Μέρες που ήταν, φάνηκε η απερχόμενη καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ να «αποχαιρετίσει» την Ελλάδα και τον λαό της, που τόσο υπέφερε επί των ημερών της, εξαιτίας των αιματηρών και απάνθρωπων πολιτικών που επέβαλε. Κατά διαβολική σύμπτωση, τέτοιου είδους επαφές συμβαίνουν σχεδόν πάντα κοντά ή ανήμερα σε εθνικές εορτές, είτε στην Αθήνα είτε στις Βρυξέλλες. Λες και το έχουν σε κακό τα αφεντικά στην Ευρώπη να μας αφήσουν σε ησυχία, χρονιάρες μέρες… Από την άλλη, ίσως γίνεται κατά θεϊκή παραχώρηση, για να γίνονται οι απαραίτητες συγκρίσεις και να βγάζει ο κόσμος τα συμπεράσματά του.
Ακόμη και όταν βρίσκεται κανείς σε μειονεκτική θέση, η αυτογνωσία έχει την σημασία της. Η απελευθέρωση της σκέψης είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την πολιτική χειραφέτηση. Έστω κι αν αργεί η ποθούμενη εκείνη ημέρα, τουλάχιστον όταν λέγονται τα πράγματα με το όνομά τους και καταρρίπτονται οι ψευδαισθήσεις, υπάρχει η ελπίδα πως όλο και περισσότεροι πολίτες θα έρχονται εις επίγνωση. Και πού ξέρεις…όπως «η πενία τέχνας κατεργάζεται», που λέει η λαϊκή θυμοσοφία, έτσι και η ρεαλιστική ανάγνωση μιας κατάστασης, αντί της παραμυθένιας εκδοχής που σερβίρετε από τις συστημικές «Χαλιμάδες», μπορεί να βοηθήσει να βρεθούν οι απαραίτητοι μηχανισμοί αυτοπροστασίας και οι κατάλληλες στρατηγικές.
Η βουβαμάρα των λαλίστατων Ελλήνων πολιτικάντηδων μπροστά στην κα Μέρκελ
Πέρασε, λοιπόν, για τελευταία φορά το κατώφλι του Μαξίμου η «αφέντρα» της Ελλάδος. Τι κι αν εμφανίζεται συνέχεια με διαφορετικές αποχρώσεις του ίδιου βαρετού σακακιού της, αντί με μαστίγιο και δερμάτινα. Εδώ και καιρό μοιράζει πολύ πόνο στον ελληνικό λαό και τα κόμματα εξουσίας, που εκτελούν πιστά τις εντολές της ασχέτως ιδεολογικής κατεύθυνσης (ως όντως αμφιδέξιοι οπαδοί του Αυνάν), δείχνουν σχεδόν να ηδονίζονται με την θέα.
Ίσως αντιτάξει κάποιος ότι δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, αφού η αρχιτεκτονική της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι δομημένη κατά τέτοιον τρόπο που η Γερμανία καθίσταται κυρία των πάντων. Πλην όμως, κατά καιρούς, έχουν στυλώσει άλλες χώρες τα πόδια τους για δικά τους ζητήματα και μάλιστα χωρίς να δείχνουν καν διάθεση για διαπραγμάτευση. Θυμίζουμε στο παρελθόν τις χώρες της ομάδας του Βίζενγκραντ και την ανένδοτη στάση τους για την μετανάστευση, την αξιέπαινη στάση της Βουλγαρίας σχετικά με την προοπτική ένταξης των Σκοπίων στην ΕΕ και πρόσφατα, την στάση της Πολωνίας σχετικά με την υπεροχή του εθνικού δικαίου και την άρνησή της να καταβάλει το πρόστιμο «μαμούθ» του ενός εκατομμυρίου ευρώ την ημέρα(!) που έχει επιβάλει το Ευρωπαϊκή Δικαστήριο για την μη τήρηση του κοινοτικού δικαίου.
