Εξομολογήσεις στρατιώτη που εκτέλεσε τον Τσαουσέσκου

Ο Ionel Boer, ένας από τους στρατιώτες που εκτέλεσαν τον λαομίσητο κομμουνιστή δικτάτορα της Ρουμανίας Νικολάε Τσαουσέσκου πριν από 25 χρόνια, μίλησε στους δημοσιογράφους της βρετανικής εφημερίδας The Guardian για αυτά τα γεγονότα. Ήθελε να προσφερθεί εθελοντικά για αυτό που θεωρούσε μυστική αποστολή – έγινε ο δήμιος μιας από τις πιο διαβόητες προσωπικότητες στην ιστορία της πολύπαθης Ρουμανίας.

Ο Boer ήταν τα Χριστούγεννα του 1989 στο επίκεντρο μιας δραματικής νομικής διαδικασίας, γράφουν οι δημοσιογράφοι της The Guardian. Ήταν αυτός που συνόδευσε το ζευγάρι Τσαουσέσκου από την αίθουσα του δικαστηρίου και αργότερα τους πυροβόλησε από το Καλάσνικοφ. Όλα συνέβησαν τόσο γρήγορα που ο χειριστής που γύρισε τη δίκη κατάφερε να καταγράψει μόνο τον τελευταίο πυροβολισμό και τα πτώματα των συζύγων που κατέρρευσαν.

“Έχω ακόμα συναισθήματα όταν πρόκειται για αυτό”, είπε στους δημοσιογράφους, καθώς κάθονταν μπροστά σε ένα ποτήρι μπράντι. «Διέκοψα δύο ζωές. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, αυτό είναι φυσιολογικό, αλλά όταν σκοτώνεις άοπλους ανθρώπους, είναι πιο δύσκολο. Δεν θα το ευχόμουν σε κανέναν, αν και η υπηρεσία μου περιελάμβανε φόνο», είπε.

Από την άλλη πλευρά, ισχυρίζεται ότι δεν μετανιώνει για την κατάρρευση του καθεστώτος Τσαουσέσκου και λέει ότι η οικογένειά του ήταν μεταξύ εκείνων που διώχθηκαν από τον κομμουνισμό. «Ο παππούς μου ήταν ιερέας, πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη φυλακή. Ήταν πολύ χαρούμενος μετά από εκείνα τα γεγονότα, χαρούμενος που άλλαξε το καθεστώς, που πέθανε ο Τσαουσέσκου και μετά μου είπε: «Μην ανησυχείς, θα πάρω τις αμαρτίες σου επάνω μου! ”.

Ο Μπουερ πιστεύει ότι οι σφαίρες του σκότωσαν και τους δύο Τσαουσέσκου, γιατί όταν οι τρεις στρατιώτες άρχισαν να πυροβολούν, ο ένας από αυτούς πάγωσε για λίγα δευτερόλεπτα και ο άλλος ξέχασε να οπλίσει. Το ζευγάρι των Τσαουσέσκου εξακολουθούσε να στέκεται ο ένας δίπλα τον άλλον και ζήτησαν να σκοτωθούν μαζί, παρά την απόφαση που ανέφερε ξεχωριστή εκτέλεση. Ο Μπουερ εκπλήρωσε την τελευταία επιθυμία.

“Τους πυροβόλησα γρήγορα. Νιώθω ότι τους βοήθησα να πεθάνουν με αξιοπρέπεια”, είπε. Περίμενε να αυτοκτονήσει, αλλά οι προσδοκίες του δεν εκπληρώθηκαν.

“Κάθε επανάσταση απαιτεί αίμα. Μια επανάσταση τρώει τους ήρωές της. Δεν μπορείτε να το ξεχάσετε”. λέει στον Boar.

Πώς ξεκίνησαν όλα;

Ήταν 31 ετών και ήταν αξιωματικός όταν προσφέρθηκε εθελοντικά σε μια μυστηριώδη αποστολή την ημέρα των Χριστουγέννων. Οι εθελοντές έλαβαν εντολές λίγα λεπτά πριν συναντήσουν τον Νικολάε Τσαουσέσκου. “Ο ιερέας με ρώτησε, καπετάνιε, μπορείς να το κάνεις αυτό; απαντώ: Ναι! Τι θα μπορούσα να πω;”..

