Κατσίκα και γάιδαρος | Αισώπου Μύθοι

Ένας άνθρωπος είχε μια κατσίκα κι έναν γάιδαρο. Φαίνεται πως περισσότερο του χρειαζόταν ο γάιδαρος, γι’ αυτό και τον τάιζε καλύτερα παρά την κατσίκα. Η κατσίκα ζηλοφθονούσε τον γάιδαρο, οπότε σκέφθηκε το εξής για να βγάλει το φθόνο της: πήγε και του είπε: “γάιδαρε, τι την θέλεις τέτοια ζωή; σε έχουνε δεμένο και κάνεις όλες τις βαριές δουλειές: άλλοτε γυρίζεις τη μυλόπετρα, άλλοτε κουβαλάς φορτία, σε χτυπάνε για να περπατάς… Εγώ βλέπω μόνο έναν τρόπο να γλυτώσεις από τα βάσανά σου: να σαλτάρεις και να πέσεις σε ένα γκρεμό, τότε θα βρεις ανάπαυση”.

Ο γάιδαρος σκέφτηκε “καλά μου λέει! Ζωή είναι αυτή, όλο βαριές δουλειές και βάσανα;” και πήγε έπεσε σε ένα γκρεμό. Έτσι όπως έπεσε όμως τραυματίστηκε, αλλά δεν ξεψύχησε. Τότε το αφεντικό του φώναξε έναν κτηνίατρο για να σώσει τον γάιδαρο, που τον είχε ανάγκη. Ο κτηνίατρος είπε πως ο μόνος τρόπος για να σωθεί ο γάιδαρος ήταν να φτιάξει σούπα από κατσίκας πνευμόνι και να δίνει στον γάιδαρο. Έτσι, έσφαξαν την κατσίκα και θεράπευσαν το γαϊδούρι με τη σούπα από το πνευμόνι της.

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που με το πρόσχημα κάποιας θρησκείας και την υπόσχεση της μεταθανάτιας ευτυχίας πείθουν τους ανθρώπους πως ο θάνατος είναι πιο καλός από τη ζωή στον υλικό κόσμο. Στην πραγματικότητα, κίνητρό τους είναι ένας αρχέγονος φθόνος.