Μετά από τόσα τρανά παραδείγματα, θα μπορούσε επιτέλους η Ελλάδα να θέσει τα ζητήματα του κατοχικού δανείου και της αποζημίωσης για τις καταστροφές που προκλήθηκαν από τα απερίγραπτα δεινά που προκάλεσε η γερμανική κατοχή στην Ελλάδα κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Σε τι ακριβώς διαφέρουν οι παραπάνω χώρες από την Ελλάδα; Μοναδική εξαίρεση αποτελεί η άμεση απειλή που διατρέχει η τελευταία, από τον κακό εξ Ανατολών γείτονά της. Αλλά ακόμη κι έτσι να έχουν τα πράγματα, δεδομένου ότι η Γερμανία ευνοεί την παραδοσιακή σύμμαχό της Τουρκία με κάθε τρόπο και την στηρίζει σκανδαλωδώς, εις βάρος των συμφερόντων ενός υποτιθέμενου εταίρου της και κράτος-μέλος της ΕΕ όπως η Ελλάδα, καθ’ ην στιγμή η Αθήνα δεν διεκδικεί καν τα δίκαιά της σε σχέση με την περίοδο της ναζιστικής κατοχής, τι χειρότερο θα μπορούσε να πράξει το Βερολίνο εάν η ελληνική κυβέρνηση έθετε το ζήτημα επί τάπητος; Στηρίζει που στηρίζει προκλητικά την Άγκυρα. Οπότε, τι ακριβώς έχει να χάσει η Ελλάδα;
Δυο Γερμανικές Κατοχές μέσα σε 69 χρόνια πάει πολύ
Είναι πασιφανές ότι από το 2010 και την είσοδό της στην εποχή των μνημονίων, η Ελλάδα βιώνει μια δεύτερη κατοχή, αυτή την φορά οικονομική. Η νέα αυτή έφοδος των Γερμανών προξένησε καινούρια δεινά για την Ελλάδα. Μάλιστα, το επίπεδο της φτωχοποίησης που προκάλεσαν οι μνημονιακές πολιτικές υπήρξε πρωτοφανές για περίοδο ειρήνης. Καθώς ετοιμάζεται ο κόσμος να περάσει στην μετά-Covid εποχή, η απορρύθμιση της οικονομίας και της παγκόσμιας τροφοδοτικής αλυσίδας, αλλά και ο αχαλίνωτος πληθωρισμός που προκαλεί η (τεχνητή;) κλιματική κρίση μοιάζουν με ένα πελώριο κύμα που απειλεί να σαρώσει την ελληνική οικονομία, η οποία ακόμη δεν πρόλαβε να συνέλθει από το δόγμα σοκ που διέταξε με απάνθρωπη επιμονή η κυρία Μέρκελ και η παρέα της.
Σε λίγο, οι χαρτογιακάδες των Βρυξελλών θα φτάνουν εκ νέου με ύφος σαράντα καρδιναλίων, απαιτώντας κι άλλες αιματηρές θυσίες για τον Μινώταυρο που ακούγεται στο όνομα ευρωζώνη. Το εθνικό χρέος, έχοντας ξεπεράσει θεαματικά το 200%, βρίσκεται σε πολύ χειρότερη θέση απ’ ότι πριν την υποτιθέμενη «διάσωση» της ελληνικής οικονομίας από τους δανειστές. Ήδη ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας έχει προτείνει να διατηρηθεί το 3% του ΑΕΠ ως το ανώτατο δημοσιονομικό έλλειμμα και η τιμή αναφοράς του χρέους της γενικής κυβέρνησης των χωρών της ΟΝΕ να αυξηθεί μόνο έως το 100%. Συνεπώς, ακόμη και μετά από μια δεκαετία αυτοκαταστροφικής λιτότητας, η Αθήνα απέχει παρασάγγας από τους δημοσιονομικούς κανόνες της ευρωζώνης και αναπόφευκτα, θα της ζητηθεί να λάβει νέα μέτρα.