Εκείνη την εποχή, διευκρινίζει η The Guardian, η Ρουμανία ήταν μία από τις τελευταίες κομμουνιστικές χώρες στην Ανατολική Ευρώπη. 21 Δεκεμβρίου, ολόκληρη η στρατιωτική μονάδα ορκίστηκε πίστη σε αυτόν που θα σκοτωνόταν μόλις μέσα σε μια εβδομάδα. Την επόμενη μέρα, είδαν τους διαδηλωτές να αλλάζουν την κατάσταση υπέρ τους και τις επόμενες ημέρες περίμεναν την έκβαση της κατάστασης.

“Φανταστείτε πώς θα σκότωνα τον Τσαουσέσκου. Δεν καταλαβαίνω πώς θα το είχα κάνει”. είπε ο φίλος του Boeru, την παραμονή των Χριστουγέννων. Το όνομά του ήταν Ντορίν Σιρλάν την επόμενη μέρα και προσφέρθηκε εθελοντικά στην ίδια αποστολή.

Ήταν μια επιθυμία που μετατράπηκε σε εφιάλτη αμέσως μετά την εγκατάλειψη του τόπου της εκτέλεσης με ελικόπτερο γεμάτο εισαγγελείς, δικαστές και στρατιώτες. «Δεν υπήρχε θέση στο ελικόπτερο, οπότε αυτός, ο Cirlan, αναγκάστηκε να καθίσει πάνω στα πτώματα. Παρέμεινε ο πιο τραυματισμένος από εκείνα τα γεγονότα. Τότε όλοι ήθελαν να είναι στη θέση μας. Αλλά τώρα κανείς δεν θα το ήθελε αυτό »τελείωσε την ιστορία ο Boer.

Ο λοχαγός Ionel Boer (31 ετών), ο αρχηγός Doreen Karlan (27) και ο ανώτερος λοχίας Octavian Gheorghiu (25) έφεραν τον κατηγορούμενο στον τόπο της εκτέλεσης. Στον Μπόγιαρ μίλησε για το χρονικό διάστημα που είχε παρέλθει όταν έμαθε ότι θα εκτελέσει τον Τσαουσέσκου και για την ίδια την εκτέλεση.

“Το κεφάλι μου είναι όλο μπερδεμένο. Πώς θα τους οδηγήσω στον τοίχο; Θα αντισταθούν; Ποια θα είναι η αντίδραση των δύο συνοδών μου; Και οι στρατιωτικοί στην αυλή του στρατώνα; Και οι κάτοικοι των σπιτιών ή οι άνθρωποι που κρύβονται σε γειτονικά σπίτια ; Μπορώ να πυροβολήσω; Και αν έχει μπλοκάρει το μηχάνημα; Και αν προετοιμαστούν άλλες επιλογές, άλλοι ελιγμοί, εντός ή εκτός της στρατιωτικής μονάδας; Και αν το δικαστήριο τους αθωώσει; Σε αυτή την περίπτωση, τι θα κάνω; … Ποια εντολή ελήφθη … ή δεν κατάλαβα τη διαταγή; Or μήπως ο στρατηγός εννοούσε [πυροβολούσε] μόνο όταν προσπαθούσε να διαφύγει; … » είπε.

“Η Έλενα ζήτησε έλεος. Ακόμη και αντιστάθηκε. Ο Νικολάε Τσαουσέσκου περπάτησε ήρεμα. Δέχτηκε αυτόν τον εξευτελισμό. Αλλά έκλαψε. Δάκρυα κυλούσαν στο μάγουλό του. Αναστέναξε. Εκείνη τη στιγμή, όταν είδα τα ειλικρινή του βάσανα, για να είμαι ειλικρινής, απομακρύνθηκα , Έκρυψα τα μάτια μου από το βλέμμα του. Ντράπηκα, ντράπηκα πολύ. Ο Νικολάε Τσαουσέσκου δεν αντιστάθηκε να προετοιμαστεί. Δεν αντιστάθηκε ούτε στιγμή, ακόμη και στο δρόμο προς τον τοίχο όπου θα έπρεπε να γίνει η εκτέλεση. Απλώς έκλαψε … και τα δάκρυά του με έσκισαν, με έκαψαν» εξομολογήθηκε ο Boer.