Ἀγαπητέ μοι κίτζο τζαβέλα (εἰς Βοϊτζᾶ),
Τὸ γράμμα σου ἔλαβα τὰ γραφόμενά σου καλῶς ἐκατάλαβα· τζαβέλα ἤξευρε ὅτι ἀπὸ τὸν καιρὸν ὁποῦ ἔβαλα τὸ ντουφέκι εἰς τὸν ὤμον στοχάζομαι τὸν ἑαυτόν μου τῷ ὄντι διὰ βασιλέα καὶ τὰ ἐδικά σου τὰ ἑλληνοκορομπλίσματα νὰ τὰ εἰπῇς ἐκεῖ ὁποῦ σοῦ περᾶνε εἰδέ εἰς ἐμένα μένουν ἄκαιρα ὀρφανέ.
ὅτι ἂν θέλῃς νὰ δείξῃς τὸ ἑλληνικόν σου ἔρχεσαι ἐδὼ καὶ τότε θέλεις καταλάβει δυστυχισμένε ἐκείνους ὁποῦ τρώγουν τὰ ψημένα κάστανα. ὁρὲ κίτζο τζαβέλα, τὸ νὰ μοῦ λέγῃς ὅτι ἡ ὑψηλή σας πόρτα τῆς ῥωσίας πολεμᾶ εἰς τὰ κάστρα τῆς Πόλεως, καὶ τὸν βασιλέα μας τὸν ἔχουν κλεισμένον εἰς τὸ οὔτζκαλεσῆ, τὸ γνωρίζω καϊμένε, ὅτι μ’ αὐτά σᾶς γελούν οἱ φράγκοι, καὶ σᾶς στέλνουν ἐδῶθε διὰ νὰ σᾶς σκοτώνωμεν σὰν τὰ σκυλιά, καὶ ἔχομεν ἐλπίδα εἰς τὸν θεόν, ὁποὺ ὁ πολυχρονεμένος βασιλέας μας τὴν ὑψηλήν πόρταν τῆς ῥωσίας σας θέλει τὴν χαμηλώσει, τζαβέλα περισσότερα δὲν σοῦ γράφω καὶ θεόθεν ὑγίαν.
Τῇ 8 7βρ 1828, Λομποτινὰ Ὁ τοῦ κραβάρου ντερβέναγας ἀχμὲτ νεπρεβίστανης
λέγεις ὅτι εἶναι τόπος ελληνικός, ἤξευρε ὅτι ἐγώ ὁποὺ ἔχυσα τόσον αἴμα ὡς καθῶς λέγεις ἄλλον τόσον θέλεις χύσει καὶ ἐσὺ καὶ τότε θὰ φᾶς κράβαρα καὶ λοιδορίκι. πλὴν μὴ στέλνεις καὶ μαζώνεις καρβουναραίους ὅτι αὐτοὶ διὰ κάρβουνα ἠξεύρουν καὶ ὄχι διὰ ντουφέκι. πολλὰ λόγια δὲν σοῦ λέω, σύρε ἀπὸ ἐκεὶ ὁποὺ ἦλθες ὀρφανέ, ὅτι σᾶς λυποῦμαι ὁποῦ ἐμείνατε τρεῖς σουλιῶτες καὶ θὰ χαθῆτε ὅλοι.
καὶ διὰ τόπον ἑλληνικόν ὁποῦ τὸν λέγεις ἐδώ, τόπος εἶμαι ἐγώ καὶ νησαλὰ θέλεις με γνωρίσεις ὀγλίγωρα. μωρέ κίτζο ἐγὼ σὲ ἠξεύρω ἀρβανήτην ὠσὰν ἐμένα, ἐσύ ποῦ στὸν διάβολον τὰ ἔμαθες αὐτὰ τὰ ἑλληνικά καἰ ἐγὼ δὲν τὰ ἠξεύρω;
Ὁ ἴδιος
Originally posted 2019-08-19 22:56:49.
