Κρίση στις σχέσεις Αθήνας – Βερολίνου λόγω της εξαίρεσης των ταξιδιωτών από την Ελλάδα σε σχέση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους όσον αφορά στους εξονυχιστικούς ελέγχους που υποβάλλονται στα γερμανικά αεροδρόμια. Η γερμανική πλευρά υποστηρίζει πως η απόφαση αυτή δεν ελήφθη μονομερώς και εντάσσεται στα πλαίσια των αυξημένων μέτρων ασφαλείας ενόψει κινδύνου τρομοκρατικής ενέργειας.
Πριν την επιβολή του μέτρου, οι Γερμανοί τονίζουν πως ενημέρωσαν την Κομισιόν, από την οποία δεν υπήρξε αντίρρηση. Τα στοιχεία που παρέθεσαν – ύστερα από ερώτηση δημοσιογράφου της “Καθημερινής” – καταδεικνύουν πως το ποσοστό παράνομων μεταναστών που εντοπίζονται σε πτήσεις από την Ελλάδα είναι υπερπολλαπλάσιος του μέσου όρου των πτήσεων από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αναλυτικότερα, μέχρι σήμερα συνελήφθησαν περί τα 1.000 άτομα που επιχείρησαν να εισέλθουν παράνομα στη Γερμανία. Οι εξονυχιστικοί έλεγχοι ξεκίνησαν στις 12 Νοεμβρίου. Μόλις τον περασμένο μήνα η γερμανική αστυνομία συνέλαβε 19χρονο Σύρο, ο οποίος παραδέχτηκε πως σχεδίαζε τρομοκρατική επίθεση, ενώ σύμφωνα με την κρατική ασφάλεια της Γερμανίας, στη χώρα ζουν 10.300 φανατικοί ισλαμιστές, εκ των οποίων οι 700 φέρονται ως ύποπτοι για τρομοκρατική επίθεση.
Η στάση της Γερμανίας αποδεικνύει πως το βάρος του μεταναστευτικού δεν επιμερίζεται ισομερώς. Οι βόρειες ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες ανησυχούν περισσότερο για τη δική τους ασφάλεια, αγνοώντας τον κίνδυνο που διατρέχουν οι χώρες υποδοχής, όπως η Ελλάδα. Η συμμετοχή τους περιορίζεται στην οικονομική ενίσχυση των χωρών υποδοχής, με στόχο ουσιαστικά τη μετατόπιση του προβλήματος εκτός των δικών τους συνόρων, αδιαφορώντας για την ασφάλεια χωρών, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία. Μάλιστα, μεταξύ των κανόνων της ισχύουσας συνθήκης για το μεταναστευτικό, κάθε μετανάστης που θα εντοπίζεται σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα, θα πρέπει να επιστρέφει στη χώρα εισόδου.
Το μεταναστευτικό είναι ένα από τα αγκάθια της παρούσας πολιτικής αστάθειας στη Γερμανία, αφού οδήγησε σε ναυάγιο τις συζητήσεις για το σχηματισμό νέας κυβέρνησης. Μία δίκαιη επίλυση του προβλήματος σε πανευρωπαϊκό επίπεδο οφείλει να κινείται στη λογική της από κοινού αντιμετώπισης του προβλήματος, τόσο όσον αφορά την κοινή περιφρούρηση των συνόρων, όσο και στον επιμερισμό των μεταναστών στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κι όχι στον απάνθρωπο εγκλωβισμό τους στα κέντρα μεταναστών – που όχι άδικα χαρακτηρίζονται ως νέα “Γκουαντάναμο”. Ειδικότερα η κοινή περιφρούρηση των συνόρων είναι σήμερα περισσότερο απαραίτητη από ποτέ, κυρίως λόγω της αντιδυτικής και επικίνδυνης στάσης της Τουρκίας, που εδώ και χρόνια παίζει μεταξύ άλλων το χαρτί των προσφύγων στις σχέσεις της με την Ευρώπη, αδιαφορώντας για τις ανθρώπινες απώλειες και το καθημερινό δράμα αυτών των ανθρώπων.
