανόηση από ορισμένους φανατικούς αριστεριστές ή new age φιλελέδες που αρνούνται να δείξουν με όλους την ίδια συμπεριφορά… Γενικότερα, οι συντηρητικοί δίνουν βάση σε πολιτισμικά θέματα και θεωρούν ότι τα προβλήματα λύνονται στην πηγή και ότι εκεί θα πρέπει να εστιάσει η βοήθεια από ανθρωπιστές και από τρίτες χώρες.
– Είναι φοβικοί με τους αλλόθρησκους γενικά; Όχι φυσικά. Γι’ αυτούς, δεν τίθεται θέμα θρησκείας όπως την αντιλαμβάνονται οι θεοκράτες, αλλά περισσότεροι όπως την αντιλαμβάνονται οι παραδοσιοκράτες (αρκετοί εξ αυτών σήμερα, κατ΄ουσίαν, είναι αγνωστικιστές που τηρούν τα έθιμά ως μέρος ενός ιδιότυπου κοινωνικού συμβολαίου). Οι ιδεολόγοι συντηρητικοί τρέφουν απεριόριστο σεβασμό στην κουλτούρα, στους τρόπους αντίληψης, στα ήθη και έθιμα, στη διαφορετικότητα και στον πλούτο των λαών (τα οποία άλλοι δεν σέβονται).
– Είναι φοβικοί οι συντηρητικοί με τους γκέι; Όχι φυσικά. Κάποιοι από αυτούς μπορεί να είναι γκέι. Το πρόβλημα που υπάρχει είναι με την προπαγάνδα του εξωραϊσμού του κιναιδισμού, με το διασυρμό και τη συκοφάντηση της ηθικής της αρρενωπότητας/πατριαρχίας και με τον αντι-αισθητικό εξευτελισμό της διεκδίκησης ατομικών δικαιωμάτων μέσα από τα “prides”, τη φτηνή τηλεοπτική κουλτούρα και το αντίστοιχο lifestyle, κλπ.
– Είναι φοβικοί με τους οικολόγους; Όχι φυσικά. Αρκετοί μάλιστα είναι οικολόγοι, απλά διαφωνούν με τη μονοδιάστατη πολιτική εργαλειοποίηση της (επιστήμης της) οικολογίας.
– Είναι φοβικοί με τους ξένους; Όχι φυσικά. Πυροτέχνημα, ανάξιο σχολιασμού.
Όχι, λοιπόν, δεν είναι τέρας ο… μισός ελλαδικός πληθυσμός! Μήπως, το τέρας βρίσκεται πίσω από συκοφαντικά υπονοούμενα που μπορεί να παράγουν πολιτικές που ενθαρρύνουν το μίσος για την άλλη άποψη και να εξωθήσουν τους συμπολίτες μας να σκεφτούν βάσει στερεοτύπων και να στοχοποιήσουν μεγάλες ομάδες συνανθρώπων τους; Μήπως αυτό βοηθά τον κοινωνικό διχασμό; Τελικά μήπως το πρόσωπο του τέρατος βρίσκεται μέσα στον τρόπο σκέψης ή ακόμα και στην ψυχή όλων όσων σκέφτονται μισαλλόδοξα κατασκευάζοντας fake realities;
Η διαφορά μεταξύ των πολιτικά φανατισμένων που κυριαρχούνται από το δόγμα τους και των υπολοίπων είναι ότι οι πρώτοι προσπαθούν να επιβεβαιώσουν το δόγμα τους προσαρμόζοντας την πραγματικότητα σε αυτό, ενώ οι δεύτεροι προσπαθούν, μέσω κριτικής σκέψης, να κατανοήσουν και να εξηγήσουν ψύχραιμα την πολύπλοκη πραγματικότητα.