Υπενθυμίζεται ότι η τιμή της βενζίνης στην Ελλάδα βρίσκεται ανάμεσα στις ακριβότερες στην ΕΕ εξαιτίας των έμμεσων φόρων που επιβάλλονται (ΕΦΚΑ και ΦΠΑ, μεταξύ άλλων). Όλοι θυμούνται ότι τα μνημόνια περιελάμβαναν αυξήσεις ΦΠΑ σε κάθε είδους προϊόντα, φτάνοντας έως και 24%, καταργώντας κάθε έννοια ανεξαρτησίας ή έστω αυτοδιαχείρισης του ελληνικού κράτους. Ποιος ξέρει ποιες νέες στερήσεις θα απαιτήσουν οι Ευρωπαίοι «εταίροι» των Βρυξελλών προκειμένου να συμμορφωθεί η Αθήνα με τις μονόπλευρες αξιώσεις της ΟΝΕ.
Η κα Μέρκελ επισκέφθηκε την Ελλάδα ανήμερα της εθνικής εορτής, αφήνοντας πίσω της μια παρακαταθήκη που παραπέμπει στην εποχή της Βερμάχτ και δεν βρέθηκε ένας πολιτικός από την κυβέρνηση ή την αξιωματική αντιπολίτευση να πει το αυτονόητο. Ότι η Γερμανία έχει προκαλέσει τεράστια ζημιά στην Ελλάδα, τον λαό της και την οικονομία της εδώ και δεκαετίες και ότι η καταβολή των αποζημιώσεων για την ναζιστική κατοχή και η παραγραφή του κατοχικού δανείου είναι το λιγότερο που θα μπορούσε να προσφέρει το Βερολίνο για να μετριάσει την καταστροφή που προξένησε η νέα κατοχή του 21ου αιώνα.
Έργα και ημέρες των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων
Όταν έρθουν και πάλι τα τσιράκια της κας Μέρκελ να ζητήσουν τον λογαριασμό, αφού δεν βρίσκεται κάποιος κυβερνητικός να τους απαντήσει με τους ίδιους αμείλικτους αριθμούς βάσει των οποίων αιτιολογούν την φτωχοποίηση ενός ολόκληρου λαού, ας βρεθούν όσο περισσότεροι γίνεται για να τους «ενημερώσουν».
Χάρη σε κείμενο του πάντα διαφωτιστικού δασκάλου κ. Δημητρίου Νατσιού, παραθέτουμε τους παρακάτω αριθμούς.
38.960 Έλληνες πέθαναν στα χέρια των γερμανικών εκτελεστικών αποσπασμάτων.
12.103 Έλληνες σκοτώθηκαν από αδέσποτες σφαίρες και άλλα στρατιωτικής φύσεως ατυχήματα.
600.000 Έλληνες πέθαναν από την πείνα που προκάλεσε η Κατοχή.
300.000 μωρά πέθαναν πριν από την γέννα, κατά την διάρκεια του τοκετού ή αμέσως μετά εξαιτίας της ασιτίας και κακουχίας από την οποία υπέφεραν οι μητέρες τους.
105.000 Έλληνες βρήκαν τον θάνατο σε γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, (45.000 Ορθόδοξοι και 60.000 Εβραίοι).
Ο ναζιστικός στρατός κατοχής, μαζί με τους συμμάχους του, εφάρμοσε ένα προμελετημένο σχέδιο για την εξόντωση του Ελληνισμού, πυρπολώντας χωριά σε ολόκληρη την Ελλάδα. 1170 ελληνικά χωριά αποτεφρώθηκαν. Σε μερικά μέρη της χώρας, ιδίως κοντά στα σύνορα, οι πυρπολήσεις έφτασαν έως το 90% των χωριών της κάθε περιοχής.
200.000 Έλληνες φυλακίστηκαν κατά την διάρκεια της Κατοχής, οι περισσότεροι εκ των οποίων πέθαναν στην φυλακή ή αμέσως μετά την απελευθέρωσή τους.
Πάνω από 1.000.000 Έλληνες υπέφεραν από ασθένειες που σχετίζονται με τις άθλιες συνθήκες της Κατοχής.
Η ληστεία που έπραξαν οι δυνάμεις Κατοχής είναι μνημειώδης. Άρπαξαν περί το 50% των μεγάλων ζώων, διαλύοντας την κτηνοτροφία.
Κατέστρεψαν το 80% των σιδηροτροχιών και κατάσχεσαν σχεδόν το σύνολο των ατμομηχανών, επιβατηγών και εμπορικών βαγονιών.
Άρπαξαν το 73% των πλοίων της εμπορικής και επιβατικής ναυτιλίας, ενώ κατέστρεψαν τα περισσότερα λιμάνια.
Οι Γερμανοί πήραν το 70% των αυτοκινήτων της χώρας και κατέστρεψαν το οδικό δίκτυο της χώρας.
Ισοπέδωσαν τελείως 100.000 σπίτια και προξένησαν σοβαρές ζημιές σε άλλα 50.000.
Σύμφωνα με τις στατιστικές του ΟΗΕ, η Γερμανία είχε υποστεί σε σχέση με το ετήσιο εισόδημά της ζημιές από τον πόλεμο της τάξεως του 135% και η Ελλάδα της τάξεως του 170%. Η κατεστραμμένη, δηλαδή, Γερμανία ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση από την Ελλάδα μόλις τελείωσε ο πόλεμος.
Είναι γεγονός ότι η Ελλάς υπέστη αναλογικά ίσως το ισχυρότερο πλήγμα από τις χώρες της Ευρώπης. Ο πολεοδόμος Κωνσταντίνος Δοξιάδης (1913-1975), στην ιστορική του έκθεση, την οποία συνέταξε ως διευθυντής του υπουργείου Ανοικοδόμησης το 1946, υπολόγισε πως οι καταστροφές που υπέστη η Ελλάδα αντιστοιχούν στο συσσωρευμένο εθνικό εισόδημα 33 ετών ή τον προϋπολογισμό του κράτους για 130 χρόνια.
Μεγαλύτερος μπαταχτής από την Γερμανία δεν υπάρχει
Στην διάσκεψη των Παρισίων, που πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά το τέλος του πολέμου, οι εκπρόσωποι των «νικητριών» χωρών υπολόγισαν και καθόρισαν το ύψος των ζημιών που προκάλεσαν τα χιτλερικά στρατεύματα κατοχής στην Ελλάδα σε δεκατέσσερα δισεκατομμύρια δολάρια, με αγοραστική αξία του 1938!
Με βάση, άλλωστε τις αποφάσεις της διεθνούς διάσκεψης Παρισίων η Γερμανία εξόφλησε τις υποχρεώσεις της προς όλες τις χώρες που κατέστρεψε, πλην της Ελλάδος.
Φυσικά, για τους «πολιτισμένους» Ευρωπαίους των Βρυξελλών, αυτά είναι ψιλά γράμματα. Προέχει το «κοινοτικό δίκαιο» και οι κανονισμοί της ΟΝΕ. Όμως για τους αντιπροσώπους του ελληνικού λαού, η διεκδίκηση των δικαίων της πατρίδας δεν θα έπρεπε να έμπαινε σε δεύτερη μοίρα, προκειμένου να γίνουν αρεστοί στα «αφεντικά» τους στις Βρυξέλλες. Καλή η γλώσσα της διπλωματίας, αλλά μόνο όταν εδράζεται στην αλήθεια και όχι στην καλλιέργεια ψευδαισθήσεων. Ακόμη και η φιλοξενία έχει τα όριά της… ειδικά όταν πρόκειται για κακούς μουσαφίρηδες σαν την φράου Μέρκελ.
